ราชวงศ์ต้าโจวจนมาก จนถึงขั้นเวลาให้ของหยุนหลิง ล้วนให้ได้เพียงจำพวกหมูรมควันเนื้อแดดเดียว
หลายวันก่อนจัดงานแต่งงานของตวนอ๋อง เป็นการจัดเลี้ยงแบบโต๊ะจีน บวกกับสู่ขอลูกสาวสืบสายเลือดโดยตรงของเจิ้นกั๋วกง เจาเหรินตี้เสียเงินทองกับงานแต่งงานในครั้งนี้อย่างมากแล้ว
พ่อลูกกันรู้จักกันดีที่สุด เซียวปี้เฉิงมั่นใจว่าครั้งนี้เจาเหรินตี้ไม่มีเงินอีกแน่ หรือไม่อยากที่จะจ่ายเพิ่มเพื่อจัดงานแต่งงานระหว่างเขากับเวินหวยหยู
เวินหวยหยูไม่เหมือนกับหรงฉาน ผู้หญิงสองคนนี้ต้องไม่ถูกละเลยในด้านหน้าตา ขนบธรรมเนียมประเพณีต้องครบถ้วน ยังต้องจัดใหญ่โตให้คนอื่นเห็น
แต่แตกต่างกันตรงที่ สิ่งที่เจาเหรินตี้ลงทุนให้กับหรงฉาน สามารถได้กลับคืนมาจากจวนเจิ้นกั๋วกงเป็นสิบเท่า และไม่ใช่แค่สิ่งของธรรมดาๆ อย่างเช่น ขุมทรัพย์เงินทองเท่านั้น
แต่เวินหวยหยูไม่เหมือนกัน สกุลเวินเหลือเพียงนางคนเดียว ถึงแม้ท่านผิงหยางอ๋องจะทิ้งสมบัติไว้ให้นางไม่น้อย แต่ไม่ว่ายังไงเจาเหรินตี้ก็ไม่สามารถที่จะครอบครองสินสอดของเด็กกำพร้าคนหนึ่ง
ดังนั้นเงินนี้ใช้จ่ายให้กับเวินหวยหยู พูดไม่น่าฟังก็เตะหมูเข้าปากหมา ให้ไปแล้วก็ยากจะได้คืน
และแล้ว สีหน้าเจาเหรินตี้ที่มองดูเซียวปี้เฉิงกระตุกบูดเบี้ยวอย่างยับยั้งไม่ได้ พูดอะไรไม่ออกอยู่เนิ่นนาน
เขาค่อยโล่ง พร้อมพูดขึ้นอย่างจริงจังว่า “เสด็จพ่อ เงินเพียงบาทเดียวไม่สามารถเอาชนะวีระบุรุษได้ ตอนนี้ค่าใช้จ่ายทุกอย่างในจวนจิ้งอ๋องล้วนอาศัยหยุนหลิง เดิมลูกก็ค่อนข้างละอายใจอยู่แล้ว ยังจะกล้ามีชายารองอีกได้อย่างไร”
ถึงแม้จวนจิ้งอ๋องจะยังไม่ย่ำแย่ถึงขนาดนั้น แต่เซียวปี้เฉิงก็พยายามที่จะพูดว่าตนเองนั้น เป็นผู้ชายที่ต้องอาศัยภรรยาเลี้ยงดู
“ท่านคงไม่คิดที่จะให้ลูกเอาสินสอดของหยุนหลิงไปสู่ขอชายารองใช่ไหมล่ะ ท่านจะให้ข้าแต่งงานให้ได้ก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ นอกเสียจากว่าค่าใช้จ่ายทั้งหมดนี้ท่านเป็นคนจ่าย”
เขาถอนหายใจด้วยท่าทีอ่อนล้า โบกมือบอกให้เซียวปี้เฉิงกลับไป
“ช่างเถอะช่างเถอะ เรื่องนี้ค่อยคุยกัน”
เซียวปี้เฉิงค่อยโล่งอก แต่ความหนักอึ้งในใจกลับไม่สามารถวางใจ เขารู้ว่าเจาเหรินตี้ปล่อยวางเรื่องเวินหวยหยูเพียงชั่วขณะเท่านั้น แต่ไม่ได้ล้มเลิกความคิดนี้
ตราบใดที่เจาเหรินตี้ไม่เปลี่ยนความคิด ไม่ช้าก็เร็วที่จะบีบบังคับให้เขาแต่งงานกับเวินหวยหยู อาจจะเป็นปีหน้าหรือปีในเท่านั้นเอง เพราะยังไงตอนนี้อีกฝ่ายอายุอย่างน้อย ปีสองปียังสามารถที่จะรอได้
หลังจากเซียวปี้เฉิงกลับมายังจวนจิ้งอ๋องอย่างหนักใจ พระจันทร์ก็เฉิดฉายอยู่เหนือหัวแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายาหมื่นพิษ