พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 91

เธอกำลังทำอะไรอยู่?

เซี่ยซีหว่านรู้สึกอับอายมาก เธอรู้สึกอยากจะเป็นลมจริง ๆ

ขณะเดียวกันสายตาของเธอก็พร่ามัว ลู่หานถิงจูบเธออีกครั้ง

“ไม่นะ!” เซี่ยซีหว่านรีบใช้มือเล็ก ๆ ทั้งสองข้างปิดริมฝีปากบางของเธออย่างรวดเร็ว เธอไม่ยอมให้เขาจูบ

ลู่หานถิงหยุดชะงักแล้วพูดว่า “คนที่สร้างปัญหาชวนทะเลาะขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผลก็คือคุณ คนที่ไร้อารมณ์ก็คือคุณ คุณยึดติดกับผมก็ต่อเมื่อคุณต้องการ และไล่ตะเพิดผมออกไปเมื่อคุณไม่ต้องการ คุณนายลู่ คุณทำกับผมเหมือนผมเป็นเด็กหนุ่มที่ถูกคุณเลี้ยงดูงั้นเหรอ?”

“... ฉัน ฉันเมามาก อีกทั้งยังขาดสติ คุณไม่สามารถฉวยโอกาสในเวลาแบบนี้กับผู้อื่นได้” ร่างผอมเพรียวของเซี่ยซีหว่านสั่น เธอพยายามตั้งสติ

ลู่หานถิงเม้มริมฝีปาก หากเขาฉวยโอกาสในครั้งนี้ เธอก็คงจะกลายเป็นผู้หญิงของเขาไปแล้ว

“สิ่งนี้ ผมคืนให้คุณ”

เซี่ยซีหว่านมองลงไป ในมือของเขามีเหรียญอยู่หนึ่งเหรียญ

หนึ่ง… เหรียญ…

ราวกับว่ามีฟ้าผ่าลงกลางหัวของเซี่ยซีหว่าน เมื่อครู่ตัวเธอเองเพิ่งมอบเหรียญให้เขาเพื่อเป็นทิป แถมยังอยากจะอาบน้ำ และจูบกับเขาอีกด้วย…

ลู่หานถิงยื่นเหรียญให้กับมือเล็ก ๆ ของเธอ และพูดว่า “นี่มันน้อยไป เก็บเงินให้เยอะกว่านี้ก่อน แล้วค่อยกลับมา”

พูดจบเขาก็ผละออกไป

เซี่ยซีหว่านปิดหน้าเล็ก ๆ ของเธอไว้ เธอไม่รู้จริง ๆ ว่าเธอทำเรื่องที่น่าอายเช่นนี้ลงไปได้อย่างไร

แต่เธอเป็นผู้หญิง เขาเป็นผู้ชาย อย่างไรเสียเขาก็ได้เปรียบ แล้วตอนนี้เขาหมายความว่าอย่างไร?

เหรียญในมือของเธอดูเหมือนจะเป็นปัญหาที่แก้ไขได้ยาก เซี่ยซีหว่านไม่รู้เอาความกล้าหาญมาจากไหน เธอยกมือขึ้นแล้วขว้างเหรียญใส่เขา เธอพ่นลมหายใจออกมา และพูดว่า “ผู้ชายเฮงซวย ทำเหมือนตัวเองเสียเปรียบอย่างนั้นแหละ!”

เหรียญตกกระทบกับแผ่นหลังที่แข็งแรงของลู่หานถิง จากนั้นก็หล่นลงบนพื้น ชายร่างสูงหยุดเดินและหันกลับไปมองเธอ เขาพูดว่า “ผมเข้าใจว่าคุณไม่พอใจ แต่เหตุผลที่คุณอารมณ์เสียแบบนี้คืออะไรกันแน่？บอกผมมาสิ ผมจะได้ทำให้คุณพอใจ”

ลู่หานถิงพูดจบก็ทำท่าทางน่ากลัว และแกล้ง ๆ เดินเข้าไปหาเธอ

“อ๊ะ! อย่าเข้ามานะ!”

เซี่ยซีหว่านตกใจมาก เธอเดินไปซ่อนตัวอยู่ที่มุมห้อง

เฮอะ

เมื่อเห็นท่าทางตกใจของเธอ ลู่หานถิงก็ปล่อยเสียงหัวเราะเบา ๆ ออกมาจากลำคอของเขา เขาเหลือบมองลงไปที่เสื้อผ้าซึ่งเปียกปอนจนทำให้เห็นเอวคอดเล็กของเธอ เขาหันหลังกลับอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็เดินออกไป

แกล้งเธอต่อไปไม่ได้แล้ว เพราะคนที่ทนไม่ไหวจะเป็นตัวเขาเอง

เซี่ยซีหว่านเปิดนิ้วของตนเองออกเพื่อแอบดูเขา เธอเห็นแผ่นหลังของเขาที่กำลังเดินจากไป เมื่อครู่เขาจงใจทำให้เธอตกใจกลัว แต่ไม่ได้จะเข้ามาจริง ๆ

คนเลว!

เซี่ยซีหว่านสาดน้ำเข้าที่หน้าของเธอ จากนั้นก็กำจัดความคิดที่ไม่ดีต่อสุขภาพจิตออกไปในทันที

...

เซี่ยซีหว่านใช้เวลาอาบน้ำเป็นเวลานาน ก่อนที่เธอจะเปิดประตูและเดินออกมา

ภายในห้อง ลู่หานถิงได้ไปอาบน้ำที่ห้องข้าง ๆ และกลับมาแล้ว เขาสวมชุดนอนผ้าไหมสีดำ ผมสั้นอันเรียบร้อยของเขาชโลมไปด้วยละอองน้ำ เขาทั้งหนุ่ม ทั้งหล่อ อีกทั้งยังดูสูงส่ง

ตอนนี้เขากำลังนั่งอยู่บนโซฟา ขายาวทั้งสองข้างวางทับกันอย่างสง่างาม เขาขมวดคิ้ว และมองลงไปที่เอกสารภายในมือ ส่วนอีกมือหนึ่งของเขากำลังคีบบุหรี่ไว้ระหว่างสองนิ้วเรียวยาว

นี่เป็นครั้งแรกที่เซี่ยซีหว่านเห็นเขาตอนทำงาน ท่าทางที่เขากำลังสูบบุหรี่ไปด้วย อ่านเอกสารไปด้วยนั้นช่างน่าหลงใหลเป็นอย่างมาก

ขณะเดียวกันนั้นลู่หานถิงก็เงยหน้าขึ้น เขาพ่นควันบุหรี่ออกมา จากนั้นก็จ้องมองไปที่เธอ และพูดว่า “คุณหิวไหม มากินอะไรสักหน่อยสิ”

เซี่ยซีหว่านเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยใบหน้าเล็ก ๆ ที่งดงามของเธอ ผิวที่ชุ่มชื่น และขาวผ่องหลังจากเพิ่งอาบน้ำ สว่างสดใสราวกับหยก เธอพูดว่า “คุณชายลู่หยุดสูบบุหรี่ได้แล้วนะคะ การสูบบุหรี่เป็นอันตรายต่อสุขภาพของคุณ นมอัดเม็ดยังอร่อยกว่าอีกค่ะ”

ลู่หานถิงเอามือใหญ่จับท้ายทอยของเธอไว้ จากนั้นเขาก็หลับตาลง และจูบริมฝีปากสีแดงของเธอ

กลิ่นหอมหวานที่ติดตัวเธอนั้นเป็นสิ่งที่เขาชื่นชอบและหลงใหลมาโดยตลอด ความผิดปกติทางการนอนของเขาไม่มีวี่แววว่าจะดีขึ้น และเขาทำได้เพียงผล็อยหลับไปข้างกายเธอเท่านั้น

เขายังไม่รู้ว่าเธอมีพลังเวทมนตร์อะไร แต่เมื่อเธอไปอยู่ที่จุ้ยหยูฮวน ในใจของเขาก็นั่งนับ คำนวณวันเวลาว่าเขาจะห่างกับเธอได้นานแค่ไหน

น่าเสียดายที่หลังจากนี้ไม่เกินเจ็ดวันอาการป่วยของเขาจะกำเริบอีกครั้ง

ลู่หานถิงจูบเธอ ริมฝีปากของเธอทั้งนุ่มนวลและหอมกรุ่น เขาเผลอกัดริมฝีปากของเธอไปครั้งหนึ่ง

จึ้ก

เซี่ยซีหว่านรู้สึกเจ็บปวด สองมือเล็กดึงชุดนอนบนตัวของเขาแน่น แต่ก็ไม่ได้ผลักเขาออกไป

ถ้าเธอเดาไม่ผิด อาการป่วยของเขาน่าจะกำเริบอีกแล้ว

มันก็นับเป็นเวลานานแล้วตั้งแต่ครั้งสุดท้ายที่เขาป่วย มันนานมากจนเธอเริ่มที่จะละเลยต่ออาการป่วยของเขาแล้ว

แต่เมื่อโรคนี้กำเริบขึ้นมา ตัวละครที่ดุร้ายและรุนแรงในร่างกายของเขาจะกระโดดออกมา และเขาก็จะเจ็บปวดเป็นอย่างมาก

เซี่ยซีหว่านไม่กล้าผลักเขาออกไป หากทำแบบนี้แล้วเขารู้สึกดีขึ้น เธอก็จะให้ความร่วมมือ

เธอยกมือเล็ก ๆ ของเธอขึ้นมา จากนั้นก็โน้มคอของเขาลงมากอด

ลู่หานถิงรู้สึกได้ถึงความนุ่มนวลของหญิงสาวในอ้อมแขนของเขา กลิ่นเลือดหอมหวานไหลเข้าสู่ปากของเขา กลิ่นนี้ทำให้ดวงตาของเขาแดงก่ำ และกัดปากของเธออย่างแรงในทันที

ดูดเลือดของเธอ