พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 465

ตอนที่ 465 หูฮวนซีทำตัวเหมือนไม่รู้เรื่อง

หลีโม่กลับจากหูฮวนซีมายังจวนตัวเอง แล้วก็ระเบิดอารมณ์ออกมา

หยางมามาถาม “พระชายาโมโหอะไรมาหรือ? ตอนออกไปยังอารมณ์ดีอยู่เลย”

หลีโม่นั่งลง แล้วดึงหน้า “เมื่อก่อนหูฮวนซีบอกจริงใจกับข้า วันนี้ข้าเพิ่งรู้ว่านางนั้นปลอม”

“อย่างนั้นหรือ?” หยางมามานิ่งไป “เฒ่าแก่เนี๊ยะตระกูลหูก็ดีกับท่านอยู่นะ”

“ดีบ้าบออะไรกัน?” หลีโม่ดึงหน้าไปใหญ่ “วันนี้ข้าเพิ่งรู้ ที่แท้นางเอากวนอิมหยกไปให้กับนาง แล้วเอากำไลทองมาให้ข้า ”

“กวนอิมหยกนั่นมันมีค่ามากเลยหรือ? เทียบกับกำไลทองได้หรือ?” หยางมามาพูดยิ้มปลอบใจ

“ทำไมจะไม่มีราคา เจ้ารู้ไหม กวนอิมหยกนั้นทำด้วยช่างชื่อว่าเฮอหยานจึ ปีหนึ่งจะทำออกมาแค่อันเดียว หูฮวนซีควักไปจ่ายหนึ่งหมื่นตำลึงเพื่อซื้อมา ก็นั่นแหละ องค์หญิงใหญ่ทำธุรกิจกับนาง นางก็เลยให้องค์หญิงใหญ่เป็นเรื่องธรรมดา”

“ใครส่งของให้ข้า?” พูดถึงโจโฉโจโฉก็มา เห็นซือถูจิ้งพาฉินจือและโฉงหวาเข้ามา

หลีโม่รีบลุกขึ้น แล้วพูดว่า “เปล่า ข้าพูดไปมั่ว”

“เมื่อครู่ข้าได้ยินว่าเจ้าพูดถึงเฮอหยานจึอะไรสักอย่าง เกี่ยวกับกวนอิมหยก แล้วบอกว่าหูฮวนซีเอามาให้ข้า เป็นเรื่องสมมุติทั้งเพ ข้าก็ได้แค่กำไลทอง สร้อยคอ แล้วก็ผ้าไหม”

หลีโม่ตกใจ “ไม่ได้ส่งให้เจ้าหรือ? แล้วไปส่งให้ใคร?”

“หยกขาวของเฮอหยานจึไม่ได้จะหาซื้อได้ง่ายๆ เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าหูฮวนซีเป็นคนซื้อ?” ซือถูจิ้งถาม

“ก็นี่ไง วันนี้ข้าไปติ่งเฟิงมา ข้าได้ยินกับหูว่าคนรับใช้ของนางบอกว่าปีนี้เฮอหยานจึจะทำกวนอิมออกมา เป็นงานแกะสลักขั้นสูง งานดี”

“อาจจะเอาไปให้เหลาไท่ไท่ก็ได้” ซือถูจิ้งพูดอย่างไม่คิดอะไร

หลีโม่ก็ใจเย็นลง “อาจจะเป็นไปได้ กวนอิมหยกแพงขนาดนั้น นางคงไม่ให้ใครง่ายๆ”

ซือถูจิ้งพูดยิ้มๆ “ดูเจ้าสิ เรื่องมันผ่านไปตั้งนานแล้ว ยังจะพูดถึงมันอีก เจ้าต้องการมันหรือ? ถ้าต้องการ เดี๋ยวข้าจะให้คนเอามาให้”

หลีโม่พูดว่า “ก็ไม่ได้อยากได้ แต่คิดว่านางลำเอียงเท่านั้น”

“ช่างเถอะเรื่องเล็กนิดเดียว วันนี้ข้ามีเรื่องจะคุยกับเจ้า เจ้าออกไปกับข้าหน่อย ” ซือถูจิ้งกล่าว

“เรื่องอะไร?” หลีโม่ถาม

“เดี๋ยวจะบอก ข้าจะพาเจ้าไปที่แห่งหนึ่ง ” ซือถูจิ้งลากมือนางไป

ทางฝั่งชิงหนิงเก๋อ

“เจ้าได้ยินนางพูเช่นนั้นจริงหรือ?” ซุนฟางเอ้อร์จับสร้อยกวนอิมที่คอ แล้วใช้มือลูบๆ ดูใจลอยๆ

“ใช่แล้ว พระชายาบอกว่า กวนอิมหยกนี้ราคาสูงมาก” เสี่ยวหงกล่าว

“แพงมากแค่ไหน?”

“บอกว่าซื้อมาจากคนที่ชื่อเฮอหยานจึอะไรสักอย่าง”

“เฮอหยานจึหรือ?” ซุนฟางเอ้อร์นิ่งไป “เขาเป็นคนแกะสลักหรือ? ผลงานของเขามีราคามาก อย่างน้อยก็ราคาพันตำลึง”

“ไม่ใช่พันตำลึง พระชายาบอกว่าเป็นหมื่นตำลึง ถ้าราคาแค่นั้น นางคงไม่กลับโวยวายหรอก”

“หมื่นตำลึง?” ซุนฟางเอ้อร์ลุกขึ้น “แพงขนาดนั้นเชียวหรือ?”

“ใช่แล้ว” เสี่ยวหงก้าวเข้ามา “ท่านว่า ทำไมเฒ่าแก่ตระกูลต้องให้ของท่านราคาแพงเช่นนี้”

นางไม่เชื่อว่าหูฮวนซีจะอยากเป็นเพื่อนกับนาง ไม่มีใครอยากเป็นเพื่อนกับนาง ตั้งแต่ที่รู้ว่านางรู้วิชาพิษหวูกู ทุกคนก็มองนางด้วยสายตารังเกียจ

“เจ้าเอาคืนไป！”

กวนอิมหยกวางลงบนโต๊ะของหูฮวนซี นางเหลือบมอง แล้วเงยหน้าขึ้น มองสายตาที่เย็นนิ่งของซุนฟางเอ้อร์

ถ้าหลีโม่ไม่มาบอกก่อน แล้วซุนฟางเอ้อร์มาเช่นนี้ หูฮวนซีก็คงตกใจ

แต่ว่า ตอนนี้ไม่เป็น

นางค่อยๆหยิบกวนอิมหยกขึ้น ใช้นิ้วลูบไปมา คุณพระ มันช่างงดงามจริงๆ ของสิ่งนี้มีใครไม่ชอบบ้าง?

“ขอโทษด้วย ข้าไม่รู้ว่าเจ้าไม่ชอบหยกขาว” หูฮวนซีกล่าว

ซุนฟางเอ้อร์พูดนิ่งๆ “ข้าชอบ แต่จะรับโดยไม่มีผลงานไม่ได้ ของราคาสูงเช่นนี้ ข้ารับไม่ได้”

“ราคาแพงหรือ? ทำไมถึงแพงเล่า?” หูฮวนซีนิ่งไป “ก็แค่ของขวัญชิ้นเดียว”

“ข้ารู้ว่ากวนอิมหยกนี้ถูกแกะสลักโดยเฮอหยานจึ ราคาหมื่นตำลึง” ซุนฟางเอ้อร์มองตานาง

หูฮวนซีพยักหน้า “เป็นฝีมือของเฮอหยานจึจริงๆ ส่วนราคานั้นมีราคาหมื่นตำลึงหรือไม่ ข้าจำไม่ค่อยได้แล้ว”

“เจ้าให้ของข้ามากเช่นนี้ มีแผนอะไร?” ซุนฟางเอ้อร์ถาม

หูฮวนซีหัวเราะ แล้วก็จับๆจมูก โอเค ไม่มีแว่นตาแต่ก็ไม่สายตาสั้น เม้มปากยิ้ม “เจ้ากำลังสงสัยว่าข้าจะหลอกใช้เจ้าหรือ? แต่ว่า เจ้ามีอะไรให้ข้าหลอกใช้หรือ? หรือว่าตอนนี้ ข้าต้องใช้งานใครหรือ?”

คำนี้ ถามได้ตรงมาก ทำให้ซุนฟางเอ้อร์นิ่งไปเลย ใช่นะสิ หูฮวนซีตอนนี้ยังจะต้องใช้ใครอีก? ต้องการเงิน นางมีมากมาย เป็นเศรษฐีของแคว้นต้าโจว จะเอาอำนาจ นางก็รู้จักซือถูเย้น ตำแหน่งนางแทบไม่มีใครมากล้าล้ม แล้วยังจะอยากหลอกใช้นางสาวที่บ้านแตกสาแหรกขาดหรือ?

หูฮวนซีถอนหายใจเบาๆ “ช่างเถอะ จริงแล้วข้าก็รู้ว่าเจ้าคิดอย่างไร คิดว่าข้าให้ของเจ้าต้องมีแผนอะไรสักอย่างใช่ไหม? จริงๆแล้วเจ้าไม่ต้องคิดมากเช่นนั้น ข้าไม่ได้ว่างขนาดนั้นหรอก ถ้าเจ้าไม่ต้องการกวนอิมหยกนี่จริงๆ ข้ารับคืนมาก็ได้ เจ้าก็ไม่ต้องสนใจข้า ไม่ต้องติดต่อกับข้า”