พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1032

ชายหนุ่มนิ่งไป

เหลียนอีพูดต่อไป “ถ้า… ถ้าวันหนึ่งฉันท้องจริง ๆ แต่ครอบครัวของคุณยังไม่มั่นคง เราไม่จำเป็นต้องแต่งกันก็ได้ คุณไม่ต้องจัดงานแต่งอลังการให้ฉัน ฉันจะคลอดลูกแล้วก็เลี้ยงเขาเอง เพียงแค่ขอให้คุณมาหากันบ้างฉันจะได้รู้ว่า คุณยังปลอดภัย!”

ไป๋ ทิงซินรู้สึกทึ่ง “คุณ…”

“ฉันไม่กลัวข่าวลือด้วย พวกมันทำอะไรฉันไม่ได้! ฉันต้องการแค่ได้อยู่กับคุณตลอดไป ไม่ว่าจะดีหรือร้ายก็ช่าง ฉันต้องการแค่นี้!”

เสียงของเธอดังฟังชัด แววตาแน่วแน่

ทิงซินคว้าเอาตัวหญิงสาวเข้ามาในอ้อมกอดทันที

เหลียนอีของเขาแข็งแกร่งและกล้าหาญมากกว่าที่เขาคิดนัก เขาเคยเข้าใจผิด คิดไปเองว่า เธอต้องการให้เขาปกป้อง เขาไม่เคยรู้มาก่อนว่าเธอก็มีมุมที่เป็นหญิงแกร่งด้วยเหมือนกัน!

“ผมเพิ่งรู้ว่าผู้หญิงที่ผมตกหลุมรักเป็นคนเจ๋งขนาดนี้!” ชายหนุ่มหัวเราะออกมาเบา ๆ แล้วเอ่ยปาก “ดีชะมัดที่ได้รักคุณนะ!”

เขาพร้อมจะค้นหาความเป็นไปได้ทั้งหมดบนโลกใบนี้ เพื่อหาวิธีที่จะทำให้เหลียนอีมีความสุขโดยไม่ต้องเป็นกังวลกับสิ่งใด!

…

หลิง อี้หรานไม่คาดคิดว่าอี้ จิ่งหลีจะพาเธอมายังอนุสรณ์สถานของตระกูลอี้

มันคือบริเวณโถงไว้ทุกข์ที่มีแผ่นจารึกของพ่อจิ่นหลีตั้งอยู่ อี้หรานเคยมาที่นี่เพียงสองครั้งเท่านั้น

อี้ จิ่นหลีพูดพลางหันมาช้า ๆ ดวงตาที่กำลังจับจ้องมาที่เธอคู่นั้นดำสนิทราวกับคืนเดือนมืด

วิธีที่ชายหนุ่มมองมาทำให้อี้หรานรู้สึกอึดอัด หญิงสาวจึงหันหน้าหนีก่อนเอ่ยตอบ “ขอบคุณมากสำหรับบอดี้การ์ด แต่ตอนนี้ดึกมากแล้ว ฉันต้องกลับแล้ว! ถ้าคุณอยากจะชวนทะเลาะอะไรเรื่องเก่า ๆ ก็ไม่จำเป็นหรอก คราวก่อนฉันพูดไปหมดแล้ว”

แต่เขากลับคว้ามือเธอขึ้นมา ก่อนนำมันไปวางแนบแก้มตัวเอง

อี้หรานชะงักเล็กน้อย ฝ่ามือของเธอสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นจากใบหน้าของเขา มือของจิ่นหลีกุมมือเธอเอาไว้แน่นจนไม่สามารถขยับไปไหนเองได้

เขาค่อย ๆ บังคับมือเธอ ให้ออกแรงกดบนใบหน้าหล่อเหลาของตนเอง หากไม่แสร้งว่าไม่มีมือของชายหนุ่ม สิ่งที่ปรากฏนั้นดูราวกับว่าเป็นอี้หรานเองที่กำลังประคองใบหน้าของจิ่นหลีด้วยความตั้งใจของตนเอง