พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1035

วันต่อมา เหลียนอีมาพบอี้หรานหลังเลิกงาน ทั้งสองแวะร้านอาหารและทานมื้อเย็น

“เมื่อวานนี้ระหว่างเธอกับจิ่นหลีเกิดอะไรขึ้นบ้าง? เขาทำอะไรเธอหรือเปล่า?” ชิน เหลียนอีถามอย่างเป็นห่วง

อี้หรานลังเลเล็กน้อยก่อนตอบ “เขาอยากเริ่มใหม่กับฉัน”

“อะไรนะ?” เหลียนอีตกใจ ดวงตาเบิกกว้าง “เริ่มใหม่? หมายถึงกลับไปอยู่ด้วยกันเหมือนเดิมเหรอ?”

“ใช่” อี้หรานตอบ

เหลียนอีขบเขี้ยวเคี้ยวฟันทันที “อี้ จิ่นหลี… หน้าไม่อาย เป็นคนอยากเลิกเองแท้ ๆ แล้วตอนนี้อยากจะกลับมาคบเหรอ? จงใจทรมานกันหรือเปล่า?”

เหลียนอีเป็นเพียงคนเดียวในเมืองเฉินที่กล้าด่าชายหนุ่มว่าหน้าไม่อาย

อี้หรานร่าเริงขึ้นเมื่อเห็นท่าทางของเพื่อนสนิท

“อาจจะอยากทรมานกันก็ได้นะ” หลิง อี้หรานบอก

“แล้วเธอตกลงหรือเปล่า?” ชิน เหลียนอีถาม

เธอส่ายหน้า “เปล่า ไม่มีทางหรอก”

ระหว่างนั้นอาหารก็มาถึงที่โต๊ะพอดี อี้หรานก้มหน้าก้มตาทานเงียบ ๆ

สีหน้าของเหลียนอีเปลี่ยนจากความโกรธเคืองไปเป็นลังเล “อี้หราน เธอทำใจเรื่องจิ่นหลีได้แล้วเหรอ?”

หลิง อี้หรานหัวเราะให้ความคิดนั้น คนคนหนึ่งมีแต่ยิ่งสู้ยิบตามากขึ้นเมื่อสูญเสียอะไรไปมากพอ

นั่นเป็นเพราะว่าไม่มีอะไรให้เสียอีกแล้ว!

“ถ้าจิ่นหลีสร้างปัญหาให้เธอ ฉันจะให้ทิงซินช่วยจัดการเอง!” ชิน เหลียนอีว่า เธอไม่อยากเห็นเพื่อนต้องเป็นเช่นนั้นอีก

เมื่อเอ่ยถึงไป๋ ทิงซิน อี้หรานก็นึกบางอย่างขึ้นมาได้ จึงพูดขึ้น “ว่าแต่ เธอช่วยขอให้ไป๋ ทิงซินสืบดูให้หน่อยได้ไหมว่าใครอยู่เบื้องหลังนักเลงสามคนนั้นที่เราส่งตัวให้ตำรวจเมื่อวาน?”

ชิน เหลียนอีนิ่งไป “นี่เธอคิดว่ามีคนจงใจส่งสามคนนั้นมาหาเรื่องเราเหรอ?”

“ฉันแค่สงสัย” อี้หรานตอบ เธอเกิดความคิดนี้ขึ้นหลังจากเห็นท่าทางไร้ความหวาดกลัวของสามคนนั้น ตอนที่เดินเข้าไปในสถานีตำรวจ ราวกับว่าพวกนั้นรู้อยู่แล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้น