พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1038

“คุณดูสนิทกับหมอซูดีนะคะ” อี้หรานเอ่ยปาก

รู้สึกประหลาดใจที่เห็นคนอย่างกู้ ลี่เฉินรู้จักกับหมอสูงวัยที่เป็นเพียงเจ้าของคลินิกเล็ก ๆ

“เรารู้จักกันมานานแล้วครับ ผมขาหักตอนที่ญาติของคุณกับผมแอบหนีลงเขาเข้าเมืองมาด้วยกัน หมอหลายคนบอกว่าถึงแผลจะหายดีแต่ก็อาจจะมีผลข้างเคียงอื่น แม่ผมบังเอิญได้ยินเรื่องหมอซู เลยพาผมมารักษากับเขา” กู้ ลี่เฉินเล่าให้ฟัง

อี้หรานตกใจ “คุณขาหัก?”

“ใช่ ตั้งสามเดือนกว่าจะกลับมาเดินได้ปกติ” เขาตอบ

‘เพิ่งรู้ว่าเขาเคยบาดเจ็บด้วย ใช่ตอนที่เขาตกหน้าผาหรือเปล่านะ?’

อี้หรานคิดกับตัวเอง ยังจำภาพตอนที่ช่วยพาอีกฝ่ายขึ้นมาจากหน้าผา ตอนนั้นเขาก็ดูเหมือนจะเดินไม่ได้ เธอเอาแต่บ่นงึมงำว่าเขาเป็นพวกลูกแหง่ แท้จริงแล้วเขาขาหักต่างหาก

แต่ว่า… เขากลับไม่เคยพูดถึงอาการบาดเจ็บที่ขาเลย กลับกันเขาเอาแต่ขอโทษที่ทำให้เธอลำบากในตอนที่ขี่หลังเธออยู่

“ตอนนั้น…ขาคุณเจ็บมากไหม?” อี้หรานอดไม่ได้ที่จะถาม

เขาชายตามองเธอแวบนึงขณะที่ขับรถอยู่ “ผมคิดไปเองได้ไหมว่า ที่คุณถามแบบนี้เพราะคุณห่วงผม?”

หญิงสาวเม้มปาก ไม่ต่อคำ

ลี่เฉินจึงพูดต่อโดยไม่สนใจ “เจ็บสิ ผมนึกว่ามันจะเจ็บที่สุดในชีวิตแล้ว แต่แล้วก็…”

“แล้วก็อะไรคะ?” คนที่เม้มปากถามโดยไม่รู้ตัว

“ได้ค่ะ ฉันไม่มีปัญหา” อี้หรานพยักหน้าขณะมองดูหมอซูจัดเตรียมเครื่องมือ รวมถึงมีดผ่าตัดอีกหลายขนาดที่ทำเอาเธอเสียวจี๊ด ๆ ขึ้นมา

หมอซูหันไปมองกู้ ลี่เฉินที่มายืนอยู่ข้าง ๆ อีกครั้ง “มีอะไรครับ? คุณจะมายืนดูอยู่ตรงนี้เหรอ?”

“ผม…” ก่อนที่ชายหนุ่มจะทันได้ตอบ อี้หรานก็แทรกขึ้นมาก่อน “คุณกู้ช่วยไปรอด้านนอกก่อนได้ไหมคะ?”

ลี่เฉินเม้มปากเล็กน้อย “ก็ได้ครับ ผมจะไปรอด้านนอก”

ชายหนุ่มปิดประตูตามหลังเมื่อออกมาจากห้องตรวจ

‘คุณกู้… ฉันยังเป็นคุณกู้อยู่อย่างนั้นสิ…’ ชายหนุ่มเผยรอยยิ้มขมขื่น ไม่ว่าเขาจะพยายามเข้าไปใกล้อี้หรานสักเท่าไหร่ หญิงสาวก็ยังคงรักษาระยะห่างระหว่างเราเอาไว้