พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1049

การแต่งหน้าอ่อน ๆ เช่นนี้รวมกับชุดราตรียาวที่สวมใส่ ช่วยกันขับให้อี้หรานดูสวยราวกับเป็นดาวเด่นของเมือง

ในขณะที่หวา ลี่ฟางกลับต้องพยายามแต่งหน้าแต่งตัวอย่างหนัก เธอมีช่างแต่งหน้าฝีมือดีคอยช่วยแปลงโฉม แต่ลี่ฟางก็ยังคงถูกค่อนขอดเป็นประจำเรื่องที่มีพื้นหลังเป็นหญิงชนบท แม้แต่เงินก็ดูเหมือนจะช่วยปิดกลิ่นโคลนสาบควายได้ไม่มิด!

‘ทำไมมันถึงดูต่างกันขนาดนี้? ตอนเด็ก ๆ พวกเราเคยหน้าคล้ายกัน จนบางครั้งคนเข้าใจว่าเราสองคนเป็นฝาแฝด! ถ้าไม่ใช่เพราะแบบนี้ ฉันคงเอารูปตัวเองตอนเด็ก ๆ มาหลอกกู้ ลี่เฉินไม่ได้!’

‘แต่ยิ่งโตขึ้น ฉันก็ยิ่งเหมือนอี้หรานน้อยลงเรื่อย ๆ ! อี้หรานสวยสะพรั่งขึ้น ในขณะที่ฉันก็หน้าจืดลงทุกวัน ตาฉันไม่ได้โตแบบนั้น สันจมูกไม่ได้เรียวสวย แม้แต่ผิวฉันก็ไม่ละเอียดเท่าของเธอ!’

ความเกลียดชังค่อย ๆ เติบโตขึ้นในความคิดของหวา ลี่ฟาง

“ฉันมาที่นี่กับเขาไม่ได้เหรอ?” อี้หรานนึกขำแล้วย้อนถามลี่ฟาง

อีกฝ่ายทำราวกับว่าถูกเธอขโมยของมีค่าไป ราวกับว่าหลิง อี้หรานคือหัวขโมย

แต่ใครกันแน่ที่เป็นหัวขโมยตัวจริง?

คนบางคนอาจอ้างได้ว่าสิ่งที่พวกเขาขโมยมาได้ครั้งหนึ่งนั้นเคยเป็นของตนเมื่อนานมาแล้ว!

หวา ลี่ฟางนิ่งอึ้ง หางตาของเธอเหลือบไปเห็นใบหน้าเคร่งขรึมของกู้ ลี่เฉิน ลี่ฟางตัวสั่นด้วยความกลัวทันทีก่อนจะคืนสติ

‘อี้หรานฟื้นทรงจำคืนมาแล้ว ถ้าฉันไปยั่วยุให้เธอพูดความจริงได้ ฉัน… ฉันก็มีแผนเด็ดมาใช้ตอกกลับเธอเพื่อให้ลี่เฉินเข้าใจว่าเธอโกหก แต่ว่า… มันยุ่งยากเกินไป!’

'ตอนนี้ลี่เฉินเองก็ชอบอี้หรานอีกด้วย!’

หวา ลี่ฟางยิ้มแกน ๆ ก่อนพูดกับอี้หราน “เปล่าซะหน่อย… ฉันแค่ประหลาดใจ ตอนที่ฉันชวนลี่เฉินมางานการกุศลนี้ เขาตอบมาว่ามีธุระต้องจัดการ ไม่ว่างมาร่วมงานหรอก”

กู้ ลี่เฉินเบี่ยงกายออกเล็กน้อยเพื่อหลบ ทำให้ลี่ฟางไม่สามารถจับแขนของชายหนุ่มได้ หญิงสาวดูอับอายทันที

“นี่… ลี่เฉิน ทำไมคุณไม่พาฉันไปเดินรอบ ๆ และทักทายคนอื่นหน่อยล่ะคะ? ฉันจะสบายใจกว่าถ้าคุณไปด้วย” หวา ลี่ฟางแสร้งทำเป็นประหม่า

หลิง อี้หรานทนการเสแสร้งของลี่ฟางไม่ไหวจึงหันหลังใส่ ทันใดนั้นเธอก็ต้องสั่นไปตัวสรรพางค์กายเมื่อได้เห็นคนที่อยากเจอในค่ำคืนนี้!

เย่ เหวินหมิงและคง จื่ออี ‘พวกเขาอยู่นั่นไง!’

อี้หรานรีบพูดกับลี่เฉิน “ฉันเห็นคนที่ตามหาแล้วค่ะ” ก่อนจะเดินตรงไปทางคนทั้งคู่

กู้ ลี่เฉินมองตามแผ่นหลังของหญิงสาวที่จากไปอย่างรีบร้อน รู้สึกราวกับสูญเสียบางอย่างอยู่ในใจ