พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1061

เธอตัวสั่น ‘นี่เขา... ตั้งใจเก็บฉันไว้ที่นี่จนกว่าฉัน... จะตกหลุมรักเขาอีกครั้ง งั้นเหรอ?’

“นี่คุณบ้าไปแล้วเหรอ? ที่คุณกักขังฉันไว้มันผิดกฎหมายนะ!” หลิงอี้หรานตะโกนออกมา ราวกับว่านี่เป็นวิธีเดียวที่เธอจะบรรเทาความกลัวออกจากใจของเธอได้

“ฉันเป็นบ้าไปแล้วงั้นเหรอ?” เขาพูด จูบเย็น ๆ ของเขาก็เลื่อนลงมายังใบหูของเธอ ลากไล้จากแก้มไปยังระหว่างคิ้วของเธอ “ก็คงบ้านั่นแหละ”

เขาคงจะเป็นบ้าไปแล้วในตอนที่เขาตกหลุมรักเธอ และปล่อยให้เธอควบคุมทั้งความสุขและความเศร้าของเขา

“เธอทำให้ฉันรู้ว่าความหึงหวงสามารถรุนแรงได้จนฉันสามารถทำลายโลกใบนี้ได้...” เขาพึมพำ

เสียงแผ่วของเขาทำให้บรรยากาศในห้องสลัวนี้ดูคลุมเครือ

หลิงอี้หรานไม่สามารถผลักอี้จิ่นหลีออกไปได้ เขาระดมจูบไปบนใบหน้าของเธอ และนิ้วของเขาก็พยายามจะถอดชุดตัวยาวออกไปจากร่างของเธอ

“อย่า!” เธอกรีดร้อง

“ฉันไม่ชอบให้เธอสวมชุดที่ผู้ชายคนอื่นให้” เขาพูดอย่างเย็นชา โดยเฉพาะชุดที่เธอกำลังสวมอยู่ซึ่งมีไว้สำหรับคนที่กู้ลี่เฉินคิดถึงมากที่สุด

กู้ลี่เฉินไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอี้หรานเป็นเด็กหญิงที่ช่วยชีวิตของเขาไว้ตอนเด็ก แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็มอบชุดให้กับเธออยู่ดี!

'นี่หมายความว่าอะไร? พวกเขาเกิดมาคู่กันหรือไง?'

‘พวกเขายังถูกดึงดูดเข้าหากัน แม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้ความจริงใด ๆ เลย พวกเขาแยกจากกันไปช่วงหนึ่ง แต่... ไม่ว่าอย่างไรพวกเขาก็ถูกกำหนดมาให้อยู่ด้วยกันอย่างนั้นเหรอ?'

‘ถ้าอย่างนั้น ฉันเป็นใครล่ะ? ฉันตกหลุมรักหลิงอี้หรานก่อน!’

“เธอพูดว่า เธอไม่รักฉันแล้วใช่ไหม?” เขาฉีกชุดของเธอ และนิ้วของเขาก็ไต่ลงไปบนจุดที่หัวใจของเธออยู่

การมองเห็นของเธอถูกจำกัดในห้องสลัว ดังนั้นการได้ยินของเธอจึงเฉียบคมขึ้น

เสียงของเขาเย้ายวนอย่างจงใจยั่วให้เธอตกหลุมพรางในทุกสิ่งที่เขาจัดเตรียมไว้อย่างรอบคอบ

ร่างกายของเธอคล้ายกับอยู่ภายใต้การควบคุมของเขา และเธอก็ทำอะไรไม่ได้มากไปกว่าตกลงไปในแรงดึงดูดนั้น

ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังคงร้องไห้สะอึกสะอื้น

จากนั้นเธอก็ได้ยินเสียงตัวเองพูดว่า “อี้จิ่นหลี ฉันไม่อยากได้คุณ!”

แล้วบรรยากาศก็สงบเงียบไปแทบจะในทันที