พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1086

เดิมทีแล้วเธอคิดว่ามันเป็นเรื่องราวความรักเกี่ยวกับผู้หญิงคนหนึ่งที่ลืมคนรักเก่าของตัวเองแล้วตกหลุมรักกับชายอีกคน แต่นี่ไม่ใช่แค่เรื่องความรักและการหักหลังเท่านั้นเหรอ?

อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ฟังเรื่องราวจนจบ เธอก็รู้สึกต่างออกไป

‘หรือว่าผู้หญิงคนนั้นตกหลุมรักและฆ่าคนที่ตัวเองรักเพราะว่า... เธอยอมรับไม่ได้งั้นเหรอ?’

‘เธอยอมรับไม่ได้ว่า ตัวเองเปลี่ยนใจและตกหลุมรักกับชายที่กักขังเธองั้นเหรอ?

‘แต่หลังจากนั้นล่ะ? หลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้นกับเธอหลังจากที่เธอออกไป? เธอออกไปแล้วอยู่กับชายคนเดิมที่เธอรักหรือเปล่า?

‘หรือเธออยู่ตัวคนเดียว?’

เธอสงสัยว่า เรื่องหลังจากนั้นเป็นอย่างไรต่อไป

แปลกพอควรที่เธอหมดวัยอยากรู้อยากเห็นแล้ว แต่เธอก็ยังสงสัยเรื่องของผู้หญิงที่อี้จิ่นหลีกล่าวถึง

‘มันเป็นเพราะ... ฉันเองก็โดนขังไว้ในคฤหาสน์เดียวกันนี้หรือเปล่า?’

หลิงอี้หรานลุกออกจากเตียงเดินไปยังหน้าต่าง และเปิดผ้าม่านออก

เธอมองเห็นสระในสวนได้จากหน้าต่าง สระบัวยังคงดูสวยงามแม้จะเป็นเวลากลางคืน

ถึงอย่างนั้นเธอก็แปลกใจที่มีร่างหนึ่งยืนอยู่ริมสระและดูเหมือนว่ากำลังจ้องมองไปยังดอกบัว

แสงจันทร์เย็น ๆ ตกกระทบลงบนร่างกายของอี้จิ่นหลีและสถานที่อันเงียบสงบนั้น

หลิงอี้หรานมองไปยังนาฬิกาที่บอกเวลาว่าเลยตีหนึ่งไปแล้ว ‘ทำไม... เขายังยืนอยู่ตรงนั้น?’

เธอควรจะดึงม่านลงและเลิกมองเขา แต่เธอกลับยังคงจ้องมองเขาอยู่เช่นเดิม

‘ข้างนอกฝนตกเหรอ? นี่ฉัน... เผลอหลับไปเหรอ?’

หลิงอี้หรานลุกขึ้นนั่งและมองไปยังนาฬิกาที่บอกว่าตอนนี้ตีสามกว่าแล้ว

ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเธอจึงเลิกผ้าห่มและลุกออกจากเตียงไปยังหน้าต่าง เธอดึงผ้าม่านให้เปิดอีกครั้งและมองออกไป

แม้แต่ตัวอี้หรานเองก็อธิบายไม่ค่อยถูกว่าทำไมเธอถึงทำอย่างนี้ ‘ฉันทำแบบนี้เพราะอยากดูว่าอี้จิ่นหลียังยืนอยู่ตรงนั้นหรือเปล่าเหรอ? ตอนนี้ดึกมากแล้ว เขาคงจะกลับไปที่ห้องของตัวเองแล้ว’

แต่เมื่อเธอมองไปนอกหน้าต่าง เธอก็เห็นว่าร่างสูงยังคงยืนอยู่ริมสระบัว!

‘เขา... ยังอยู่ตรงนั้น!’

หลิงอี้หรานตกตะลึงไปในทันที