พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1092

“เจ็บหรือเปล่า?” เธอถามพลางวางมือลงบนท้ายทอยของเขา ก่อนหน้านี้เธอได้ยินเสียงดังตุ้บ ต้องเป็นหัวเขาที่กระแทกพื้นแน่

เธอเพียงอยากจะดูว่าศีรษะของเขาไม่ได้เป็นไร แต่เธอลืมว่าตอนนี้พวกเขาอยู่ในสภาพไหน เธออยู่บนตัวเขาขณะที่เขาเปลือยเปล่าไปจนถึงเอว

มือของเธอเอื้อมไปแตะท้ายทอยของเขา ในขณะที่ร่างของเธออยู่บนร่างชายหนุ่ม ดังนั้นร่างกายของพวกเขาจึงแนบชิดติดกัน

เขาจับข้อมือของเธอไว้ และเสียงแหบพร่าของเขาก็ดังขึ้นในหูของเธอ “เธอจะเป็นห่วงฉันไหมถ้าฉันบอกว่าฉันเจ็บ?”

เธอเกร็งตัวไปเล็กน้อย และสังเกตเห็นว่าพวกเขาใกล้ชิดกันแค่ไหน ริมฝีปากของเธอแทบจะแตะแก้มของเขาอยู่แล้วในทันทีที่เธอก้มหน้าลง

เธอจ้องมองไปที่เขา “ถ้าเจ็บ คุณก็ควรติดต่อกับคนข้างนอกเดี๋ยวนี้ และไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจดูแทนที่จะทนไว้ในตอนที่คุณมีไข้อยู่ อี้จิ่นหลี อย่าลืมสิว่าคุณมีชีวิตเดียวนะ!”

เขายิ้มออกมาทันที “เธอปล่อยให้ฉันตายไม่ได้ล่ะสิ?”

ใบหน้าที่แดงเรื่อด้วยพิษไข้ทำให้เขาดูงดงามยิ่งขึ้นด้วยรอยยิ้มและยังดูบอบบางเสียจนเธอไม่สามารถละสายตาไปได้เลย

ดูเหมือนว่าหัวใจของเธอจะเจ็บปวดไปเพราะรอยยิ้มของเขา!

...

ท้ายที่สุด อี้จิ่นหลีก็โทรหาเกาฉงหมิงและบอกเลขาเกี่ยวกับไข้ของเขา เขาบอกให้อีกฝ่ายนำที่วัดไข้และยาลดไข้มาให้

แต่เกาฉงหมิงกลับพาหมอมาเผื่อด้วย

เขารับยาและน้ำไปโดยดีแต่ก็ไม่ได้ทานในทันที ทั้งยังมองไปยังเม็ดยาในมือด้วยสายตาเหม่อลอย

“นี่คุณ... กลัวการทาสยาจริง ๆ เหรอ?” เธอถามอย่างลังเล

เขายังคงเงียบ และเมื่อเธอคิดว่าเขาคงจะไม่ตอบแล้ว เสียงของเขาก็ดังขึ้น

“ฉันเกลียดการทานยา เพราะว่าตอนที่ฉันมาอยู่กับตระกูลอี้ คนรับใช้ที่ดูแลฉันตอนนั้นแอบเปลี่ยนวิตามินที่ฉันต้องกินทุกวันเป็นยานอนหลับ เพื่อที่ว่าฉันจะได้หลับสนิทตลอดทั้งคืนและเธอก็จะได้ไม่ต้องมาห่วงว่าฉันจะตื่นตอนไหนแล้วเธอต้องมาดูแล เพราะแบบนั้นเธอเลยแอบหนีออกไปเที่ยวกับแฟนของเธอได้ด้วย”

หลิงอี้หรานตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน ‘ตอนนั้นเขาต้องเด็กมาก... ตอนที่เขากลับไปอยู่กับตระกูลอี้ น่าจะเป็นช่วงที่เขาอายุหกหรือเจ็ดขวบเอง ถ้าให้เด็กกินยานอนหลับแทนวิตามินนาน ๆ มันจะส่งผลต่อเด็กมากนะ!’

แต่เธอก็รู้ว่ามันคงไม่ส่งผลกับเขามากขนาดนั้น ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่มีทางมาอยู่ต่อหน้าเธอด้วยสภาพที่แข็งแรงขนาดนี้หรอก ถึงอย่างนั้นเธอก็อดถามไม่ได้ว่า “แล้วหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้น? รู้เรื่องนี้กันได้ยังไง?”