พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1157

“ถ้าฉันลองถามเหลียนอีให้หาทางย้ายอาหยันน้อยไปโรงเรียนอื่นล่ะคะ?” หลิงอี้หรานถาม

อย่างไรตอนนี้ทุกคนที่โรงเรียนอนุบาลคงรู้แล้วว่า โจวเชียนหยุนเคยติดคุกมาก่อน และถ้าอาหยันน้อยยังอยู่ที่นี่ต่อไป ก็มีโอกาสที่เขาอาจจะโดนเลือกปฏิบัติได้อีก

หลิงอี้หรานเคยเจอประสบการณ์นั้นมาก่อน และเธอไม่อยากให้อาหยันน้อยเจอเรื่องเดียวกันนี้! ในเมื่อพวกเขาไม่สามารถเปลี่ยนสิ่งแวดล้อมที่นี่ได้ พวกเขาก็ทำได้แค่ต้องเปลี่ยนสิ่งแวดล้อมของตัวเอง

ถึงอย่างนั้น โจวเชียนหยุนกลับไม่ได้ตอบข้อแนะนำของหลิงอี้หราน แต่กลับถามกลับแทน “ถ้าฉันรื้อคดีขึ้นมาตอนนี้ ฉันมีโอกาสที่จะชนะกี่เปอร์เซ็นต์?”

หลิงอี้หรานผงะไปและคิดอย่างถี่ถ้วนอยู่สักพัก จากนั้นก็ตอบโจวเชียนหยุนว่า “30 เปอร์เซ็นต์ค่ะ”

โจวเชียนหยุนยิ้มเจื่อน ‘แค่ 30 เปอร์เซ็นต์... ถ้ารื้อคดีขึ้นมา โอกาสที่จะชนะคือ 30 เปอร์เซ็นต์อย่างนั้นเหรอ?’ แต่คนธรรมดาก็จะสู้ แม้ว่าพวกเขาจะมีโอกาสชนะแค่ 10 เปอร์เซ็นต์ก็ตาม!

แต่นี่ก็น้อยไปสำหรับเธอ!

“เพราะว่ามันก็ผ่านมานานแล้ว หลักฐานบางอย่างก็คงหายไป ดังนั้นต่อให้เรารื้อคดีขึ้นมา แต่ผู้พิพากษาก็จะอ้างอิงคำให้การเพิ่มเติมของพยานมากกว่า แต่เรายังมีโอกาสหาหลักฐานใหม่ได้ ถ้าเราสืบสวนคดีนี้อย่างละเอียดถี่ถ้วน เราก็มีโอกาสถึง 30 เปอร์เซ็นต์ได้ค่ะ!”

หลิงอี้หรานกล่าว เธอได้ตรวจสอบคดีของพี่โจวแล้วพบว่า ยังมีช่องโหว่บางอย่าง ถ้าเธอลองใช้ช่องว่างพวกนั้น พวกเขาก็น่าจะยังมีโอกาสที่จะชนะ และถ้าหลักฐานใหม่สามารถนำไปสู่หลักฐานอื่น ๆ ได้ โอกาสในการชนะคดีก็จะยิ่งสูงขึ้น

“แต่ถ้าเรายื่นฟ้อง ก็เป็นไปได้ว่าพวกเขาจะเผยแพร่ข่าวนี้บนอินเทอร์เน็ต พวกนักข่าวก็จะจับตามองการรื้อคดี และอาหยันน้อยก็อาจจะโดนรังแกได้ ใช่ไหม?” โจวเชียนหยุนกล่าว

หลิงอี้หรานลังเลไปครู่หนึ่ง “เราก็ทำได้แค่พยายามหลีกเลี่ยงมันให้ได้มากที่สุด เพราะไม่มีทางจะควบคุมพวกเขาได้หรอก ยังไงเย่เหวินหมิงก็ค่อนข้างจะมีชื่อเสียง”

“หมอบอกว่าการบาดเจ็บของอาหยันน้อยไม่ร้ายแรงไม่ใช่เหรอ? ลูกไม่ต้องเป็นห่วงมากไปหรอกนะ” คุณนายโจวกล่าว เธอเกรงว่าลูกสาวของเธอจะโทษตัวเองมากเกินไป

“แม่ หนูทำอะไรผิดพลาดไปเหรอคะ?” โจวเชียนหยุนพึมพำ

“ทำอะไรผิดพลาดเหรอ? ลูกทำอะไรผิดด้วยเหรอ?” คุณนายโจวถามด้วยความสับสน

“หนู... ไม่น่าต่อสู้เพื่อสิทธิในการเลี้ยงดูอาหยันน้อยแบบนี้เลย พอเรื่องนี้ไปถึงศาล สื่อก็ต้องมา แล้วคนพวกนั้นก็ต้องทำให้ความจริงที่ว่า อาหยันน้อยมีแม่เป็นอดีตนักโทษแผ่ขยายออกไปอีก และ... มันก็จะกลายเป็นส่วนหนึ่งของเด็กคนนั้นและไม่สามารถกำจัดออกไปได้” โจวเชียนหยุนกล่าว

สิ่งที่เธอหวาดกลัวและรังเกียจที่จะเห็นมากที่สุดคือ การที่อาหยันน้อยต้องเจ็บปวดเพราะเธอ!