พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1212

เป็นเรื่องง่ายสำหรับเขาที่จะสืบรู้เรื่องทั้งหมดภายในครึ่งชั่วโมง

ใบหน้าของอี้จิ่นหลีชะงักค้างไปเล็กน้อย ‘เมื่อคืนเธอยืนอยู่หน้าบ้านกู้ลี่เฉินทั้งคืนเลยเหรอ?’

“นายน้อยอี้ครับ เมื่อคืนคุณหลิงยืนรออยู่ทั้งคืนแล้วตอนนี้เธอก็มายืนรออยู่ที่นี่อีก ผมเกรงว่าเธอน่าจะทนได้อีกไม่นาน เมื่อดูจากเรี่ยวแรงของเธอแล้ว” เกาฉงหมิงอดไม่ได้ที่จะพูดออกไป

อี้จิ่นหลีหันไปและมองจุดดำ ๆ เล็ก ๆ ตรงหน้าทางเข้าอาคารผ่านหน้าต่างทรงฝรั่งเศสอีกครั้ง “ไปพาเธอขึ้นมา!”

“ครับ” เกาฉงหมิงตอบรับอย่างรวดเร็วและรีบเดินออกจากห้องประธานบริษัทไป

‘ดูเหมือนนายน้อยอี้จะยังสนใจหลิงอี้หรานอยู่นะ!’

ในตอนที่เกาฉงหมิงมาถึงชั้นล่าง หลิงอี้หรานก็จวนเจียนจะล้มพับลงไปแล้ว เธอแทบจะยืนอยู่ตรงนั้นได้ด้วยพลังใจเฮือกสุดท้าย

“คุณหลิง นายน้อยอี้อยากพบคุณ มากับผมเถอะ” เกาฉงหมิงกล่าวพลางมองไปยังผู้หญิงตรงหน้าเขาที่อยู่ในสถาการณ์ตกที่นั่งลำบาก เขาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจอยู่ในใจ

ด้วยความรักที่นายน้อยอี้มีต่อเธอ ตราบใดที่เธอยอมโอนอ่อนให้ นายน้อยอี้ย่อมช่วยเธอแก้ไขปัญหาตอนนี้ให้เธอได้แน่

“ค่ะ ขอโทษที่ทำให้ลำบากนะคะ” หลิงอี้หรานขยับปากแห้งแตกของตัวเองตอบ เสียงของเธอแหบแห้งคล้ายกับมีผงทรายปน

หลิงอี้หรานมองอี้จิ่นหลีอย่างประหม่า ใช่ เธอประหม่า เธอกลัวว่าถ้าพูดหรือทำอะไรผิดไป อี้จิ่นหลีก็จะไม่ยอมให้เธอยืมเงิน

เธอเป็นกังวลเพราะเงินนั่นเกี่ยวกับชีวิตของเหลียนอี!

เธอต้องยืมเงินเพื่อช่วยเหลียนอีให้ได้ ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม!

เธอสูดลมหายใจเข้าลึกและกล่าวว่า “ฉัน... ฉันรู้ค่ะว่า คำขอของฉันวันนี้บุ่มบ่ามไปหน่อย แต่ฉัน... หวังพึ่งได้แค่คุณแล้ว ฉันไม่รู้ว่านอกจากคุณแล้วฉันไปหายืมเงินใครได้อีก”

“เธอมายืมเงินไปช่วยชินเหลียนอีเหรอ?” อี้จิ่นหลีกล่าว น้ำเสียงเย็นชาของเขาน่าฟัง แต่กลับฟังดูโหดร้ายสำหรับคนที่ได้ยิน