พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1242

“ยืมเงินเหรอ?” กู้ลี่เฉินตะลึงไป

“ใช่ครับ เธอมาขวางรถของคุณไว้วันนั้นก็เพราะเธออยากจะยืมเงินจากนายน้อยกู้ครับ ดูเหมือนเธอจะอยากยืมเงินสักสองล้านมั้งครับ” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยว่าพลางพยายามนึก

สีหน้าของกู้ลี่เฉินเปลี่ยนไปในทันทีที่ได้ยินแบบนั้น

‘สองล้านเหรอ? ทำไมอยู่ ๆ อี้หรานถึงอยากจะยืมเงินสองล้านขึ้นมา? มีอะไรเกิดขึ้นงั้นเหรอ?’ ตอนที่เขาหลับตาลง ในความคิดของเขาก็มีใบหน้าสิ้นหวังของเธอเมื่อครั้งนั้นปรากฏขึ้นมา

‘ตอนนั้น ฉันน่าจะเป็นความหวังสุดท้ายสำหรับขอยืมเงินของเธอ!

‘แต่ฉันทำอะไรลงไป? ฉันทำลายความหวังทั้งหมดของเธอ!

‘ด้วยนิสัยของเธอแล้ว เธอไม่มีททางยืมเงินฉัน ยกเว้นว่ามันจำเป็นจริง ๆ

‘บางอย่าง... ต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นโดยที่ฉันไม่รู้!

‘เธอยืนอยู่ทั้งคืน เธอขวางรถฉันไว้ให้จอดอย่างสุดกำลังไม่ใช่เพื่อกวอซินหลี่ แต่เพื่อยืมเงินสองล้าน!

‘แต่ฉันเชื่อหวาลี่ฟาง แล้วไม่ยอมลงจากรถ หรือฟังสิ่งที่เธออยากจะพูดเลย ฉันเลือกที่จะจากไป!’

ในตอนนั้นเองที่กู้ลี่เฉินอยากจะตบหน้าตัวเอง ‘ทำไมฉันโง่ขนาดนี้? ทำไมฉันไม่ฟังเธอ?’

ที่เธอยืนอยู่ที่นี่ทั้งคืนเป็นเพราะชินเหลียนอี และเธอน่าจะคาดหวังกับเขามาก!

ทว่าสิ่งที่เขากลับเป็น?

“โธ่โว้ย! โอ๊ย!” กู้ลี่เฉินกรีดร้องจนทำให้เย่ฉงเว่ยและเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยซึ่งอยู่ใกล้ ๆ ตกอกตกใจไปตาม ๆ กัน

ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่ชายผู้สง่างามและสูงศักดิ์อย่างนายน้อยกู้กรีดร้องอย่างบ้าคลั่งเหมือนคนเสียสติและทุบตีตัวเองซ้ำไปซ้ำมา?

“ลี่เฉิน อย่าทำแบบนั้นสิ!” เย่ฉงเว่ยรีบเข้าไปจับมือของกู้ลี่เฉินไว้ “นายเป็นอะไรไป?”