พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1246

มีบางครั้งที่เธอสามารถนอนหลับได้ทั้งที่ปิดไฟ

แต่เธอก็กลับไปนอนเปิดไฟอีกครั้งหลังจากเลิกกับเขา!

หลิงอี้หรานหลับตาลงและนับแกะเงียบ ๆ ในใจ เธอหวังว่าตัวเองจะผล็อยหลับลงไปได้อย่างรวดเร็ว

แต่ไม่ว่าจะยังไงเธอก็หลับไม่ลงเลยแม้แต่นิดเดียว

โดยเฉพาะ... เมื่อมีอีกคนนอนอยู่ข้างเธอ แม้ว่าเธอจะหลับตา แต่ดูเหมือนว่าเธอจะรู้สึกได้ถึงกลิ่นลมหายใจของเขา และ... เธอคงจะโดนตัวเขาได้เพียงขยับตัวแค่เล็กน้อย

แม้เตียงจะมีขนาดใหญ่ แต่ดูเหมือนเธอจะโดนร่างกายของเขาได้อย่างง่ายดาย

เมื่อนับไปจนถึงแกะตัวที่ 1,000 หลิงอี้หรานก็ยังนอนไม่หลับ ดังนั้นเธอจึงลืมตาขึ้น

เพราะตอนนี้เธอนอนตะแคงอยู่ ใบหน้าหล่อเหลานั้นจึงกล้ำกรายเข้ามาในสายตาของเธอ

ดวงตาของเขาปิดสนิท และขนตายาวเป็นแพของเขาทำให้เกิดเงาตกกระทบลงบนเปลือกตา

สันจมูกโด่ง ใบหน้าคมคาย และริมฝีปากบางสุดเซ็กซี่น่ามอง

การมองเขาตอนหลับนั้นสร้างความลำบากใจน้อยกว่าตอนที่เขาลืมตา

เขาเป็นนายน้อยอี้แห่งเมืองเฉินที่สูงส่งและทรงอำนาจ ตอนนี้เขากำลังนอนอยู่ข้าง ๆ เธอ และเขาก็กลายเป็นสามีของเธอซึ่งเป็นสิ่งที่หนึ่งปีก่อนหน้านี้เธอไม่เคยคิดมาก่อน

‘เราจะเถียงกันเรื่องจะทำหัตถการลดการตั้งครรภ์ที่โรงพยาบาลในวันพรุ่งนี้อีกไหมนะ?’

หลิงอี้หรานไม่รู้ว่าจะอธิบายอย่างไรด้วยซ้ำ!

“เธอรู้หรือเปล่าว่าตัวเองกำลังทำอะไร?” เขากล่าวเย้ย “ถ้าไม่อยากได้ ก็อย่าทำอะไรให้ฉันเข้าใจผิดอีก”

เขาคลายมือและหลับตาลงหลังจากที่เธอพูดว่า “เข้าใจแล้วค่ะ”

แก้มของหลิงอี้หรานเป็นสีแดง ขณะที่เธอมองไปยังมือของตัวเองซึ่งไม่มีการเกาะกุมแล้ว เธอก็รีบสอดมือลงใต้ผ้าห่ม

‘พระเจ้า! เมื่อกี้ฉันโดนอะไรเข้าสิง? นี่ฉัน... อยากสัมผัสเขาเหรอ?’

เธอหลับตาลงอีกครั้งและพยายามกล่อมตัวเองให้เย็นลง