พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1265

ทว่ากู้ลี่เฉินเมินเธอและสั่งกับลูกน้องว่า “เอาทุกอย่างที่มีค่าออกมาจากเธอ!”

เมื่อเขาพูดอย่างนี้ ทุกคนก็ตะลึงไปตาม ๆ กัน

‘เอาออก? ตรงนี้?

‘พวกเขาบอกว่าหวาลี่ฟางเป็นคนช่วยชีวิตนายน้อยกู้ไว้ไม่ใช่เหรอ? พวกเขาสนิทสนมกันและนายน้อยกู้ก็มอบหลายสิ่งหลายอย่างให้หวาลี่ฟาง เขามอบให้ทั้งเงินและบ้านด้วยซ้ำ!’

‘เจ้าชายหมดความสนใจในตัวเธอแล้วงั้นเหรอ?’ สิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้คือเหล่าฝูงชนต่างก็สงสัย แต่ไม่มีใครช่วยเหลือหวาลี่ฟางเลย

พวกเขาเห็นเพียงแค่มีคนเดินเข้าไปหาหวาลี่ฟางและฉีกทึ้งทั้งเครื่องประดับและชุดราตรีออกจากตัวเธอ!

“อย่านะ... ลี่เฉิน คุณทำแบบนี้กับฉันได้ยังไง... ฉันช่วยคุณไว้นะ ไม่ว่าฉันจะทำผิดมากแค่ไหน คุณก็ทำให้ฉันอับอายแบบนี้ไม่ได้นะ!” หวาลี่ฟางตะโกนพลางดิ้นไปมาอย่างแรง

ถึงอย่างนั้นการดิ้นของเธอก็สูญเปล่า หลังจากนั้นสิ่งที่เหลืออยู่บนตัวเธอคือชุดชั้นใน

หวาลี่ฟางยืนอยู่ในห้องโถงด้วยสภาพไม่จืดในขณะที่คนอื่น ๆ มองมา เธอหวังให้ตัวเองเป็นลมไปเสียเดี๋ยวนั้น แต่สายตารูปนกฟินิกซ์ที่กู้ลี่เฉินมองมานั้นน่ากลัวเกินกว่าเธอจะกล้าแกล้งเป็นลม

เธอรู้สึกว่าตัวเองน่าจะต้องเจอกับผลลัพธ์ที่แย่กว่านี้มากถ้าแกล้งเป็นลม

“ใส่ร้ายกวอซินหลี่ไม่ใช่แค่ความผิดเดียวที่เธอทำ!” กู้ลี่เฉินมองผู้หญิงตรงหน้าเขาอย่างเย็นชา! ผู้หญิงธรรมดาที่จบชั้นมัธยมและไม่ค่อยมีความรู้ เธอไม่เคยคิดจะออกมาจากหมู่บ้านก่อนที่จะเจอเขาด้วยซ้ำ เขาไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะโดนผู้หญิงแบบนี้หลอกเข้าเต็มเปา!

เขาถูกหลอกอย่างน่าสมเพชในขณะที่คิดว่าตัวเองฉลาดมาโดยตลอด!

“ตอนนั้น... เป็นเธอที่ช่วยฉันไว้เหรอ?” กู้ลี่เฉินถาม

หวาลี่ฟางรู้สึกตัวสั่นขึ้นมาในทันทีที่ได้ยินคำถาม แต่เธอก็ตอบเหมือนที่ผ่านมา “ใช่สิ... เป็นฉันเอง จะเป็นใครไปได้ล่ะ?”

“เป็นเธองั้นเหรอ?” จู่ ๆ กู้ลี่เฉินก็หัวเราะออกมา แต่ดวงตารูปนกฟินิกซ์ของเขากลับเปลี่ยนเป็นสีแดงขณะมองไปที่หวาลี่ฟางด้วยความโกรธอย่างรุนแรง “ฉันมันโง่จริง ๆ ! ทำไมฉันถึงไม่คิดที่จะสืบให้มันดีทั้ง ๆ ที่สงสัยนะ? หวาลี่ฟาง คุณมันแน่มาก ผมไม่เคยคิดเลยว่าวันหนึ่งตัวเองจะโดนผู้หญิงอย่างคุณหลอกเอาได้!”