พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1321

อี้จิ่นหลีตอบว่า “โอเค เธอควรเข้านอนได้แล้ว หยุดคิดมากได้แล้วนะ”

“เอ่อ... ดูเหมือนฉันจะหิวนิดหน่อยน่ะค่ะ” หลิงอี้หรานโพล่งออกมา

“งั้นฉันจะให้คนไปเตรียมอาหารให้” เขาพูดขณะยกเท้าออกจากเตียง

“ไม่ค่ะ ดึกแล้ว นั่นเสียมารยาทนะคะที่ไปปลุกใครมาเพื่อแค่ทำอาหารให้ฉัน อีกอย่าง... ฉันแค่อยากกินซุปผลไม้ ฉันเข้าครัวไปทำเองได้ค่ะ” หลิงอี้หรานกล่าว

“ฉันทำให้เธอเอง” อี้จิ่นหลีกล่าว

“คุณน่ะเหรอคะ?” เธอตะลึงไป

“ก็แค่ซุปผลไม้ไม่ใช่เหรอ แป๊บเดียวเอง” เขาตอบ

ท้ายที่สุดหลิงอี้หรานก็ออกจากห้องนอนไปพร้อมกับอี้จิ่นหลี และพวกเขาก็ไปยังห้องครัวด้วยกันทั้งคู่

ขณะที่นั่งอยู่บนเก้าอี้สตูลข้างบาร์ในครัว หลิงอี้หรานก็หุบยิ้มกว้างของตัวเองไม่ลงพลางมองอี้จิ่นหลีหยิบผลไม้ออกมาจากตู้เย็น ปอกเปลือก หั่นเป็นชิ้น และทำให้มันกลายเป็นซุป

ตอนนี้เขาดูเหมือนสามารถเข้าถึงได้มากกว่าเดิม ราวกับว่าช่องว่างระหว่างพวกเขาได้ค่อย ๆ น้อยลง เขาไม่ได้แผ่ความรู้สึกสูงส่งทรงอำนาจเหมือนเมื่อก่อนแล้ว

หลิงอี้หรานเอามือเท้าคางและมองอี้จิ่นหลีที่กำลังวุ่นวาย เธอชอบสิ่งต่าง ๆ ที่เป็นอยู่ในตอนนี้มาก ทั้งเงียบสงบและอบอุ่น

“ถึงจะฉลองกันนิด ๆ หน่อย ๆ ฉันก็ยังอยากจะเตรียมของขวัญให้คุณอยู่ดี อยากได้อะไรคะ? คุณขออะไรก็ได้เลยที่ฉันหาให้ได้นะ” เธอกล่าว

ขนตาของเขาสั่นเล็กน้อย “ฉัน... ไม่อยากได้ของขวัญอะไรหรอก แค่มีเธออยู่ข้าง ๆ ก็เป็นของขวัญที่ดีที่สุดแล้ว!”

“เพราะเรื่องวันเกิดฉันก่อนหน้านี้หรือเปล่าคะ... ที่ทำให้คุณกังวล?” หลิงอี้หรานเริ่มตั้งข้อสงสัย

เขาเม้มปากและไม่พูดอะไร ดังนั้นเธอจึงรู้ว่าตัวเองเดาถูก

“จิน วันเกิดฉันมันแย่ก็จริง แต่เราคงไม่ได้เป็นแบบตอนนี้ถ้าไม่มีตอนนั้น บางทีเราอาจจะได้เรียนรู้ว่าต้องถนอมเวลาของเราไว้ให้มากที่สุดเพราะสิ่งที่เราเสียไปก่อนหน้านี้ไงคะ” หลิงอี้หรานกล่าวออกมาอย่างตรงไปตรงมา