พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1354

ร่างกายของเขาแข็งทื่อไปในทันใด เสียงของเธอดูเหมือนจะปลอบประโลมความไม่สบายใจทั้งหมดของเขาไป

‘อี้หรานของฉัน...’

เป็นเพราะเธอ เขาจึงรู้สึกดี... ที่ยังมีชีวิตอยู่

ถ้าเขาไม่ได้พบกับเธอชีวิตเขาก็คงแค่นั้น เขาคงเป็นแค่เปลือกอันเปลือยเปล่า และไม่รู้จักความสุขหรือความทุกข์ เขาน่าจะแค่ ‘มีชีวิต’ โดยที่ไม่เคยสัมผัสความสุขในชีวิต

“อี้หราน เธออย่าทำลายความฝันของฉันนะ” เขาพึมพำ

“มันจะไม่ใช่ความฝันค่ะ เวลาอันสวยงามที่เราได้ใช้ด้วยกันเป็นเรื่องจริง ไม่ใช่แค่ความฝันที่ไม่เป็นจริง” หลิงอี้หรานกล่าวอย่างจริงจัง

“เพราะอย่างนั้น จินคะ ความฝันของคุณจะไม่แตกสลายหรอกนะ เราจะมีแต่ช่วงเวลาที่สวยงามที่ได้ใช้ด้วยกัน”

เขาค่อย ๆ เงยหน้าขึ้น ดวงตาของเขาจ้องมองเธออย่างลึกซึ้ง จากนั้นเขาก็ก้มหน้าลงจุมพิตเธออย่างดูดดื่ม “โอเค มันไม่ใช่ความฝันอีกต่อไปแล้ว”

อนาคตของพวกเขาจะเป็นแบบที่เขาจินตนาการจริงเหรอ? เขาหวังเพียงว่าความฝันของเขาจะไม่มีวันแตกสลายไป!

ถ้านี่เป็นเพียงความฝันว่า เธอจะอยู่กับเขาตลอดไป อย่างนั้นแล้วเขาก็หวังว่าจะได้อยู่ในฝันอันสวยงามนี่ไปจนวันตาย!

...

หลิงอี้หรานได้รับสายจากนายท่านและคุณนายชิน พวกเขาบอกว่าชินเหลียนอีฟื้นแล้ว เธอจึงรีบไปยังโรงพยาบาลในทันที

ดวงตาของหลิงอี้หรานเปลี่ยนเป็นสีแดงเมื่อมองไปยังเพื่อนสนิทที่อยู่ในห้องไอซียูผ่านทางกระจกใส

“ฉัน... แค่ได้ยินมาว่ามีคนเห็นเขาในเมืองเจ แต่ตำรวจยังไม่ได้เจอเขาอย่างเป็นทางการ ดังนั้น... รอให้ตำรวจมาแจ้งเราก่อนก็ดีนะคะ” หลิงอี้หรานกล่าว

เธอจงใจไม่กล่าวถึงความใกล้ชิดสนิทสนมที่ไป๋ทิงซินมีกับทายาท ‘ตัวจริง’ ของตระกูลเกาไว้ เพราะไม่อยากให้ทั้งสองต้องกังวลไปมากกว่านี้

อย่างไรเสียพวกเขาก็ยังไม่รู้เรื่องทุกอย่าง ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับไป๋ทิงซิน

ถึงอย่างนั้น... เหลียนอีก็ฟื้นแล้ว พวกเขายังคงต้องหาทางติดต่อไป๋ทิงซินเพื่อทำให้เหลียนอีวางใจได้สักที!

เมื่อหลิงอี้หรานมาหาชินเหลียนอีในวันถัดมา เธอก็เพิ่งหลับไป