พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 263

“ยังไงก็แล้วแต่ พี่ควรเก็บคำพูดของผมใส่ใจบ้างนะ” เขาพูด

หลิง อี้หราน รู้สึกตกใจ เขาหมายความว่าอย่างไร? เก็บใส่ใจอย่างนั้นเหรอ...?

เขาจะแต่งงานกับเธอถ้าเธออยากจะแต่งงานกับเขา เขารู้ตัวไหมว่ากำลังพูดอะไรอยู่?

จิตใจของหลิง อี้หราน ยุ่งเหยิงไปหมดจนพวกเขาเข้าไปในรถ เมื่อมาถึงคฤหาสน์ อี้ เธอก็เดินตามเขาออกจากรถและเข้าไปในบ้าน เขาหยุดกะทันหันและหันมาพูด

“ยังไงก็แล้วแต่ ไม่ใช่ว่าผมไม่เคยอดอาหาร” เขาพูด “มีหลายครั้งที่ผมหิวและคิดว่าตัวเองกำลังจะตาย”

พ่อของเขาจากไปตั้งแต่เมื่อเขายังเป็นเด็ก อี้ จิ่นหลี อยู่ในบ้านหลังเล็ก ๆ ซอมซ่อ เขาถือโกศที่เต็มไปด้วยขี้เถ้าของพ่อตัวเอง ตอนนั้นเขาอดยากและหิวมากจนแทบจะหมดเรี่ยวแรง จนรู้สึกเข้าใกล้ถึงความตายจริง ๆ

ในที่สุด เพื่อนบ้านของเขาก็เปิดประตูเข้ามาและยื่นอาหารให้กับเขา เพียงแค่นั้นเขาสามารถฟื้นพละกำลังของตัวเองได้

หลิง อี้หราน ตกตะลึงและมองเขาด้วยความประหลาดใจ เมื่อเขาพูดแบบนี้น้ำเสียงของเขาแผ่วลงจนเธอรู้สึกไม่สบายใจ

เธอนึกถึงเรื่องราวในวัยเด็กที่เขาเคยเล่าให้เธอฟังเมื่อครั้งยังเป็นแค่จิน

แม่ของเขาทิ้งเขาไปและพ่อของเขา… เสียชีวิตท่ามกลางหิมะ ก่อนที่เขาจะเข้าร่วมตระกูลอี้ เขาต้องมีชีวิตที่ยากลำบากมาก...

เธออดไม่ได้ที่หดมือเข้าหาตัวเองเล็กน้อย ก่อนหน้านี้เมื่อเขาเอ่ยคำพูดเพียงไม่กี่คำ เธอก็อยากจะเอื้อมมือไปลูบหัวเขาอย่างห้ามไม่ได้และปลอบโยนเขาอย่างที่เธอเคยทำมาก่อน

แต่ตอนนี้เขาไม่ใช่จินอีกต่อไป เขาคืออี้ จิ่นหลี คนที่เธอไม่ควรเข้าไปยุ่ง

คำพูดของพวกเขาเหมือนกับน้ำเย็นในอ่างที่ผุดความคิดขึ้นในใจของหลิง กว๋อจื้อ

พวกเขาพูดถูก ลูกสาวของเขาเป็นแค่พนักงานทำความสะอาดในศูนย์สุขาภิบาลที่เคยติดคุกมาก่อน อี้ จิ่นหลีคือใคร? เขาจะทำอะไรกับพนักงานทำความสะอาดในศูนย์สุขาภิบาลที่เคยติดคุกมาก่อน?

“แล้วพี่ก็ยังจงใจจะตีสนิทกับลี่เฉินด้วย ทำให้ลี่เฉินเข้าใจฉันผิดและคิดว่าฉันพยายามจะเข้าชนะพี่” หลิง ลั่วอิน ยังคงบ่นต่อไป “พ่อคะ พี่สาวที่ไหนจะทำแบบนั้นกับน้องกัน? พี่สาวคนอื่น ๆ เขามีความสุขที่น้องสาวของตัวเองประสบความสำเร็จ แต่พี่สาวของฉันกำลังดึงรั้งฉันไว้”

หลิง กว๋อจื้อ ขมวดคิ้ว

หลิง ลั่วอิน พยายามอย่างต่อเนื่อง “ถ้าลี่เฉินเลิกกับหนูเพราะพี่ หนูก็ไม่รู้จะทำยังไงต่อไป พ่อคะ ฉันรักลี่เฉินจริง ๆนะคะพ่อ”