พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 264

“เพราะว่าอี้หรานไม่มีอะไรดี ๆ ในชีวิตของเธอ เธอก็คงไม่อยากเห็นลั่วอินมีความสุขหรอก!” ฟาง ซุ่ยเอ๋อ พูดอย่างโกรธเคือง “ถ้าเธอทำลายความสัมพันธ์ของลั่วอินกับลี่เฉิน ฉันจะฆ่าเธอ!”

อย่างไรก็ตาม หลิง กว๋อจื้อ กล่าวว่า “พวกเรากำลังเข้าใจผิดอะไรกันหรือเปล่า?” หลิง อี้หราน ก็เป็นลูกสาวของฉันเหมือนกัน มันไม่สำคัญกับเขาถ้าลูกสาวของเขาจะไปคบกับกู้ ลี่เฉิน

สิ่งสำคัญคือการที่เขาได้เป็นพ่อตาของกู้ ลี่เฉิน ต่างหาก

“เข้าใจผิดอะไรล่ะ? เธอพยายามจะไต่เต้าให้เป็นที่รู้จักของสังคม” ฟาง ซุ่ยเอ๋อ กล่าว “เธอรู้จักกับอี้ จิ่นหลี ได้ยังไงกัน? ไม่รู้เหรอว่าเธอเคยติดคุกมาก่อน? ใครจะจริงจังกับเธอกันล่ะ?”

ฟาง ซุ่ยเอ๋อ ไม่ลังเลที่จะประณามลูกเลี้ยงเพราะกลัวว่าลูกเลี้ยงคนนี้จะมาขโมยการแต่งงานที่ดีของลูกสาวเธอไป

“ลั่วอินนั้นแตกต่างออกไป ลั่วอินใสซื่อ และตอนนี้เธอก็ยังเป็นแฟนกับลี่เฉินด้วย เธอจะเป็นนักแสดงที่ดีที่สุดและจะแต่งงานเข้าตระกูลกู้” ฟาง ซุ่ยเอ๋อ พูดราวกับลั่วอินเป็นราชินีแห่งวงการภาพยนต์และจะกลายเป็นลูกสะไภ้ตระกูลกู้ทันที

หลิง กว๋อจื้อ พยักหน้าและกล่าวต่อ “เอาล่ะ งั้นฉันจะบอกให้อี้หรานกลับมาบ้านและคุยกับเธอ ฉันจะบอกให้เธอเว้นระยะห่างกับกู้ ลี่เฉิน และไม่ให้เข้ายุ่งเกี่ยวกับลั่วอินอีก”

หลิง ลั่วอิน กับฟาง ซุ่ยเอ๋อ มองหน้ากันด้วยใบหน้ามีความหวัง

“ขอบคุณค่ะ คุณพ่อ” หลิง ลั่วอิน กล่าว แต่เธอก็เริ่มกังวลอีกครั้ง “แล้วถ้าพี่ไม่ฟังล่ะคะ?”

“ฉันเป็นพ่อ ตราบใดที่เธอยังใช้นามสกุลหลิงอยู่ เธอก็ต้องเชื่อฟัง!” หลิง กว๋อจื้อ กล่าวด้วยเสียงแข็ง

หลิง ลั่วอินก้มหน้าลงเล็กน้อยและแอบยิ้มมุมปาก

…

เธอไปเยี่ยมหลุมศพของแม่หลังจากออกจากคุก เห็นหญ้าที่ขึ้นรกตามหลุมศพและรอยแตกที่ปรากฏอยู่บนป้าย เธอคิดจะซ่อมแซมหลุมศพหลังจากทำความเคารพหลุมศพของแม่ในวันทำความสะอาด แต่เธอก็ไม่เคยคิดที่จะย้ายหลุมศพเลย

“ได้ ฉันจะไป” หลิง อี้หราน ตอบกลับ เธอไม่มีทางจะกลับไปเหยียบที่นั่นอีกถ้าไม่ใช่ว่าต้องไปคุยเรื่องของแม่

“งั้นกลับมาพรุ่งนี้เลยนะ อยากกินอะไรไหม? พ่อจะให้น้าฟางเตรียมไว้ให้” หลิง กว๋อจื้อ พูดในน้ำเสียงที่ทำให้หลิง อี้หรานเหม่อลอยไปชั่วขณะ

เขาใช้น้ำเสียงเดียวกันกับตอนที่การงานและความรักของเขาประสบความสำเร็จในตอนนั้น

แต่หลังจากเธอเข้าคุก ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป เธอตระหนักได้ว่าเธอจะเป็นลูกสาวของเขาตอนที่เธอมีประโยชน์เท่านั้น และจะไม่ได้รับความรักเมื่อตอนที่ตัวเธอไร้ประโยชน์

“ไม่ล่ะ ฉันจะแวะไปหลังมื้อค่ำ” หลิง อี้หราน ตอบ เธอวางสายพร้อมกับโยนโทรศัพท์ทิ้ง