พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 271

จมูกของเธอเริ่มจะเจ็บ และน้ำตาที่หยุดไหลเมื่อครู่ก็กำลังไหลย้อนกลับมา

“ถ้าพี่ต้องการที่จะร้องไห้ ก็แค่ร้องออกมาเลย พี่สาว” เขาใช้ปลายนิ้วมือของเขา ปัดไปที่ดวงตาของเธอ

คำว่า ‘พี่สาว’ เหมือนกับเป็นกุญแจที่ปลดปล่อยความเจ็บปวดและความเสียใจทั้งหมดที่อัดอั้นและขังอยู่ภายในใจของเธอ

เธอไม่สามารถควบคุมอารมณ์ที่ท่วมท้นของเธอได้ ในตอนนี้ หลิง อี้หราน ส่งเสียงโอดครวญออกมาอย่างเต็มที่และในที่สุดน้ำตาของเธอก็ไหลออกมา

เธอไม่ได้ร้องไห้อย่างขมขื่นแบบนี้มานานแล้ว เธอคิดมาตลอดว่า ไม่ว่าเธอจะร้องไห้ดังแค่ไหน หรือน้ำตาจะไหลออกมามากแค่ไหน มันก็ไม่มีประโยชน์ เพราะเธอไม่มีอะไรที่จะพึ่งพาได้ นอกจากตัวเธอเอง น้ำตาเหล่านั้นมันก็เป็นแค่เพียงสิ่งที่ไร้ค่า

และในตอนนี้ การที่เขาเรียกเธอว่า ‘พี่สาว’ มันทำให้เธอนึกถึงแม่และน้องชายในท้องของแม่เธอ ที่เป็นรูปเป็นร่างแล้ว แต่ไม่มีโอกาส ได้ออกมาเรียกเธอว่า ‘พี่สาว’

ถ้าแม่และน้องชายของเธอไม่เสียชีวิต เธอจะเหงาน้อยลงกว่านี้ไหม? เธอจะได้มีโอกาสที่จะมีครอบครัวที่แท้จริงไหม?

เสียงร้องไห้ของ หลิง อี้หราน ทำให้ อี้ จิ่นหลี แปลกใจ ถ้าเขารู้สึกไม่สบายในการที่เธอกัดริมฝีปากและร้องไห้เงียบ ๆ ในตอนนี้เขาก็รู้สึกหนักใจมากจนทำอะไรไม่ถูก

ในขณะที่เธอกำลังร้องไห้อยู่นั้น ตัวของเขาก็แข็งทื่อ ราวกับว่าเส้นประสาทในร่างกายของเขาถูกแช่แข็งไปด้วย

เขาไม่เคยรู้สึกหมดหนทางขนาดนี้มาก่อน ถึงแม้ว่าแม่ของเขาจะจากเขาไปและส่วนพ่อของเขาก็แข็งตายในหิมะ แต่เขาก็ไม่ได้รู้สึกแย่อย่างที่รู้สึกในตอนนี้

ในขณะที่เผชิญหน้ากับ หลิง อี้หราน ที่กำลังร้องไห้อยู่นั้น ตัวเขาก็รู้สึกเหมือนดั่ง น้ำแข็งและไฟ

เขาหวังเพียงแค่ไม่อยากให้เธอต้องเจ็บปวดเช่นนี้ แต่ร่างกายของเขาเองก็แข็งทื่อจนเขาไม่สามารถตอบสนองอะไรได้

น้ำตาท่วมท้นบนใบหน้าของเธอ ดวงตาของเธอแดงและบวมจากการร้องไห้ นอกจากนั้นมือของเธอทั้งสองข้าง ยังถูกพันด้วยผ้าพันแผล

เธอดูน่าสงสารมาก

ทันใดนั้น ก็มีเสียงของโทรศัพท์มือถือดังขึ้น มันคือโทรศัพท์ของหลิง อี้หราน ที่อยู่ในกระเป๋าของเธอ อี้ จีนหลี มองไปที่คำบนหน้าจอที่สะกดว่า ‘ชิน เหลียนอี’ เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยและกดปุ่มรับสาย

“ฮัลโหล อี้ หราน ทำไมวันนี้เธอไม่อยู่ที่ห้องเช่าล่ะ เธอทำงานล่วงเวลาหรือเปล่า” เสียงของ ชิน เหลียนอี ดังมาจากอีกฝั่งหนึ่งของโทรศัพท์

“ตอนนี้เธอไม่ได้อยู่ที่นั่นแล้ว และเธอก็หลับไปแล้ว ถ้าคุณต้องการอะไร ให้โทรกลับมาในวันพรุ่งนี้นะ” อี้ จีนหลี พูดด้วยเสียงที่ เบา ๆ เพราะห่วงว่าจะทำเธอที่หลับอยู่ในอ้อมแขนของเขานั้นจะตื่น