พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 362

”ผมจะเชื่อฟังพี่ เพราะฉะนั้นพี่จะชอบผมไหม?” เมื่อเขาพูดแบบนั้นเธอก็เริ่มรู้สึกสับสนเล็กน้อย

ถ้า... ถ้าเขาไม่ใช่ อี้ จิ่นหลี บางที... เธออาจจะชอบเขาก็ได้

อย่างไรก็ตาม เขาก็คือ อี้ จิ่นหลี ระยะเวลาสามปีในคุก ความชัดเจนของเขาเป็นเหมือนดังฝันร้ายสำหรับเธอ เขาเป็นคนที่เธอกลัวที่สุดในใจ

...

หลิง อี้หราน รู้สึกว่าเธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะเกิดอะไรขึ้นระหว่างเธอกับอี้ จิ่นหลี อีก เธอกลัวเขามาก เธอหวาดกลัวเขามาก ๆ แต่บางครั้งเธอก็ไม่สามารถห้ามตัวเองไม่ให้เป็นห่วงเขาได้

เมื่อเขามองเธอด้วยสีหน้าที่ดูจริงจังและคำพูดที่น่าประทับใจเธอก็ต้องยอมอีกครั้ง

เขาทำกับเธอเหมือนว่ากำลังเล่นเกมอยู่จริง ๆ หรือว่าเขาจริงจังกันแน่? แล้วตัวเธอล่ะ? เธอรู้สึกอะไรกับเขาหรือเปล่า?

เธอทำได้เพียงแค่ปล่อยให้เรื่องนี้ดำเนินไปอย่างช้า ๆ ราวกับว่าเธอจมลงไปในหนองน้ำ เธออยากจะออกมาจากตรงนั่นแต่เธอกลับจมลึกลงไปเรื่อย ๆ

เธอส่งออเดอร์ทั้งหมดจนเสร็จ หลิง อี้หราน เดินทางกลับไปที่ร้านอาหารถึงกับตะลึง มีคนนั่งอยู่ในร้านอาหาร เป็นเพราะคนคนนี้ -กู้ ลี่เฉิน- ซึ่งไม่มีทางที่เขาจะปรากฏตัวในร้านอาหารเล็ก ๆ แบบนี้

เขาใส่ชุดรัดรูป ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาดูสง่างาม แต่ก็ยากที่จะเข้าถึงอยู่ดี ผู้ชายคนนี้ควรจะปรากฏตัวในงานปาร์ตี้ที่หรู ๆ หรือร้านกาแฟราคาประหยัดที่บรรยากาศดี ๆ เขาควรจะปรากฏตัวที่ระเบียงห้องสวีทประธาน แต่เขาไม่มีทางที่จะมาปรากฏตัวในร้านอาหารเล็ก ๆ และราคาถูกแบบนี้

ตอนนี้หลิง อี้หราน ไม่เห็นพี่โจวที่ไหนเลย แต่คุณนายโจวก็อยู่ที่เคาน์เตอร์

ในขณะนี้ กู้ ลี่เฉิน เห็นหลิง อี้หราน เขาก็ลุกขึ้นเดินไปหาเธอ “ผมไม่คิดว่าคุณจะมาทำงานที่นี่จริง ๆ”

เขากำลังจะรอเธออยู่หรือเปล่า? จู่ ๆ ความรู้สึกนี้ก็แวบขึ้นในหัวของเธอ แต่เธอก็เลิกคิดอย่างรวดเร็ว

เมื่อเธอกำลังจะออกจากร้านพร้อมกับอาหารที่สั่งกลับบ้าน กู้ ลี่เฉิน ก็ถามเธอว่า “คุณกำลังจะไปส่งของพวกนี้เหรอครับ?”

“ใช่ งานหลักของฉันก็คือส่งอาหารตามบ้าน” หลิง อี้หราน ตอบ

“อี้ จิ่นหลี ให้คุณทำงานแบบนี้เหรอ?”

“ฉันไม่เห็นว่าจะมีอะไรน่าแปลกกับงานนี้นะ” หลิง อี้หราน พูดอย่างไม่ใยดี “ฉันชอบหาเงินด้วยตัวเอง ฉันคิดว่ามันเยี่ยมมาก”

เธอพูดอย่างนั้นแล้วเธอก็เดินไปวางอาหารที่จักรยานไฟฟ้า