พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 376

หลังจากนั้นไม่นานเพื่อนบ้านที่อยู่ข้าง ๆ ก็บอกให้เธอรู้ว่าพ่อและแม่เลี้ยงของเธอไปพักร้อนและไม่มีใครอยู่เลย ส่วนหลิง ลั่วอิน ตามที่เพื่อนบ้านบอกเธอซื้อบ้านหลังใหญ่ขึ้นและแทบจะไม่ได้กลับมาที่บ้านนี้เลย

เมื่อหลิง อี้หราน ได้ยินแบบนั้นเธอก็รู้ว่าพ่อและแม่เลี้ยงของเธอตั้งใจทำแบบนี้ พวกเขารู้ว่าวันนี้เธอจะต้องไปเยี่ยมหลุมศพของแม่เธอ จึงวางแผนที่จะออกไปในเวลานี้

‘ห้าสิบล้าน’ ขนหัวเธอลุกเมื่อนึกถึงคำพูดขอของพ่อ

ด้วยสถารณ์ตอนนี้เธอไม่มีทางผลิตเงินห้าสิบล้านให้พ่อได้!

หลังจากที่ หลิง อี้หราน บอกลาเพื่อนบ้านแล้วเธอก็โทรหา หลิง ลั่วอิน “เธออยู่ไหน? ฉันต้องการจะพบเธอ”

“ฉันขอโทษนะ แต่ช่วงนี้ฉันยุ่งมาก” หลิง ลั่วอิน ตอบแบบเฉยชา

“ฉันอยากถามเธอแค่คำถามเดียวว่าพ่อย้ายหลุมศพของแม่ฉันไปที่ไหน?” หลิง อี้หรานถาม

“ฉันไม่รู้” น้ำสียงของ หลิง ลั่วอิน เต็มไปด้วยการเยาะเย้ย

“แล้วพวกเขาไปพักร้อนที่ไหนกัน? เธอน่าจะรู้”

“โอ้ น่าเศร้าจริง ๆ เพราะฉันไม่รู้ ทำไมไม่ให้ฉันบอกกับพวกเขาว่าเธอมาตามหาพวกเขาหลังจากที่พวกเขากลับมาล่ะ?”

ตอนนี้หลิง อี้หราน ได้ยินเสียงของผู้ชายคนหนึ่งอยู่ในโทรศัพท์ “ลิปสติกสีนี้ไม่เหมาะกับคุณ”

หลิง อี้หราน ถึงกับนิ่ง เธอจำได้ว่านั้นเป็นเสียงของกู้ ลี่เฉิน

ตามด้วยเสียงของหลิง ลั่วอิน ซึ่งทำเสียงเล็กเสียงน้อยเหมือนเด็ก “ฉันคิดว่าคุณชอบสีนี้ซะอีก งั้นเดี๋ยวทีหลังฉันจะเปลี่ยนเป็นเป็นสีอื่นนะคะ”

ถึงอย่างนั้น... ถ้าหากอีกไม่กี่วันเธอได้เจอกับพวกเขา แล้วพวกเขาจะบอกที่อยู่หลุมศพของแม่เธอไหม?

ในเวลานั้นพวกเขาคาดหวังจะให้ให้เธอจ่ายราคาเท่าไร?

หลิง อีหราน คิดว่าชีวิตของเธอตกต่ำที่สุดแล้ว แต่เธอก็คิดได้ว่าสิ่งแล้วร้ายที่สุดยังมีมาอีก

ในอีกด้านหนึ่ง กู้ ลี่เฉิน มองดูขณะที่หลิง ลั่วอิน เก็บโทรศัพท์ของเธอ เขาถามเธออย่างไม่จริงจังว่า “ใครโทรมาเหรอ?”

“มีคนกำลังตามหาพ่อแม่ของฉัน พวกเขาอยู่ในช่วงวันหยุด บุคคลนั้นจึงติดต่อฉันแทน” หลิง ลั่วอิน พูดอย่างตั้งใจก่อนที่จะเข้าใกล้ กู้ ลี่เฉิน “ลี่เฉิน คุณชอบสีลิปสติกแบบไหนเหรอคะ? ต่อไปฉันจะได้ใช้แต่สีที่คุณชอบ”

กู้ ลี่เฉิน ขมวดคิ้ว เขามองที่ปากของหลิง ลั่วอิน อีกครั้ง ไม่ว่าเขาจะมองสีแดงสดอย่างไรเขาก็เห็นว่ามันขัดลูกตาอยู่ดี

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย