พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 377

ในขณะเดียวกันริมฝีปากอีกคู่ที่ไม่เคยทาลิปสติกมาก่อนเลยก็ปรากฎขึ้นในความคิดของเขาด้วย สีที่เป็นธรรมชาติ

โทนสีชมพูอ่อนนั้นดูเป็นธรรมชาติมากจนทำให้รู้สึกว่าเป็นสีปากที่ดีที่สุด

“เช็ดมันออกซะ” กู้ ลี่เฉิน พูดอย่างชัดเจน

“อะไรนะ?” หลิง ลั่วอิน ไม่เข้าใจในคำพูดที่เขาต้องการจะสื่อ

“ผมบอกว่าเช็ดลิปสติกของคุณออกเดี๋ยวนี้” กู้ ลี่เฉิน กล่าว

หลิง ลั่วอิน อึ้ง ตอนนี้พวกเขา... อยู่ในระหว่างทางไปงาน เธอแต่งตัวอย่างหรูหราสุด ๆ เพราะต้องการที่จะเจิดจรัสท่ามกลางฝูงมวลชน หากเธอเช็ดลิปสติกออกไปการแต่งหน้าของเธอก็จะไม่น่าดึงดูดใจ จากนั้นเธอก็จะไม่โด่ดเด่นในฝูงชนและกลายเป็นตัวตลกของงานแทน

“ตอนนี้เหรอคะ? แต่เรากำลังจะไปถึงงานเลี้ยง...”

“ตอนนี้” กู้ ลี่เฉิน ขัดจังหวะเธอ มีการแสดงออกถึงความไม่พอใจในแววตาที่เหมือนนกฟีนิกซ์ของเขา

หลิง ลั่วอิน ไม่มีทางเลือกในขณะที่เธอไม่กล้าที่จะขัดใจ กู้ ลี่เฉิน สิ่งที่เธอทำได้คือ กัดริมฝีปากเบา ๆ และหยิบทิชชู่ออกมาเช็ดริมฝีปาก

ในทางกลับกัน กู้ ลี่เฉิน หยิบกำไลสีเงินออกมาและมองไปที่มัน เขาใช้นิ้วลูบเบา ๆ และเหมือนกับว่าเขากำลังมองคนรักของเขา ความอ่อนโยนในแววตาที่จ้องมองของเขาแบบที่ไม่เคยมีมาก่อน

อย่างน้อยที่สุด หลิง ลั่วอิน ก็ไม่เคยเห็นสายตาที่อ่อนโยนจาก กู้ ลี่เฉิน มาก่อน

หลิง ลั่วอิน มองไปที่กระจกในกระเป๋าของเธอ ขณะที่เธอทำความสะอาดลิปสติกและเห็นใบหน้าของ กู้ ลี่เฉิน ที่ดูอ่อนโยน ด้วยเหตุนี้เธอจึงรู้สึกถึงความหึงหวงอยู่ภายในใจเธอ

ในที่สุดเธอก็เข้าใจว่ากำไลเป็นตัวแทนของอะไรเพราะครั้งหนึ่งเธอเคยมองภาพหวาดของ กู้ ลี่เฉิน ภาพวาดเป็นของหญิงสาวที่สวมกำไลสีเงินที่มือแต่ละข้าง

มันบังเอิญหรือเปล่า?

ถ้า หลิง อี้หราน เป็นคนที่กู้ ลี่เฉิน ตามหา... สิ่งที่เธอมีตอนนี้ก็จะกลายเป็นฝุ่นผงใช่หรือไม่?

นั่นมันเป็นเรื่องที่ยอมรับไม่ได้สำหรับ หลิง ลั่วอิน แม้ว่า หลิง อี้หราน จะเป็นผู้หญิงคนนั้น แต่เธอก็จะไม่ยอมปล่อย กู้ ลี่เฉิน รู้แน่นอน

...

เมื่อ อี้ จิ่นหลี กลับไปที่คฤหาสน์อี้ เขาได้ยินจากสาวใช้ว่า หลิง อี้หราน อยู่บ้าน

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาไปถึงห้องของเธอ มันกลับมืดสนิท