พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 511

ดวงตาของหลิง อี้หรานเบิกกว้าง อี้ จิ่นหลีรู้ได้ทันทีว่าเขาคิดถูกเมื่อเห็นปฏิกิริยาของเธอ

“ช่วงเวลาไหนของเราล่ะ?” เสียงของเขาที่นุ่มนวลกว่าที่เคย หัวใจของเธอสั่นไหวราวกับขนนก “คืนนั้นเหรอ? พี่กำลังคิดถึงคืนนั้นหรือเปล่า?”

บูม!

หลิง อี้หรานรู้สึกราวกับว่าใบหน้าของเธอถูกไฟไหม้ เธอรู้สึกเขินและอาย จนอยากจะมุดลงดิน

ปลายนิ้วของเขายังอยู่ใต้คางของเธอ ทำให้เธอหันหน้าหนีไม่ได้

ท่าที่ที่เธอแสดงออกว่าเขินอาย ทำให้เธอดูน่ารักเกินจะบรรยายได้ ดวงตาที่คลุมเครือของเธอยังคงหลบสายตาของเขา แต่เธอไม่รู้เลยว่าสายตาของเธอนั้นกระตุ้นความปรารถนาของเขาให้อยากครอบครองเธอมากขึ้น

ถ้าตอนนี้พวกเขาไม่ได้อยู่ในรถ และไม่ได้มาร่วมงานปาร์ตี้ เขาก็คงไม่สามารถต้านทานเธอได้…

“เขินเหรอ? มีอะไรให้เขิน?” ปลายนิ้วของเขาสัมผัสกับแก้มร้อนของเธออย่างอ่อนโยน “มันเป็นเรื่องธรรมดาที่ผู้ชายและผู้หญิงจะดึงดูดกันและกันไม่ใช่เหรอ?”

เธอรายล้อมไปด้วยกลิ่นของเขา น้ำเสียงของเขาดังก้องอยู่ในหูของเธอราวกับคาถาบางอย่างที่ดึงดูดเธอตลอดเวลา “คืนนั้นพี่มีความสุขไหม?”

ใบหน้าของเธอร้อนฉ่า แต่เมื่อเธอมองเห็นสายตาที่จริงจังของเขา เธอก็ตกใจ เขาจริงจังกับคำถามนี้

คำตอบของเธอสำคัญสำหรับเขา!

แม้ว่าการตอบคำถามจะยากสำหรับเธอเล็กน้อย แต่เธอก็ยังอยากทำตามหัวใจและตอบว่า “ใช่ ฉันมีความสุข”

แม้ว่าเธอจะอาย แต่หลิง อี้หรานก็พยักหน้าตอบ

รอยยิ้มของอี้ จิ่นหลีปรากฏชัดเจนขึ้นบนในหน้าในทันใด “ได้สิ ผมจะให้ทุกอย่างที่พี่ต้องการเลยนะ”

ถ้าเธอต้องการ เขาจะให้เธอทุกอย่างที่เขาจะให้ได้

เธอเป็นคนเดียวในโลกที่สามารถทำให้ขำแบบนี้ได้ และเธอเป็นคนเดียวที่ทำให้เขารักได้

เขาไม่เคยคิดเลยว่าวันหนึ่งเขาจะรักใครได้มากขนาดนี้ แต่ตอนนี้เขากลับตกหลุมรักด้วยความเต็มใจของเขาเอง

เขาเต็มใจตกหลุมรักเธอและเต็มใจคุกเข่าต่อหน้าเธอเพียงเพื่อรับความรักจากเธอ