พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 563

น้ำตา...

ราวกับว่ามีเข็มทิ่มอยู่ในใจ เธอรู้สึกเจ็บปวดกะทันหัน…

“คุณรู้อะไรไหม? ผมคิดถึงคุณมาก… ผมคิดถึงคุณ...” เขาพึมพำขณะที่ใบหน้าของเขาขยับเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อย ๆ ริมฝีปากของเขาเกือบจะสัมผัสกับริมฝีปากของเธอ

เพียะ!

เสียงตบดังขึ้นชัดเจนในความมืด

หลิง อี้หรานหอบเล็กน้อย เธอรู้สึกถึงอาการปวดแสบปวดร้อนที่ฝ่ามือของเธอ บ่งบอกได้ว่าเธอตบเขาแรงแค่ไหน

ใบหน้าของกู้ ลี่เฉินเป็นรอยแดงช้ำ อากาศรอบตัวเขาหยุดนิ่ง

มีเพียงความเงียบงำปกคลุม

เขาก็ค่อย ๆ หันหน้ามาสบตากับเธอ ดวงตาที่ดูเศร้าโศกกลับดูเป็นปกติอีกครั้ง

เขาค่อย ๆ คลายอ้อมกอดออกและไม่พูดอะไร จากนั้นจึงหันหลังและเดินโซเซไปที่รถที่จอดอยู่ใกล้ ๆ

ขณะเดียวกัน หลิง อี้หรานเอามือขึ้นแนบศีรษะที่ยังคงสั่นอยู่

ทำไมเธอถึงปวดหัวเมื่อเห็นน้ำตาของกู้ ลี่เฉิน? ราวกับว่าเธอถูกกระตุ้นโดยบางสิ่งบางอย่าง ความรู้สึกแย่ ๆ ได้ก่อตัวขึ้นในหัวใจของเธอ

ทำไม... เธออารมณ์เสียอย่างนั้นเหรอ? ราวกับว่าร่างกายของเธอไม่ต้องการเห็นเขาร้องไห้

แม้แต่ตัวเธอเองก็ไม่สามารถอธิบายได้ว่าทำไมเธอถึงรู้สึกแบบนี้

ทำไม... เขาทำแบบนั้นกับหลิง อี้หราน ทั้ง ๆ ที่เขาไม่รู้ว่าหลิง อี้หรานเป็นเด็กหญิงตัวเล็กในภาพวาดของเขา?

หลิง อี้หรานมีอี้ จิ่นหลีอยู่แล้ว แต่เธอก็ยังพยายามเข้ามายุ่งกับลี่เฉินของเธอ!

ถ้าวันหนึ่งเธอรักษาลี่เฉินเอาไว้ไม่ได้ เธอก็จะทำให้หลิง อี้หรานต้องชดใช้อย่างแน่นอน!

หลิง ลั่วอินสาบานในใจตัวเอง

...

ตอนกลางคืน หลิง อี้หรานนั่งท้าวคางมองไปที่อี้ จิ่นหลีที่ทำงานอยู่

เขายืนกรานที่จะให้เธออยู่ด้วยตอนที่เขาทำงาน เขาพูดอย่างออดอ้อนว่ามีเธออยู่ข้าง ๆ ทำให้เขารู้สึกเหนื่อยน้อยลง