พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 591

กวาน ลี่หลี่จงใจสั่งอาหารร้านเธอตั้งแต่รู้ว่าเธอทำงานที่นี่ หลิง อี้หรานจะไม่รู้ได้อย่างไรว่ากวาน ลี่หลี่คิดอะไรอยู่?

“มีอะไรหรือเปล่า? รายการอาหารผิดเหรอ” โจว เชียนหยุนตะโกนถามจากเคาน์เตอร์แคชเชียร์

“ไม่มีอะไรค่ะ” หลิง อี้หรานหัวเราะคิกคัก เธอรับคำสั่งและเดินไปที่จักรยานยนต์ไฟฟ้าของเธอ จากนั้นจึงขี่มันไปที่สำนักงานกฎหมาย

เมื่อหลิง อี้หรานเดินเข้าไปในบริษัท กวาน ลี่หลี่ก็เข้ามาขวางหน้าเธอและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “นี่ อี้หราน ขอบใจมากนะที่มาส่งอาหารให้ฉันอีกครั้ง”

“อย่าพูดอย่างนั้นเลย มันเป็นหน้าที่ของฉัน” หลิง อี้หรานพูดเบา ๆ และเอาอาหารให้เธอ

แทนที่กวาน ลี่หลี่จะรับอาหารไป แต่เธอกลับพาอี้หรานไปที่ห้องรับรองแขกและพูดกับเพื่อนร่วมงานของเธอที่นั่นว่า “ทุกคน นี่คือคนที่เกี่ยวข้องกับคดีที่ฉันเพิ่งเล่าให้พวกคุณฟัง เธอยังเป็นอดีตเพื่อนร่วมงานของเรา หลิง อี้หราน”

ทันใดนั้น ทุกสายตาจับจ้องมาที่หลิง อี้หราน

ความรู้สึกไม่ดีเพิ่มขึ้นในจิตใจของหลิง อี้หราน

กวาน ลี่หลี่กล่าวด้วยความจริงใจว่า “ฉันมีหน้าที่ต้องสอนทนายความมือใหม่ที่นี่และอย่างที่เธอรู้ การยกเอาคดีความในอดีตมาโต้เถียงและอภิปรายกันล้วนเป็นสิ่งที่ดีและฉันก็ยกคดีคามของเธอมาสอนพวกเขาในวันนี้ แทนที่จะดูบันทึกของศาลและคำอธิบายคดี ได้ฟังจากเธอเองก็น่าจะดีกว่า”

กวาน ลี่หลี่พูดขึ้นขณะจับมือเธอด้วยท่าทางเอ็นดู “อี้หราน เธอคงไม่ว่าอะไรใช่ไหม? เธอเอาแต่พูดว่าเธอถูกเข้าใจผิดในการพิจารณาคดี ทำไมเธอไม่บอกเราเกี่ยวกับเรื่องนี้ล่ะ? บางทีเราทุกคนอาจจะช่วยระดมสมองและช่วยเธอหาเบาะแสบางอย่างที่จะช่วยให้เธอพลิกคดีได้”

ดวงตาที่เย็นชาของหลิง อี้หรานทำให้กวาน ลี่หลี่เสี่ยวสันหลังวาบ แต่เธอก็ระงับความวิตกกังวลในใจและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “เธอเป็นอะไร อี้หราน? ทำไมเธอถึงมองมาที่ฉันแบบนั้นล่ะ? ฉันแค่ต้องการช่วยเธอ เพราะพวกเราก็เคยร่วมงานกัน ถ้าเธอถูกใส่ร้าย ฉันก็หวังว่ากฎหมายจะช่วยลบล้างชื่อของเธอได้และให้ความยุติธรรมกับเธอ”

“เธอมันมันน่ารังเกียจจริง ๆ กวาน ลี่หลี่!” หลิง อี้หรานกล่าวออกไปอย่างไม่ลดละ เธอดึงมือของตัวเองออกมา “ถ้าเธออยากช่วยฉันจริง ๆ ทำไมเธอถึงไม่ช่วยฉันตั้งแต่เมื่อสามปีที่แล้ว ทำไมเธอไม่รับเรื่องของฉันไว้ในวันที่ฉันหาทนายความไม่ได้”

“ฉัน... ฉัน...”

“กลัวที่จะเข้ามาเอี่ยวคดีของฉันเหรอ? แล้วทำไมตอนนี้เธอถึงไม่กลัวที่จะเข้ามาเกี่ยวข้องล่ะ?”

“ฉันแค่พยายามจะช่วยเธอ หลิง อี้หราน ตอนนี้เธอพูดเกินไปแล้ว!” กวาน ลี่หลี่กล่าวอย่างโกรธเคือง