พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 705

“แล้วมาดูกันว่าใครจะกล้าทำให้เธออับอาย” อี้ จิ่นหลียิ้มอย่างอ่อนโยนและมองดูหลิง อี้หราน “อีกอย่าง ตอนนี้ฉันเป็นของเธอแล้ว จะมีอะไรสำคัญอีก”

“แต่...”

“เธอไม่ต้องสนใจเรื่องนี้ ฉันจะทำให้คนที่ทำให้เธออับอายต้องรู้สึกอับอายมากยิ่งกว่า ไม่ต้องกังวลนะ” อี้ จิ่นหลีกล่าวอย่างสบาย ๆ

หลิง อี้หรานไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี ‘ไม่เอาน่า มันไม่ใช่ประเด็นเลย’

เมื่อรถยนต์คันหรูมาถึงที่จัดงานแสดงสินค้า หลิง อี้หรานได้ดูข้อมูลคร่าว ๆ มาบ้างแล้วและรู้ว่างานวันนี้จะมีผู้ประกอบการที่มีชื่อเสียงมาร่วมงานเป็นส่วนใหญ่ นอกจากผู้ประกอบการจากเมืองเฉินแล้ว ยังมีผู้ประกอบการอีกสองสามรายจากเมืองอื่น

พูดได้ว่างานจัดแสดงดังกล่าวสามารถส่งเสริมความร่วมมือทางธุรกิจได้มากมายและช่วยให้ผู้ประกอบการเหล่านั้นสร้างความสัมพันธ์ต่อกัน

งานแสดงสินค้าในวันนี้เป็นงานระดับสูง ดังนั้นเจ้าของธุรกิจขนาดเล็กและขนาดกลางจำนวนมากจึงไม่ได้รับคำเชิญ

หลายคนถึงกลับยอมจ่ายแพงสำหรับการได้รับคำเชิญทางออนไลน์

ท้ายที่สุดแล้ว การสร้างความสัมพันธ์ทางธุรกิจคือสิ่งสำคัญในทุกวันนี้

เจ้าของธุรกิจขนาดเล็กและขนาดกลางจำนวนมากต้องการคำเชิญเพื่อให้พบกับเจ้าของธุรกิจรายใหญ่ที่ปกติแล้วพวกเขาไม่อาจจะพบเจอได้ง่าย

แต่หลิง อี้หรานรู้สึกสับสนเล็กน้อย ปกติแล้วอี้ จิ่นหลีไม่ชอบเข้าร่วมงานดังกล่าวเว้นแต่มีเหตุจำเป็น

“วันนี้คุณมาหาใครหรือเปล่าคะ?” หลิง อี้หรานถาม นั่นเป็นเหตุผลเดียวที่เธอคิดได้

“ฉันได้ยินมาว่าเหวิน เหอจะมาที่นี่ในวันนี้ด้วย เธอไปต่างประเทศมา แต่กลับเพิ่งวางแผนที่จะเปิดสำนักงานกฎหมายในเมืองเฉิน” อี้ จิ่นหลีพูด

หลิง อี้หรานตระหนักได้ในทันทีว่าเขาพาเธอมาที่นี่ในวันนี้เพื่อให้โอกาสเธอได้พบกับเหวิน เหอ

เหวิน เหอเป็นทนายความหญิงที่หลิง อี้หรานชื่นชมตั้งแต่เธอยังอยู่ในมหาวิทยาลัย แต่เธอไม่เคยพบเหวิน เหอแบบตัวต่อตัวมาก่อน เพราะเธออยู่ต่างประเทศและทำคดีความในต่างประเทศมากมาย

หลิง อี้หรานคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ทันใดนั้น เมื่อเธอเห็นร่างสองร่าง เธอก็ตัวแข็งทื่อเล็กน้อยในทันที

อี้ จิ่นหลีที่ยืนอยู่ข้างเธอ สัมผัสได้ถึงความเปลี่ยนแปลงของเธอโดยธรรมชาติ

เขามองเห็นคนอื่น ๆ ในบริเวณใกล้เคียง พวกเขาคือเซียว จื่อฉีกับห่าว อี้เหมิง

“ทำไมล่ะ? เธอยังคิดถึงเรื่องนั้นอยู่เหรอ?” อี้ จิ่นหลีถามด้วยเสียงกระซิบ

มือทั้งสองข้างของหลิง อี้หรานสั่นเล็กน้อย สายตาของพวกเขาที่จ้องมองมาทำให้เธอรู้สึกปวดที่นิ้วอีกครั้ง

ห่าว อี้เหมิงพาคนมาฉีกเล็บของเธอออกทีละเล็บ ในขณะที่ผู้ชายที่บอกว่าเขาจะปกป้องเธอด้วยชีวิตกลับมองดูเธออย่างเฉยเมย

แม้ว่าเธอจะเอาแต่พูดว่าเธอถูกเข้าใจผิด แต่มันกลับไม่มีประโยชน์ สิ่งที่เธอได้รับกลับมาคือการปฏิบัติที่โหดร้ายมากขึ้น