พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 713

‘แม่งเอ๊ย!’

เพล้ง!

แก้วในมือของเย่ เหวินหมิงก็แตกสลายคามือของเขา

ทันใดนั้นเลือดก็ไหลลงมาจากมือข้างขวาของเขา

เขาบีบแก้วในมือแน่นจนมันแตกคามือ!

เหวิน เหออ้าปากค้าง “คุณ...”

“ไม่มีอะไร ผมแค่คิดอะไรบางอย่าง ขอโทษ ผมเสียสติไปนิดหน่อย” เย่ เหวินหมิงพูดเบา ๆ

มือขวาของเขายังมีเลือดไหลอยู่ แต่ดูเหมือนเขาจะไม่รู้สึกเจ็บปวดอะไร

…

“ผมพาพี่มาที่นี่วันนี้เพื่อให้กำลังใจพี่ โดยปล่อยให้พี่ได้ไปพบกับเหวิน เหอ แต่พี่กลับรู้สึกโกรธแทน” อี้ จิ่นหลีพูด

“ไม่ ฉันดีใจที่ได้พบเหวิน เหอ จิน ขอบคุณนะ” หลิง อี้หรานพูด

“เย่ เหวินหมิงทำให้พี่โกรธไม่ใช่เหรอ?” เขาถาม

“ฉันโกรธเย่ เหวินหมิง ไม่ใช่คุณสักหน่อย ฉันแค่รู้สึกเสียใจแทนพี่โจวและอาหยันน้อย เขาไปอยู่ที่ไหนมาตอนที่พี่โจวคลอดอาหยันน้อยในคุก แล้วตอนนี้เขามาบอกว่าเขาต้องการให้เงินทุนในการรักษาอาหยันน้อยเหรอ? มันไม่ตลกไปหน่อยเหรอ? นั่นลูกของเขานะ!” หลิง อี้หรานพูด

หลิง อี้หรานสำลักเล็กน้อยขณะที่เธอพูด “ลูกของเขาเกิดมาพร้อมกับปัญหาการได้ยิน พี่โจวต้องทนทุกข์ทรมานมากแค่ไหน ตื่นแต่เช้าและทำงานจนดึกเพื่อที่เธอจะได้ซื้อเครื่องช่วยฟังให้ลูกชายของเขา การซื้อเครื่องช่วยฟังราคา 200,000 ดอลลาร์เป็นเรื่องเกินตัวสำหรับพี่โจว แต่ 200,000 ดอลลาร์กลับเป็นเพียงแค่ค่าข้าวต่อมื้อสำหรับเขา!”

เขาคือ... กู้ ลี่เฉิน!

หลิง อี้หรานยิ้มเยอะตัวเอง ‘วันนี้วันอะไร? ทำไมฉันถึงเจอแต่คนที่ไม่อยากเจอ’

ราวกับเขาสัมผัสได้ว่าถูกจ้องมองอยู่ กู้ ลี่เฉินหันศีรษะเล็กน้อยและมองมาทางเธอด้วยดวงตาฟีนิกซ์สีเข้มของเขา

หลิง อี้หรานชะงักทันที ความรู้สึกนั้นทำให้เธอนึกถึงความรู้สึกเดียวกันกับในความฝัน ตอนที่เด็กชายที่เธอมองไม่เห็นใบหน้านั้นหันมามองเธอ

‘พวกเขาเป็นคนเดียวกันไหม? เขาเป็นคน ๆ เดียวกับเด็กน้อยในฝันของฉันหรือเปล่า?’

‘ถ้าเป็นเช่นนั้น ความฝันของฉันคือความทรงจำที่ฉันสูญเสียไปจริง ๆ เหรอ?’

เธอยืนนิ่งอยู่ที่เดิม มองดูเขาก้าวเท้าเดินเข้าหาเธอทีละก้าว...