พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 932

ทันทีที่เขาเห็นแก้มที่บวมแดงของเธอ เขาก็รู้สึกหายใจลำบาก ราวกับมีบางอย่างมาปิดกั้นการหายใจของเขา

ตอนที่เขาเปิดประตูรถเข้าไป และเห็นว่าเธอถูกมัดด้วยเชือกพร้อมกับแก้มสองข้างที่บวมแดง เขาอยากจะฆ่าเจ้าพวกนั้นจนแทบบ้า

คนที่เขาหวงแหนและอยากปกป้องกลับได้รับอันตราย!

หลิง อี้หรานกัดริมฝีปากแน่น และไม่เผยเสียงร้องออกมา เธอเคยชินกับความอดทน เพราะแม้ว่าเธอจะร้องไห้ แต่มันก็ไม่เคยช่วยอะไรให้ดีขึ้น!

อี้ จิ่นหลีไม่พูดอะไรต่อ เพียงทายาที่เตรียมมาลงบนลำคอของเธอ

นอกจากบาดแผลบนใบหน้าแล้ว เธอยังเจ็บช้ำจากบาดแผลที่ถูกเตะอีกหลายครั้ง

“ฉันทำเองได้” เธอพูด

“เธอทายาบนหลังตัวเองได้เหรอ?” เขาบอก

“แต่…”

“ถ้าเธอรู้สึกอึดอัด งั้นฉันจะหลับตาทายาให้เธอ เพราะยังไงหมอก็เขียนตำแหน่งอาการบาดเจ็บของเธอคร่าว ๆ มาแล้ว” อี้ จิ่นหลีบอก

หลิง อี้หรานตกใจกับคำพูดของเขา แต่กว่าเธอจะรู้ตัว เขาก็เดินไปด้านของเธอแล้วหลับตาลง และเอื้อมมือไปทายาให้เธอ

“อ๊ะ!” เธอส่งเสียงออกมาอย่างกะทันหัน จากนั้นเขาจึงพูดว่า “อย่าขยับ ถ้าเธอขยับ ฉันจะหาตำแหน่งบาดแผลไม่เจอ”

เธอจึงชะงักในทันที

เพียงเสี้ยววินาที เธอก็สัมผัสได้ถึงปลายนิ้วบนหลังของเธอ

เขาสัมผัสได้ตรงจุดกับบริเวณที่เธอรู้สึกปวด ยาที่หมอจ่ายให้มานั้นมีส่วนผสมของใบมิ้นท์ ทำให้เธอรู้สึกถึงอาการออกร้อนบนแผ่นหลัง

“ทุกคนต่างก็ไปทำงานกันทั้งนั้น และถ้าฉันไม่ไป คนอื่นจะต้องรับงานของฉันไปทำ มันกลายเป็นว่าฉันไปเพิ่มภาระงานให้พวกเขา” เธอพูด

“เข้าใจแล้ว” เขาพูดออกมาอย่างไม่ใส่ใจนัก

‘เขาเข้าใจอะไร?’ หลิง อี้หรานมึนงง

ทว่า หลิง อี้หรานกลับได้รับสายจากทางบริษัทในตอนเย็น เป็นสายที่โทรเข้ามาจากพนักงานต้อนรับ เธอแจ้งว่าพรุ่งนี้บริษัทจะปิดทำการชั่วคราว

“ปิดเหรอคะ?” หลิง อี้หรานตกตะลึง พรุ่งนี้ไม่ใช่วันหยุดหรือวันที่ต้องระลึกอะไร

“ใช่ค่ะ ปิดชั่วคราว หัวหน้าแจ้งฉันมาโดยไม่ได้ให้เหตุผลอะไร พวกเขาแค่บอกให้ปิดบริษัทเป็นเวลาสามวันและให้รอดูว่าจะเกิดอะไรขึ้น” พนักงานต้อนรับบอก แม้ว่าจะไม่มีเหตุผลอะไร แต่พวกเขาก็ยังได้รับเงินเดือนตามปกติ แล้วใครบ้างจะไม่ชอบวันหยุด?

หลังจากวางสาย หลิง อี้หรานก็มองโทรศัพท์ด้วยท่าทางเหม่อลอย เธอรู้สึกว่าอี้ จิ่นหลีอาจมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้