พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 967

หลายครั้งที่พวกเขาทำคดีความแต่กลับไม่ได้รับเงินชดเชย

ตอนเที่ยง กวอ ซิ่นนหลีโทรหาหลิง อี้หรานและถามเธอว่า “เอ่อ... คุณพอจะรู้ไหมว่านักแสดงสาวซูซี อยู่ที่ไหน ผม... ผมอยากเจอเธอ”

“มีปัญหาอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่าคะ?” หลิง อี้หรานถาม

“ผมแค่อยากจะคุยกับเธอเกี่ยวกับเรื่องของอาหลี บางทีเธออาจจะสงสารอาหลีบ้าง ผมไม่คาดหวังว่าเธอจะยอมรับว่าตัวเองเป็นคนขับรถหรอก แต่บางทีเธออาจจะให้เงินกับครอบครัวของอาหลีบ้าง เขาจะได้เข้ารับการรักษาที่ดีขึ้น” กวอ ซิ่นหลี่พูด เขาแค่อยากจะขอร้องความเห็นใจอีกครั้ง

อย่างไรเสีย อาหลีก็เป็นพนักงานในบริษัทของเขา เขาเพิ่งก่อตั้งบริษัทเท่านั้นและไม่สามารถช่วยครอบครัวของอาหลีได้มาก

แม้ว่าบริษัทจะบริจาคเงินให้ครอบครัวของอาหลีหลายครั้ง แต่มันก็ยังไม่เพียงพอกับค่ารักษาพยาบาลจำนวนมหาศาล

ในทางกลับกัน ซูซีเป็นนักแสดงที่มีชื่อเสียง เมื่อไม่นานมานี้มีรายงานว่านักแสดงสาวคนนี้ซื้อบ้านใหม่ในมูลค่า 60 ล้านดอลลาร์ ดังนั้นเธอน่าจะสามารถจ่ายค่ารักษาพยาบาลของอาหลีได้

หลิง อี้หรานรู้สึกลังเล ในตอนนี้พวกเขายังไม่มีหลักฐานเพียงพอ แม้ว่าการพิจารณาคดีจะจัดขึ้น แต่ผู้พิพากษาก็จะไม่ตัดสินว่าซูซีเป็นผู้กระทำความผิด บางทีพวกเขาอาจจะได้แต่หวังว่าซูซีจะมีความเห็นอกเห็นใจต่อความทุกข์ทรมานของอาหลี

“ได้ค่ะ ฉันจะพาคุณไปพบเธอ” หลิง อี้หรานตอบ เธอจับตาดูซูซีตลอดเวลา ดังนั้นเธอจึงรู้ว่าตอนนี้ซูซีกำลังถ่ายละครอยู่ที่สตูดิโอ

“ครับ งั้นเดี๋ยวผมจะขับรถไปรับคุณ” กวอ ซิ่นหลี่พูด

“ค่ะ” หลิง อี้หรานตอบ หลังจากวางโทรศัพท์แล้ว เธอจึงจัดเรียงเอกสารใหม่อีกครั้ง

ทันทีที่กวอ ซิ่นหลี่มาถึง หลิง อี้หรานก็ขึ้นรถและมุ่งหน้าไปที่กองถ่ายละคร

หลิง อี้หรานก้าวไปข้างหน้าและเอ่ยขึ้นว่า “คุณซูคะ ขอคุยด้วยหน่อยได้ไหมคะ?”

ซูซีขมวดคิ้วและพูดเหลือทนว่า “คุณอีกแล้วเหรอ?”

“ใช่ค่ะ การพิจารณาคดีกำลังจะเริ่มขึ้นในเร็ว ๆ นี้ ดังนั้นฉันมาที่นี่เพื่อพูดคุยกับคุณอีกครั้ง” หลิง อี้หรานพูดขึ้นก่อนจะแนะนำกวอ ซิ่นหลี่ “นี่คือเพื่อนร่วมงานของอาหลี เขาต้องการจะคุยกับคุณด้วย คงจะไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ?”

“ถ้าคุณมีเรื่องอะไรจะพูดก็เร็วเข้า ฉันกำลังจะต้องเข้าฉากแล้ว” ซูซีตอบ

กวอ ซิ่นหลี่บอกเธอสั้น ๆ เกี่ยวกับอาการของอาหลี “คุณซู ครอบครัวของอาหลีไม่สามารถจ่ายค่ารักษาพยาบาลได้อีกต่อไปแล้ว และถ้าเราเปลี่ยนการรักษาไปจากเดิม อาหลีก็อาจจะไม่ตื่นขึ้นมาอีก เขาเพิ่งอายุ 25 ปี เขายังเด็กอยู่ คุณซู คุณช่วยจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้อาหลีก่อนได้ไหมครับ? ทันทีพวกเขาได้รับค่าชดเชยหรือมีเงิน พวกเขาจะจ่ายคืนให้คุณ”

ท่าทางของซูซีเปลี่ยนไปในทันที “คุณหมายความว่ายังไงคะ? คุณต้องการให้ฉันจ่ายค่ารักษาเหรอ? ฉันไม่ใช่คนที่ทำให้เกิดอุบัติเหตุสักหน่อย ทำไมฉันจะต้องจ่ายค่ารักษาพยาบาลด้วย?”