พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 968

“แต่...”

“ไม่! ฉันไม่ใช่คนใจบุญ นอกจากนี้ ฉันก็ไม่ใช่คนขับที่ต้องมารับผิดชอบต่ออุบัติเหตุทางรถยนต์ ถ้าฉันบริจาคและจ่ายค่ารักษาให้ทุกคน ผู้คนที่ได้รับบาดเจ็บก็มาขอบริจาคจากฉันหมดน่ะสิ!” ซูซีพูดอย่างโกรธเคือง

ซูซีกำลังจะเดินจากไป ทว่า กวอ ซิ่นหลี่กลับคว้าตัวซูซีไว้ “คุณซู...”

“ปล่อยฉัน!” ซูซีตะคอก จากนั้นผู้ช่วยของซูซีก็ผลักกวอ ซิ่นหลี่ออกไปอย่างรวดเร็ว

กวอ ซิ่นหลี่สะดุดถอยหลังเล็กน้อยก่อนที่จะตั้งหลักได้

ซูซีจ้องเขม็งมาที่กวอ ซิ่นหลี่และสั่งให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของกองถ่ายว่า “อย่าให้สองคนนี้เข้ามาในกองถ่ายอีก ชิ พวกเขาทำให้ฉันอารมณ์เสีย!”

“ครับ คุณผู้หญิง” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยตอบกลับ

หลิง อี้หรานรู้ว่าเธอเสียเวลาโดยเปล่าประโยชน์ในวันนี้

ขณะที่เธอกำลังจะจากไปพร้อมกับกวอ ซิ่นหลี่ เธอก็พบว่ากวอ ซิ่นหลี่ตกอยู่ในภวังค์ขณะจ้องมองแผ่นหลังของซูซี

“หยุดมองได้แล้ว ไปกันเถอะ” หลิง อี้หรานบอกเขา

“เดี๋ยว... ฉันจำได้ว่าผู้หญิงคนนั้นสวมแหวนวงเดียวกันในคืนนั้น!” กวอ ซิ่นหลี่โพล่งขึ้นทันที

หลิง อี้หรานตกตะลึง ทันใดนั้น บางอย่างก็แวบเข้ามาในหัวของเธอ แต่เธอยังไม่สามารถประติประต่อมันได้

กวอ ซิ่นหลี่เกาหัวด้วยความเขินอายและพูดว่า “โอ้ ทำไมผมถึงพูดแบบนั้นนะ? มันไม่สำคัญหรอกว่าเธอจะใส่มันหรือไม่”

นอกจากนี้ ซูซียังมีหุ่นผอมบางและนิ้วที่เรียวยาว ในขณะที่ผู้ช่วยนั้นตัวสูง อวบอ้วนและมีเรียวนิ้วที่หนา เธอไม่สามารถสวมแหวนของซูซีได้เลย

ยิ่งหลิง อี้หรานคิดเกี่ยวกับมันมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งรู้สึกตื่นเต้นมากขึ้นเท่านั้น ทันใดนั้น เธอรู้สึกว่าเธอเริ่มมีความหวังเกี่ยวกับคดีนี้

เธอหยิบโทรศัพท์ของเธอออกมาแล้วโทรหาทนายกู้เพื่อบอกทฤษฎีการคาดเดาของเธอ “ทนายกู้คะ ฉันมีประเด็นสำคัญใหม่ที่อาจพิสูจน์ได้ว่าซูซีเป็นคนขับรถในคืนนั้น...”

หลิง อี้หรานพูดขึ้นอย่างตื่นเต้น โดยไม่รู้ว่ามีชายคนหนึ่งถือกระป๋องสเปรย์เข้ามาหาเธอจากด้านหลัง...

...

กวอ ซิ่นหลี่วนรถกลับมารับหลิง อี้หราน แต่เขากลับไม่พบเธอที่จุดนัดพบ เขาจึงโทรหาเธอแต่กลับไม่มีใครรับสาย