“ไม่อยากจะเชื่อเลยอ่ะ ว่าไออุ่นมันจะคลอดก่อนมึง” เมื่อน้ำปั่นกับไทม์มาถึง น้ำปั่นมันก็พูดขึ้นเสียงดัง... จนทุกคนหันไปมอง
“ชู่ว~ เบา ๆ สิมึง เด็ก ๆ ในห้องหลับอยู่” น้ำปั่นเอามือปิดปาก แล้วเดินไปเกาะกระจกทันที ก่อนที่มันจะหันกลับมายิ้มหวาน และกวักมือเรียกสามีไปด้วย
“ไทม์ ๆ มาเลือกสิ นายจะเอาคนไหน น่าชังทั้งนั้นเลย ลู๊ก” ไทม์พยักหน้า และยิ้มจนตาหยี แน่นอน พ่อ ๆ แม่ ๆ ที่นั่งอยู่ มองตามหลังสองคนนั้นทันที ก่อนที่พวกท่านจะซุบซิบกันเบา ๆ
จ้า... เริ่มที่คุณแม่คนแรกเลย!
“ถึงขนาดนี้แล้ว ฉันยังนึกไม่ถึงเลยนะ ว่าลูกพี่ทีกับลูกน้ำหวานจะแต่งงานกันได้” ฉันนั่งเงียบและตั้งใจฟัง โชคดีนะ ที่นาวินเขาไปเข้าห้องน้ำ ไม่งั้นล่ะก็... ซวย
และป้าแตงก็พูดขึ้นมาอีกคน
“ใช่ ฉันก็นึกไม่ถึง จะว่าแปลกไหม ก็ไม่หรอก แต่มันยังไง ๆ ไม่รู้ ฉันพูดไม่ถูก”
“จะคิดอะไร ก็คิดในใจเถอะ...” สิ้นสุดการนินทาชาวบ้านไว้เพียงเท่านี้ เมื่อคุณพ่อพูดขึ้นมานิ่ง ๆ จนแม่ฉันกับป้าแตงท่านเม้มปากปิดสนิท และมองหน้ากัน
และคุณพ่อก็มองมาที่ฉัน ก่อนท่านจะไล่มองต่ำ ไปถึงท้องโต ๆ
“เซ็น มึงมองลูกแบบนั้น มึงคงแอบคิด ว่าสุดท้ายลูกเราก็ได้กันเอง ฮ่า ๆ”
คุณพ่อเงยหน้ามองลุงเอสนิ่ง ๆ แถมยังถอนหายใจยาว ๆ รำคาญอีก
“เฮ้อ… ดีแล้ว ที่ได้ลูกน้ำหวานกับหมอนาย ถ้าได้คนอื่น กูคงประสาท” ภูมิใจขนาดนี้ อย่าลืมของรับขวัญหลานชิ้นโตนะคะ!
“คุณพ่อคะ คุณพ่อคิดไว้รึยังคะ ว่าจะหาอะไรรับขวัญหลาน” ฉันยิ้มจนตาหยี พร้อมกับลูบท้องตัวเองไปด้วย จนคุณแม่ที่นั่งข้าง ๆ กลอกตามองบน
“คุณตาจะให้อะไรไม่รู้ แต่หลานปู่เซอร์อลัน ยังไม่ได้อะไรเลย แม่ไม่ให้คุณพ่อยกอะไรให้แล้ว รู้จักหาเองบ้าง”
อ้าว!
“งั้นไม่เป็นไรค่ะ ไปขอปู่กับย่าเขาก็ได้ เนอะลูกเนอะ ยายใจร้าย หุ้นนิด ๆ หน่อย ๆ ก็ไม่แบ่งให้”
“ยัยซินน์ แม่ยกทั้งบริษัทให้แล้ว จะเอาที่ไหนมาให้อีก เค็มเหมือนใครนะ ยัยลูกคนนี้”
แล้วคุณพ่อ ก็หันไปชี้คุณแม่ทันที ก่อนที่ท่านจะจิ้ม ไปที่แก้มขาว ๆ คุณแม่
“เธอไง”
“คุณ ฉันเนี่ยนะเค็ม ไม่ใช่แล้วค่ะ คุณต่างหาก” ทั้งคู่นั่นแหละ ฉันอยากจะพูดนะ แต่ไม่กล้า กลัวคุณพ่อดุเอา และเราก็ต้องรีบรูดซิบปาก เมื่อน้ำปั่นกับไทม์ เดินมานั่งด้วย
“ไงจ๊ะน้ำปั่น นี่ก็แฝดสามเหมือนแม่เลยนะ” น้ำปั่นยิ้มให้แม่ฉัน
“ค่ะ อึดอัดแล้วค่ะ พรุ่งนี้ปั่นจะมานอนรอที่โรงพยาบาล อยู่เป็นเพื่อนซินน์กับไออุ่น เอ้อ… ป้าณีเวียรู้รึยังคะ ว่าแม่กำลังจะมีหลานอีกคน”
“รู้แล้วจ้ะ วันนั้นแม่เรารีบไลน์มาบอกป้า กันให้วุ่นเลย จะแต่งออกไปหมดแล้วเนอะที่บ้าน”
ฉันนั่งฟังน้ำปั่นคุยกับผู้ใหญ่ไม่นาน คุณหมอฟันเขาก็พาฉันขึ้นมาพักกับไออุ่น แต่พอมาถึงมันก็หลับไปแล้ว เหลือแค่พี่เวียร์นั่นแหละ ที่นั่งเทรดหุ้นในมือถืออยู่ แต่พอฉันขึ้นไปนอนบนเตียงปุ๊บ พี่เวียร์ก็รีบลุกขึ้นทันที
“ไอ้นาวิน กูฝากเมียแป๊บ ไปประชุม” ลูกเพิ่งคลอด ยังจะไปประชุมอีก?
“เออ หวานนะมึงช่วงนี้” พี่เวียร์ขมวดคิ้วใส่สามมีฉันทันที ก่อนที่จะหันหลัง และก้าวดุ่ม ๆ ออกจากห้องไป
และไออุ่นก็เปิดตาพรึบ! ขึ้นมา
“มึง!” ฉันสะดุ้งตกใจ ยกมือทาบอก นี่มันยังไม่หลับอีกเหรอเนี่ย? แถมมันยังโบกมือโบกไม้กวักเรียกฉัน ให้ขยับเข้าไปใกล้ ๆ อีก มีอะไรวะ?
“อะไรของมึง ตกอกตกใจหมด”
“ผัวกูเป็นอะไรไม่รู้ รักกูแปลก ๆ” ฉันกับนาวินถึงกลับมองหน้ากัน โอ้ย! เรื่องแค่นี้?
“ไม่ดีเหรอ? มึงจะคิดมากทำไม วันนี้มึงคลอดลูกนะ พี่กูก็ต้องมุ้งมิ้งบ้างสิ” ไออุ่นนวดขมับ แล้วหันไปมองหน้านาวินจริงจัง
“นาวิน เวียร์มีเมียน้อยรึป่าว?” นาวินที่หาของในตระกร้าอยู่ เงยหน้ามองไออุ่นทันที
“เธอขโมยที่ปั๊มนม กับขวดนมลูกฉันใช่ไหม?”
What? เขาไม่ได้สนใจคำถามเพื่อนฉันเลย เขาสนใจที่ปั๊มนมหาย!
“อะ... อะไรนะ ตอบคำถามฉันก่อนสินาวิน เวียร์มีเมียน้อยใช่ไหม ทำไมพักนี้รักฉันแปลก ๆ”
“ขวดนมลูกฉันหายไปไหนทั้งสองขวด?” ขอโทษนะเพื่อน สามีกูเขาจริงจังกับเรื่องนี้มาก เขาเช็คลิสต์เตรียมของก่อนออกจากบ้านไว้ทุกอย่างแล้ว
“น้ำปั่น!” น้ำปั่นมองซ้ายมองขวา หาว่าใครเรียก จนไปหยุดจ้องเจ้าของเสียง ก็คือไออุ่น
“อะไร? มึงเรียกกูทำไมไออุ่น” มึงยังจะถามอีก ไปขอดูของสามีเขา เขาก็เรียกดิ!
“ฮ่า ๆ แม่แมวไปขอดูของคนอื่นแบบนี้ไม่ได้นะคะ” ไทม์แกไม่คิดจะโกรธเมียเลยเรอะ!
“ขอดูภาพประกอบไง เอาไว้อ้างอิง ฮ่า ๆ” ไออุ่นมันเบะปากใส่น้ำปั่น แล้วหันหน้าหนี
“เดี๋ยวเถอะ ไว้กูขอดูของหลัวมึงบ้าง พอ ๆ เปลี่ยนเรื่องได้แล้ว เวียร์ คนไหนเซอร์ คนไหนอลันอ่ะ?”
พรึบ! สายตาทุกคนหันไปจ้องไออุ่น ฉันก็ด้วย
“มึงจำลูกตัวเองไม่ได้เหรอ? คุณพระ” โชคดีหรือโชคร้ายเนี่ย ที่ฉันนอนคั่นกลางระหว่างสองคนนี้ มันทะเลาะกันทุกชั่วโมงเลย ประสาทจะกิน
“เป็นมึง มึงจำได้ป่ะ ลูกเล่นหน้าเหมือนกันอย่างกับแกะ”
“จำได้สิจ้ะ ลูกทั้งคน” น้ำปั่นสวนกลับทันที
“นี่ ๆ จะเป็นแม่คนอยู่แล้ว... ยังทะเลาะกันอีกเหรอ?”
“เกี่ยวอะไรกับจะเป็นแม่คน เหอะ ๆ” ไออุ่นจิกตาใส่น้ำปั่น แล้วหันมาตอบฉัน
มันจะตอบฉันทำไม? ฉันไม่ทันได้พูด ไม่ทันได้อ้าปากถามอะไรมันเลย!
“สาว ๆ คนท้องมาเพิ่มอีกคน” ใคร? เราสามคนหันไปมองที่ประตู
“ปลายฟ้า! กรี๊ด...”
“ทำไมกลับไว เลิกกับนาวาแล้วเหรอ?”
ไออุ่น
“เลิกแล้ว...” เงียบกริบ แม้กระทั่งพวกผู้ชาย! ก่อนที่ความบันเทิงในห้องจะหายไป ปลายฟ้า มันก็ยกมือซ้ายขึ้นมา โชว์แหวนเพชรเม็ดโตกระแทกหน้าพวกเรา ทีละคน ทีละคน
“เลิกเป็นแฟน ไปเป็นภรรยาศัลยแพทย์แทน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลาด2