พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 123

เพราะความกังวลสับสน เมื่อกี้เขากังวลเกี่ยวกับอาการบาดเจ็บของหลินหว่านชิงมากเกินไป จนลืมวิชาทักษะการแพทย์ของตัวเองไปเสียสนิท

หลังจากนั้นฉินหมิงมองไปรอบ ๆ สองสามครั้งและเห็นหินขนาดใหญ่ที่ค่อนข้างสะอาดอยู่ไม่ไกล เขาประคองหลินหว่านชิงไปนั่งที่หินนั้น

“หว่านชิง คุณถอดรองเท้าก่อน เดี๋ยวผมจะดูอาการให้คุณ ”

ฉินหมิงพูดด้วยรอยยิ้ม

หลินหว่านชิงพยักหน้า เธอถอดรองเท้าบูทหนังเล็ก ๆ ออก เผยให้เห็นเท้าขาวและนุ่มนวลที่ห่อหุ้มด้วยถุงน่องสีเนื้อ

มันช่างงามเหลือเกิน!

ใจฉินหมิงเต้นตึกตัก มองจนตาจะถลนออกมาอยู่แล้ว

เท้าที่สวยงามของหลินหว่านชิงนั้นเรียวเล็กและเต็มไปด้วยความงาม นิ้วเท้าทั้งห้าที่พันด้วยถุงน่องนั้นดูขี้เล่นและน่าดึงดูดซึ่งสมบูรณ์แบบ

ฉินหมิงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกถึงความรู้สึกแสบร้อนในหัวใจและแรงกระตุ้นที่อธิบายไม่ได้ เขาต้องการจับเท้าราวหยกอันละเอียดอ่อนนี้ไว้ในมือแล้วเล่นกับมัน

“ฉินหมิง นายจะตรวจให้ฉันไม่ใช่หรือไง?”

“แล้วนายตะลึงอะไรกัน!”

หลินหว่านชิงถามอย่างสงสัย

“อ้อ ผมก็กำลังตรวจให้คุณอยู่นี่ไง…”

ฉินหมิงกลับมามีสติอีกครั้ง ใบหน้ายิ้มอย่างเก้ ๆ กัง ๆ เขารู้สึกผิดเล็กน้อย จากนั้นเขาก็จับเท้าที่ถุงเท้าของหลินหว่านชิงอย่างเบามือ เขากังวลมากจนฝ่ามือของเขาสั่นเล็กน้อยอย่างช่วยไม่ได้

ตอนแรกหลินหว่านชิงก็ไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่หลังจากรู้สึกบางอย่างแปลก ๆ เกี่ยวกับฉินหมิงเธอก็ตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่ามีบางอย่างผิดปกติ

หัวผู้ชายเท้าผู้หญิง เป็นสิ่งที่ทำได้แค่ดูไม่สามารถลูบไล้

สำหรับผู้หญิงแล้ว เท้าถือเป็นอวัยวะส่วนตัวของผู้หญิง นอกจากคนรักแล้วใครก็ไม่สามารถจับส่งเดชได้

ถ้ายอมรับการสัมผัสของอีกฝ่าย ถือเป็นการสนิทสนมอย่างลึกซึ้ง!

แต่ตอนนี้เท้าของเธอถูกฉินหมิงจับอยู่ พฤติกรรมของทั้งสองจะสนิทสนมเกินไปแล้ว!

“ฉินหมิงช่างเถอะ นายไปส่งฉันที่โรงพยาบาลดีกว่า”

ฉินหมิงยิ้ม จากนั้นสงบลงและเริ่มตรวจสอบอาการบาดเจ็บของหลินหว่านชิงอย่างระมัดระวัง

ในขณะที่ฉินหมิงตรวจและนวดเท้าอันเรียวยาวของหลินหว่านชิงบรรยากาศที่อึดอัดก็เกิดขึ้นระหว่างพวกเขาทั้งสอง หัวใจของพวกเขาเต้นรัว และทั้งคู่ไม่รู้ว่าจะพูดอะไร

ผ่านมาเป็นเวลานาน

หลินหว่านชิงที่ทนไม่ได้กับบรรยากาศที่น่าอึดอัดอย่างนี้ ใบหน้าแดงได้ถามฉินหมิงขึ้น “นี่ฉินหมิง เท้าของฉันเป็นอย่างไรบ้าง อาการหนักไหม?”

“โชคดีนะครับแค่ข้อเท้าเคลื่อน สามารถรักษาได้ด้วยการจัดกระดูก…”

ฉินหมิงพูดอยู่ จู่ ๆ ก็ใช้จังหวะเผลอของหลินหว่านชิงดึงเท้าไปข้างหน้าอย่างแรง

จู่ ๆ ก็เกิดเสียงกร๊อบขึ้น ข้อต่อที่หลุดออกได้ทำการรักษาได้สำเร็จ

“โอ๊ย เจ็บจัง!”

หลินหว่านชิงร้องด้วยความเจ็บจนหน้าซีด

วินาทีต่อมา ความเจ็บปวดและความรู้สึกไม่สบายทั้งหมดก็หายไปอย่างรวดเร็ว