ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2472

เย่เฉินถามอย่างแปลกใจ “งั้นคราวนี้คุณมาไม้ไหนอีก”

เซียวฉางควนรีบพูดว่า “เมื่อกี้คุณน้าหานของนายคุยในวีแชทว่า เหมือนเธอจะเป็นไข้ พอลไปทำงานนอกสถานที่พอดี คุณน้าหานของนายอยู่บ้านคนเดียว ไม่มีคนดูแล ฉันต้องรีบซื้อยากับของกินไปให้เธอ”

เย่เฉินอึ้งไป จากนั้นจึงถามทันที “คุณจะไปบ้านคุณน้าหานเหรอ”

“ใช่” เซียวฉางควนพยักหน้า จากนั้นจึงพูดว่า “นายรีบขับรถไปส่งฉัน จากนั้นเราสองคนก็แยกย้าย”

เย่เฉินไม่คิดเยอะ เขารีบพยักหน้าแล้วพูดว่า “บ้านคุณน้าหานอยู่ไหน เดี๋ยวผมไปส่งคุณก่อน”

เซียวฉางควนรีบยื่นมือถือให้เย่เฉิน “นี่ ที่นี่ เขตคฤหาสน์เหม่ยหลุน”

เย่เฉินมองแวบหนึ่ง ทางเดียวกับบ้านซ่งหวั่นถิง ถือว่าอยู่ไม่ไกล เขาจึงสตาร์ทรถ พาเซียงฉางควนออกจากบ้าน

ระหว่างทาง เซียวฉางควนบอกให้เย่เฉินมาที่ร้านยา เพื่อซื้อยาลดไข้ และยังบอกให้เขาขับรถมาที่หน้าร้านอาหารพื้นเมือง

รถจอดลงหน้าร้านอาหาร เซียงคางฉวนรีบพูดว่า “เย่เฉิน นายรอในรถนะ!”

พูดจบ เขากำลังจะผลักประตูลงไป

เย่เฉินเห็นดังนั้น จึงรีบพูดว่า “พ่อ เดี๋ยวผมไปเองดีกว่า พ่อนั่งรอบนรถเถอะ”

เซียวฉางควนได้ยิน จึงพูดว่า “งั้นรบกวนนายช่วยซื้อขนมจีบเป็ด ซุปใสเนื้อหมักเกลือแล้วก็โจ๊กข้าวฟ่างมาด้วยนะ”

เขาไม่ได้กังวลกับนิสัยใจคอของหานเหม่ยฉิง แต่เขากังวลกับสติของพ่อตา และความแน่วแน่ของหานเหม่ยฉิงในสภาวะป่วย

ขืนพ่อตาดูแลเธอ แล้วคิดอะไรนอกลู่นอกทาง ส่วนจิตใจของหานเหม่ยฉิงที่กำลังป่วย ถ้าเกิดมีความรู้สึกต้องการที่พึ่งพา ถ้าพ่อตาเป็นฝ่ายเริ่ม ไม่แน่หานเหม่ยฉิงอาจให้เขาฉวยโอกาสตอนป่วย

ถึงเย่เฉินหวังว่าวันหนึ่งเซียวฉางควนกับหานเหม่ยฉิง จะตกลงปลงใจแต่งงานกัน แต่ตอนนี้เขายังไม่หย่ากับหม่าหลัน ถ้าเขามีชู้ตอนที่ยังสมรสอยู่ เกิดหม่าหลันรู้ขึ้นมา ครอบครัวต้องแตกอย่างแน่นอน พลอยทำให้ตัวเขากับเซียวชูหรันลำบากไปด้วย

ดังนั้นตอนนี้เย่เฉินหวังเพียงว่า หลังจากหานเหม่ยฉิงทานโจ๊กข้าวฟ่าง เธอจะกลับมาแข็งแรงเหมือนเดิม

ถ้าเป็นเช่นนั้น ถึงพ่อตาของเขาจะคิดนอกลู่นอกทาง อย่างน้อยก็ไม่มีทางได้ฉวยโอกาสตอนป่วย...