ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2570

ในขณะเดียวกัน ก็รังเกียจพวกความรู้สูงแต่โง่ที่อยู่ตรงหน้า พวกเขาต้องการรอหน่วยเนวีซีลมาช่วยไม่ใช่หรือไง หน่วยเนวีซีลยังไม่มา พญายมก็มาถึงเสียก่อน!

จากนั้น เขาได้ยินจอมพลคามมิต คุยกับพวกไฟซาลข้างนอก สองสามประโยค น่าจะถามว่าพวกตัวประกันข้างในเป็นยังไงบ้าง

หนึ่งในคนที่รับผิดชอบเรื่องการเฝ้ายามรีบพูดตามปกติ จากนั้นคนที่เป็นหัวหน้าพูดว่า “เปิดประตู”

ต่อมา เสียงเปิดประตูดังขึ้น

ผ่านไปครู่หนึ่ง ประตูเหล็กถูกคนผลักเข้ามา ชายในชุดทหารพรางทะเลทรายคนหนึ่ง เดินเข้ามา

ที่น่าสนใจคือ ตอนที่เขาก้าวเข้ามา ตัวของเขาเอนไปทางด้านซ้าย ทำให้เย่เฉินรู้ทันที ขาซ้ายของไอ้หมอนี่มีปัญหาแน่นอน!

คามมิตเดินเข้ามา เมื่อเห็นว่าตัวประกันทั้ง 8 คน ไม่ได้สวมที่ปกปิดใบหน้า เขาอาละวาดทันที “ไอ้เลว! ทำไมไม่คลุมหน้าพวกมันไว้! ตอนนี้พวกมันเห็นหน้าฉันแล้ว งั้นฉันต้องฆ่าพวกมันทั้งหมดหรือเปล่า!”

เมื่อพูดจบ เขาเห็นตรงหางตาด้านขวา มีเงาของใครบางคน เขาจึงหันขวับมาทันที เห็นเย่เฉินกำลังยืนยิ้มมองเขา

เขาเห็นเย่เฉินเป็นคนแปลกหน้า จึงตกใจมาก กำลังจะหยิบปืนออกจากกระเป๋ากางเกง

ขณะนั้น เย่เฉินเอาปืน AK47 จ่อหัวเขา แล้วใช้เท้าถีบประตู ให้ปิดลง เขายิ้มแล้วพูดว่า “เอามือกุมหัวแล้วคุกเข่าลง”

พูดจบ เขาก็ส่ายหน้า แล้วพึมพำกับตัวเอง “นายน่าจะฟังภาษาจีนไม่ออก”

คามมิตพูดภาษาจีนออกมาว่า “นาย...นายเป็นคนจีนเหรอ!”

เย่เฉินถามอย่างแปลกใจ “โอ๊ะ นายพูดจีนได้เหรอ”

คามมิตกัดฟันพูดว่า “ข้างนอกเป็นคนของฉันทั้งหมด นายไม่มีทางหนีรอด!”

เย่เฉินส่ายหน้า “ไม่ๆๆ นายพูดผิดแล้ว ข้างนอกเป็นคนของฉันทั้งหมดต่างหาก”

จากนั้น เย่เฉินเปิดประตู และสั่งไฟซาลว่า “คุมตัวสองคนที่อยู่ข้างนอกเอาไว้ จำไว้ อย่าให้คนในลานได้ยิน!”

ไฟซาลพยักหน้าอย่างไม่ลังเล “รับทราบครับ!”

คามมิตก่นด่าอย่างตกตะลึง “ไฟซาล แกกล้าหักหลังฉัน! หักล้างเป้าหมายอันยิ่งใหญ่ของเราในการล้มล้างทหารรัฐบาล!”

“ขอโทษครับ!” ไฟซาลผายมือไปยังเย่เฉินอย่างสุภาพ แล้วพูดอย่างไม่ลังเลว่า “ตอนนี้ผมภักดีกับคุณผู้ชายท่านนี้เท่านั้น!”