ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2740

ซูโสว่เต้าถึงกับหัวใจห่อเหี่ยว

ถึงแม้เขาจะอยากเพิ่มเพิ่มให้เย่เฉินอีกหนึ่งร้อยล้านดอลลาร์ เพื่อเปลี่ยนสถานที่ที่อย่างน้อยสภาพการเป็นอยู่ยังพอไปได้ให้ตนเอง แต่ตอนนี้เขาไม่มีเงินที่สามารถจ่ายได้แล้ว

คุณท่านใหญ่ซูควบคุมอำนาจทางการเงินค่อนข้างมิดชิด ถึงแม้ซูโสว่เต้าจะเป็นลูกชายคนโต อีกทั้งอสังหาริมทรัพย์มากมายรวมถึงทรัพย์สมบัติอื่นๆ แต่เงินที่สามารถใช้จ่ายได้กลับมีไม่มาก

คนทั้งตระกูลซู รายจ่ายทั้งหมดโดยปกติแล้วจะต้องผ่านเครดิตของตระกูล สามารถใช้จ่ายเงินได้ แต่การใช้จ่ายเงินจะต้องอยู่ภายใต้การควบคุมของระบบการเงินในตระกูล

ซูเฉิงเฟิงไม่ได้เป็นคนขี้เหนียว แค่ควบคุมค่อนข้างเคร่งครัด ถึงจะซื้อเครื่องบินลำละหลายร้อยล้านดอลลาร์ ไม่ใช่ว่าเขาเสียดาย แต่ต้องให้เขารับทราบ ผ่านการอนุมัติจากเขา อีกฝ่ายถึงจะสามารถใช้จ่ายเงินก้อนนี้ได้ ขอแค่ลูกหลายตระกูลซูกล้าใช้จ่ายเงินลับหลังเขา หรือทำให้เครดิตของตระกูล ย้ายไปอยู่ในคลังสมบัติของตัวเอง ก็จะต้องได้รับการลงโทษอย่างหนักจากตระกูล

เพื่อรวบรวมอำนาจทางการเงิน ฝ่ายการเงินของตระกูลจะต้องฟังคำสั่งของซูเฉิงเฟิงแต่เพียงผู้เดียว พวกเขาต้องตรวจสอบการใช้จ่ายของลูกหลานตระกูลซู เป็นระยะๆ ความเข้มงวดของการตรวจสอบแบบนี้ เปรียบได้กับการสืบสวนอาชญากรรมทางการเงินได้เลย ดังนั้นลูกหลานของตระกูลซูจึงไม่กล้าใช้จ่ายเงินลับหลังคุณท่าน

ก่อนหน้านี้ซูโสว่เต้าเคย จ่ายเงินให้ฮามิดหนึ่งร้อยล้านดอลลาร์โดยไม่ผ่านคุณท่าน ซึ่งเป็นการทำแล้วค่อยรายงานทีหลัง ถ้าปกติเขาทำแบบนี้ จะต้องได้รับการลงโทษอย่างหนักของคุณท่านแน่นอน

ดังนั้นซูโสว่เต้าจึงรู้ดี หลังจากที่มีครั้งที่หนึ่ง ตนไม่มีทางมีโอกาสใช้วิธีเดิมๆอีกแล้ว

ดีไม่ดีตอนนี้คุณท่านอาจจะระงับเครดิตในตระกูลของตัวเองไปแล้ว อีกอย่างตนไม่มีแม้แต่โทรศัพท์มือถือ ไม่มีทางเอาเงินให้เย่เฉินอีก ดังนั้นนอกจากอดทน ก็ไม่มีวิธีอื่นอีกแล้ว

หลังจากที่กล่าวลาซูโสว่เต้าเสร็จ จ้าวหยินเซิงก็รีบเดินจากไป

เหลือซูโสว่เต้าคนเดียวอยู่บ้านผุพังแห่งนี้

พึ่งพูดจบ จู่ๆหน้าผากของเขาก็รู้สึกเย็นวาบ

ที่แท้น้ำซึมออกมาจากหลังคาของบ้าน รวมเป็นน้ำหยดลงมา ใส่บนหัวของเขา

ซูโสว่เต้าแตะหน้าผาก อันเปียกโชก โกรธจนอดไม่ได้ที่ร้องไห้ไปด้วยก่นด่าไปด้วย“แม่ง！น้ำรั่วด้วยหรอเนี่ย？！พระเจ้าจะจบได้รึยังเนี่ยห้ะ？！ล้อเล่นกับผมอยู่ได้！เอาแต่ทำกับฉันอย่างนี้ใครมันจะไปทนไหววะ？！”

แต่น่าเสียดาย ไม่มีใครรับฟังคำถามของเขา

ทหารยามที่ยืนอยู่ข้างๆถึงจะได้ยิน แต่ก็ฟังไม่เข้าใจ