ผมคือหมอเทวดา นิยาย บท 16

พูดจาใหญ่โตมาก เขากล้าได้อย่างไร!

หลี่เหวินหัวตกตะลึงทันที วัยรุ่นคนนี้หยิ่งผยองเกินไปแล้ว

ตัวเองเป็นหมอมาหลายสิบปี ต่อให้มีชื่อเรียกว่าผู้มีอำนาจ ได้รับการเยินยอจากในวงการและผู้ป่วยญาติผู้ป่วย ก็ไม่กล้าพูดออกมาแบบนี้

“คนฟื้นชีวิตขึ้นมาไม่ใช่ความสามารถ รักษาหายถึงจะใช่ นายยังห่างไกล!”

หลี่เหวินหัวพูดตอบโต้อย่างไม่ยอมแพ้ “ฉันถามนาย ผู้ป่วยโดนพิษอะไร นายรู้ไหม?”

ไม่รอให้ลั่วอู๋ฉางให้คำตอบ เขาก็พูดด้วยความมั่นอกมั่นใจ “นายไม่รู้แน่นอน! ดังนั้นจึงรักษาสุ่มสี่สุ่มห้า เปอร์เซ็นต์ที่จะสำเร็จน้อยกว่าถูกลอตเตอรี่ด้วยซ้ำ โชคดีไม่ได้เข้าข้างบุคคลคนเดียวตลอดไป”

“การกระทำที่เสี่ยงโชคแบบนี้ของนาย ถ้าหากทำสำเร็จ ฉันจะเขียนชื่อกลับหัว!”

เกาชิงเหยียนไม่เพียงผิดหวังกับผู้มีอำนาจที่ว่าอย่างถึงที่สุด แต่ยังรังเกียจอย่างมาก “คนที่ไม่รักษาสัจจะ อย่าสาบานเลยดีกว่า จะได้ไม่ตกเป็นที่น่าหัวเราะของผู้เชี่ยวชาญ”

หลี่เหวินหัวหน้าเหี่ยวย่นแดงก่ำทันที ถลึงตาโตตอบโต้กลับเสียงดัง “เมื่อครู่เป็นเพราะเขาโชคดี นับไม่ได้ ฉันไม่ยอมแพ้แน่นอน!”

ลั่วอู๋ฉางฝังเข็มอย่างแม่นยำโดยไร้ความผิดพลาด แล้วพูดไปด้วย “งั้นฉันจะให้คุณเลื่อมใสอย่างหมดใจ”

“นายเนี่ยนะ ช่างเถอะ!” หลี่เหวินหัวไม่เชื่ออยู่แล้ว

ลั่วอู๋ฉางพูดด้วยน้ำเสียงสงบนิ่ง “ผู้ป่วยได้รับหนอนพิษ หนอนคุณไสยซ่อนอยู่ในสายโลหิตในหัวใจ แย่งชิงเลือดดีเป็นอาหาร ปริมาณเลือดไปเลี้ยงสมองไม่เพียงพอทำให้สลบไสล”

หลี่เหวินหัวเอ่ยปากพูดทันที “พูดจาซี้ซั้ว! หนอนคุณไสยบ้าบออะไร ไร้สาระสิ้นดี ก็แค่เรื่องเล่าจากพื้นที่ทุรกันดาร ถูกพวกที่เขียนนิยายเอาไปปรุงแต่ง กุเรื่องสุ่มสี่สุ่มห้าไม่มีทางเป็นจริงได้”

“พวกคุณได้ยินแล้วสินะ นี่แค่พูดเอาใจทุกคน เขาก็คือพวกต้มตุ๋น!”

เกาชิงเหยียนพูดอย่างจริงจัง “คุณลั่ว ฉันเชื่อคุณ ชีวิตของพ่อฉันฝากไว้ที่คุณ ฉันวางใจ!”

สำหรับหลี่เหวินหัวแล้ว นี่เป็นการหักหน้าต่อผู้คนชัด ๆ

บทที่ 16 1

บทที่ 16 2

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมคือหมอเทวดา