พระชายาคือแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 261

เวลาล่วงผ่านไป อากาศยิ่งเย็นลงเรื่อยๆ ท้องฟ้าก็เริ่มมีหิมะตกลงมาไม่ขาดสาย ทั่วทั้งเมืองหลวงจึงถูกปกคลุมไปด้วยแสงสีขาว

ทุกๆฤดูหนาว ราชสำนักแห่งต้าโจวต่างก็พากันให้ความสนใจกับปัญหาความอบอุ่นของประชาชนเป็นพิเศษ เพื่อรับรองว่าขุนนางจะไม่ทุจริตกดราคาขายถ่านให้กับชาวบ้าน ทั้งยังไล่เตือนไปทีละบ้านให้พวกเขาเปิดหน้าต่างระบายอากาศ เพื่อหลีกเลี่ยงการสูดดมเขม่าควันทำให้ถูกพิษจนเป็นลมหมดสติ

ก่อนหน้าที่จักรพรรดิจาวเหรินได้แต่งตั้งอวิ๋นหลิง ทั้งยังอนุญาตให้นางรับเบี้ยรายเดือน แน่นอนว่านางเองก็ต้องได้รับแบ่งภาระงานบางส่วน จึงจะสามารถหยุดคำครหาได้

ดังนั้นจึงได้มอบหมายงานที่ทั้งยุ่งยากและเหน็ดเหนื่อยให้กับเซียวปี้เฉิงสองสามีภรรยาไปเสียเลย

หลักเลิกจากราชสำนัก เซียวปี้เฉิงก็ได้ให้คนยกหีบสมุดบัญชีขนาดใหญ่เข้ามา

“นี่คือสมุดบัญชีการขายถ่านของขุนนางในแต่ละท้องที่รวมถึงเหมืองหลวง พวกเราต้องสะสางสมุดบัญชีนี้ภายในสิบวัน เพื่อยืนยันว่าตัวเลขในบัญชีถูกต้องทุกประการ จากนั้นค่อยรายงานสมุดบัญชีให้กรมคลังตรวจสอบ ทั้งยังต้องตรวจสอบด้วยว่ามีผู้ใดลักลอบนำสินค้ามีตำหนิไปปะปนกับถ่านของราชสำนักเพื่อแสวงหากำไรหรือไม่”

ในฤดูหนาวถ่านจะมีราคาที่สูงมาก ทุกๆปีราชสำนักจะรับซื้อถ่านจากแต่ละท้องที่เป็นจำนวนมากล่วงหน้า จากนั้นก็จะนำไปขายให้กับชาวบ้านในราคาที่ต่ำลง ดังนั้นจึงขาดทุนอย่างยิ่ง

เป็นผลให้คนจำนวนไม่น้อยที่มีใจคิดคดแสวงหาผลประโยชน์จากมัน โดยการบิดเบือนรายงานราคาถ่านในท้องถิ่น หรือปลอมแปลงเพื่อให้ได้มาซึ่งในราคาส่วนต่าง

“ภาระหน้าที่นี้ไม่ง่ายเลยทีเดียว เสด็จปู่เอ่ยกับข้าว่าหากรู้สึกว่าหน้าที่สะสางบัญชีนั้นหนักหนาเกินไป เขาจะส่งคนสองคนมาช่วยเจ้าเป็นการส่วนตัว”

พวกเขาจงใจโยนภาระอันหนักอึ้งมาให้แก่อวิ๋นหลิง โดยหวังว่านางจะสามารถสะสางมันได้อย่างราบรื่น และใช้ฝีมือมาห้ามปากเหล่าขุนนางที่เอาแต่ตำหนิและวิพากษ์วิจารณ์

อวิ๋นหลิงวางสากบดยาลง บิดเอวอย่างเกียจคร้าน หยิบสมุดบัญชีขึ้นมาเปิดดู จากนั้นก็ยิ้มออกมา

“ไม่ต้อง เรื่องเล็กน้อยเพียงนี้ไหนเลยจะใช้เวลาถึงสิบวัน เพียงสามวันก็สามารถสะสางได้แล้ว ท่านไปตรวจสอบคุณภาพถ่านให้สบายใจเถิด สมุดบัญชีเหล่านี้มอบให้ข้าจัดการก็พอ”

เมื่อเซียวปี้เฉิงเห็นว่านางมีแผนในใจอยู่แล้ว ก็วางใจยิ้มเอ่ยว่า "ตกลง เช่นนั้นสมุดบัญชีเหล่านี้ก็ขอรบกวนภรรยาแล้ว ส่วนกิจธุระนอกบ้านข้าจะจัดการเอง"

เขาทั้งไว้วางใจและมั่นใจในตัวอวิ๋นหลิงเป็นอย่างยิ่ง ในเมื่อนางบอกว่าจะใช้เวลาสามวัน เช่นนั้นก็คงจะไม่มีปัญหา

นานๆทีจะมีเรื่องให้ทำ ไม่ใช่ว่าทุกวันเอาแต่ดูแลลูกอยู่ที่เรือนหลัง เมื่ออวิ๋นหลิงเกิดความสนใจขึ้นมา ท่าทีเกียจคร้านที่มีในวันวานก็พลันเปลี่ยนไป

แม้ว่าความสามารถในการคำนวณของนางจะไม่ดีเท่ากับน้องเล็กเจ้าตัวประหลาดน้อยนั่น แต่นางก็ยังคงถือว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านชีวเคมี เพราะฉะนั้นความสามารถด้านการคิดคำนวณของนางก็ยังคงถือว่าไม่ด้อยนัก

นางหยิบดินสอขึ้นมาขีดๆเขียนๆอย่างตามอำเภอใจ และใช้เวลากว่าสองวันครึ่งในการจัดการสมุดบัญชีทั้งหมดให้เรียบร้อย ส่วนใดที่เป็นปัญหาต่างก็ถูกทำเครื่องหมายเอาไว้ทั้งหมด

เซียวปี้เฉิงทราบดีว่าอวิ๋นหลิงรู้ในสิ่งที่เขาไม่รู้อีกมาก แต่ติดไม่ถึงว่านางจะสามารถสะสางสมุดบัญชีทั้งหมดได้เร็วถึงเพียงนี้

“ในปีก่อนๆเหล่าขุนนางกรมคลังต้องมารวมตัวถกเถียงกันเป็นเวลาสิบวัน จึงจะสามารถเทียบสมุดบัญชีเหล่านี้ได้เรียบร้อย หากบอกไปว่าภรรยาข้าจัดการได้เร็วเพียงใด เกรงว่าขุนนางพวกนั้นคงจะไม่มีหน้าไปพบผู้ใดได้อีก”

เซียวปี้เฉิงเปิดสมุดบัญชีไปพลาง ถามนางอย่างประหลาดใจไปพลาง

“สัญลักษณ์แปลกๆที่เจ้าเขียนไว้บนนี้คืออันใดกัน จะว่าไปคราวก่อนที่ตรวจสอบสมุดบัญชีโรงยาก็เห็นเจ้าเขียนมันเช่นกัน”

ยามนั้นเขาเองก็รู้สึกแปลกใจอย่างมาก แต่ด้วยว่ามีงานที่ยุ่งมาก จึงไม่มีเวลาไปให้ความสนใจกับสิ่งเหล่านี้

ห้องบัญชีของจวนจิ้งอ๋องรวมถึงสมุห์บัญชีของกิจการโรงยา ต่างก็ได้เฉียวเย่เป็นผู้รับผิดชอบดูแลมาโดยตลอด

เขาจัดการทุกเรื่องได้อย่างไร้ช่องโหว่และไร้ซึ่งข้อผิดพลาด ทุกครั้งอวิ๋นหลิงเพียงตรวจสอบบัญชีคร่าวๆก็เพียงพอแล้ว ดังนั้นทักษะด้านการคิดคำนวณในหัวนางจึงไม่เคยได้ถูกนำมาใช้มาแต่ไหนแต่ไร แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่านางไม่ถนัดในการสะสางบัญชี

อวิ๋นหลิงชี้ไปบนกระดาษและค่อยๆอธิบาย "นี่คือตัวเลขอารบิค นี่คือสูตรคิดคำนวณ รอท่านมีเวลาว่างแล้ว ข้าจะสอนบทเรียนการคิดคำนวณให้ท่าน เมื่อได้เรียนสิ่งเหล่านี้ ท่านก็จะคิดบัญชีได้สะดวกยิ่งกว่าเดิมมาก”

เมื่อเซียวปี้เฉิงพยักหน้าอย่างตื่นตาตื่นใจ "น้องห้าจะต้องสนใจเรื่องนี้อย่างแน่นอน"

เซียวปี้เฉิงรู้สึกยินดี เมื่อชื่อเสียงของอวิ๋นหลิงในหมู่ผู้คนเริ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งแตกต่างจากชื่อเสียงฉาวโฉ่ก่อนหน้าอย่างสิ้นเชิง

ภายในสองวัน เหล่าขุนนางจากกรมคลังก็ตรวจสอบสมุดบัญชีเสร็จสิ้น ทำเอาสีหน้าของอาลักษณ์กรมคลังยิ่งดูเคร่งขรึมมากขึ้น

“ฝ่าบาท กระหม่อมได้ตรวจสอบสมุดบัญชีเสร็จสิ้นแล้ว ทุกอย่างไร้ข้อผิดพลาด ส่วนผู้ทุจริตและแสวงหาผลประโยชน์เองก็ถูกจับกุมไปแล้วเช่นกันพะยะค่ะ”

สมุดบัญชีของอวิ๋นหลิงช่างแตกต่างสิ่งที่คนอื่นคิดอย่างมาก กระทำได้อย่างเรียบง่ายและรัดกุมยิ่งนัก ไม่เพียงแต่ไร้ข้อผิดพลาด นอกจากนี้จุดผิดปกติที่ทำเครื่องหมายเอาไว้ ต่างก็ทำให้พวกเขาสามารถจับผู้ที่ได้รับประโยชน์ได้สำเร็จ

จักรพรรดิจาวเหรินเลิกคิ้วเล็กน้อยและเอ่ยชม "ไม่เลว ปีนี้พวกเจ้าจัดการเรื่องราวได้รวดเร็วยิ่งนัก ดูท่าคงจะไม่ต้องยุ่งยากถึงวันสิ้นปีแล้ว"

อาลักษณ์กรมคลังรีบเอ่ยว่า "ทั้งหมดนี้โชคดีที่ได้จิ้ง...พระชายาชิงอี้ กระหม่อมไม่กล้ารับความดีความชอบพะยะค่ะ"

ในแต่ละปีก่อนๆต้องยุ่งเรื่องนี้กันไปถึงครึ่งเดือน ครั้งนี้ใช้เวลาทำเพียงห้าวันเท่านั้น ช่างน่ายินดีราวกับตกอยู่ในความฝันอย่างไรอย่างนั้น จนทำเอาอาลักษณ์กรมคลังตื้นตันเสียใจแทบจะหลั่งน้ำตา

เนื่องจากก่อนหน้าเรื่องที่อวิ๋นหลิงเคยทำให้อาลักษณ์กรมพิธีการหมดสติ ในใจเขาจึงไม่ค่อยพอใจอวิ๋นหลิงเสียเท่าใด แต่ในยามนี้กลับรู้สึกเลื่อมใสอย่างมาก

เขาคำนวณบัญชีมาหลายสิบปี รู้ดีว่าสมุดบัญชีเหล่านั้นช่างทำให้คนปวดหัวมากเพียงใด ในอดีตกรมคลังต้องทำงานล่วงเวลาอยู่ทุกปี แต่ในปีนี้กลับได้อาศัยวาสนาจากอวิ๋นหลิง จนพวกเขาสามารถกลับบ้านก่อนเวลาเพื่อไปอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันได้

ไม่เพียงแต่อาลักษณ์กรมคลังเท่านั้น แต่ขุนนางที่รับหน้าที่อื่นก็รู้สึกขอบคุณอวิ๋นหลิงเช่นกัน

สองสามีภรรยาสะสางปัญหาได้อย่างมีประสิทธิภาพและประณีต จักรพรรดิจาวเหรินเองก็ทรงเกษมสำราญไม่น้อย ยามว่าราชการจึงได้โอ้อวดไปยกใหญ่และขานชื่อเพื่อพระราชทานรางวัล

ขุนนางชั้นล่างที่รอชมความคึกคักในคราแรกต่างก็ถูกตบหน้าไปทีละคน และมองหน้ากันอย่างเลิ่กลั่ก ใบหน้าชราเริ่มแดงก่ำ แต่กลับเลิกจิตใจที่ดูถูกดูแคลนอวิ๋นหลิง

อย่าได้เอ่ยถึงว่า พระชายาชิงอี้ผู้นี้ช่างมีฝีมือไม่ธรรมดาจริงๆ