พระชายาคือแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 695

เซียวปี้เฉิงมองไม้ติ้วแดงในมือด้วยความฉงน เขาแค่จับไปส่งๆ ไม่นึกว่าจะถูกรางวัลใหญ่แจ็กพ็อต

หรือว่าที่เมื่อเช้าออกจากบ้านเหยียบมูลสุนัข จะเป็นนิมิตหมายอันดี

เซียวปี้เฉิงเดินไปหาเฟิ่งเหมียนอย่างตื่นเต้น ตบไม้ติ้วแดงลงบนโต๊ะ “สหายเฟิ่ง รีบทำนายให้ข้าที!”

อีกฝ่ายต้องทำนายอย่างรอบคอบว่าเมื่อใดตัวเขาจะร่ำรวย

เฟิ่งเหมียนมุ่นคิ้วเล็กน้อย “ข้าทำนายดวงท่านไม่แม่น”

“ทำนายไม่แม่น เป็นเพราะเหตุใด”

โดยรอบมีคนอยู่มากมาย เฟิ่งเหมียนจึงไม่พูดอะไร เพียงเหลือบมองอวิ๋นหลิง ความหมายชัดเจนโดยไม่ต้องเอื้อนเอ่ยวาจา

เซียวปี้เฉิงรู้ทันทีว่าอาจเป็นเพราะอิทธิพลของอวิ๋นหลิงที่ทำให้โชคชะตาของเขาเองไม่อาจหยั่งรู้ได้

เขาดูเสียใจ ถ้าทำนายไม่แม่น ไม้ติ้วแดงจะจับได้เก้อหรือเปล่า

สำหรับเขาแล้ว มิสู้จับได้จักรยานไม้ไม่เสียเงินหรือคูปองส่วนลดจะดีกว่า

หากอย่างน้อยได้คูปองส่วนลดครึ่งราคา เขาก็แอบเอาไปขาย แล้วอ้างกับอวิ๋นหลิงว่าคูปองหายไป

ต่อให้การทำนายของเฟิ่งเหมียนจะมีมูลค่านับหมื่นเหรียญทอง แต่ก็ไม่อาจขายได้ภายใต้เปลือกตาของอวิ๋นหลิง

เซียวปี้เฉิงกล่าวอย่างไม่ยอมถอดใจ “เช่นนั้นไม่แม่นยำกี่ส่วน”

เฟิ่งเหมียนลังเลครู่หนึ่ง “ต้องดูว่าท่านอยากขออะไร อย่าโลภโมโทสัน ขออย่างเดียวก็พอ ยิ่งขอมากเท่าไร ก็จะยิ่งคาดเดาไม่ได้มากขึ้นเท่านั้น”

เซียวปี้เฉิงฟังแล้วก็เริ่มทำท่าจริงจัง

เขาขบคิดครู่หนึ่งแล้วพูดอย่างระมัดระวัง “เช่นนั้นท่านลองทำนายดูดีๆ ว่าเมื่อใดข้าจะได้อุ้มลูกสาว”

เขายังคงสนใจลูกสาวมากกว่าเงิน

กล่าวจบ อวิ๋นหลิงก็เดินเข้ามาด้วยความสงสัยใคร่รู้เช่นกัน

นางหยุดกินยาคุมกำเนิดมาครึ่งปีกว่าแล้ว สภาพร่างกายเป็นปกติดี ยามค่ำคืนทั้งสองคนร่วมอภิรมย์กันบ่อยครั้ง แต่ก็ยังไม่มีวี่แววใดๆ

เฟิ่งเหมียนหยิบเหรียญทองแดงด้ายแดงที่พกติดตัวออกมา จัดวางเรียงทำนายอย่างสันทัดและคล่องแคล่ว จากนั้นมองเครื่องหน้าของเซียวปี้เฉิงแล้วขมวดคิ้วคิดไตร่ตรอง

ตอนที่เสวียนจีขโมยพงศาวลีของราชวงศ์ตระกูลเซียวครั้งที่แล้ว เขาได้เห็นเวลาตกฟากของรัชทายาทเพียงแวบเดียว จวบจนยามนี้ยังคงจดจำเนื้อหาในนั้นได้แม่นยำ

ความจริงชะตาประเทศของราชวงศ์แคว้นต้าโจวนั้นไม่ดีเท่าที่เป็นอยู่ในเวลานี้ อย่างน้อยที่เขาทำนายเมื่อนานมาแล้วก็อยู่ในความสับสนอลหม่าน

จากเวลาตกฟากของเซียวปี้เฉิงก็ทำนายได้ว่าดาวจื่อเวยเจ็ดสังหารของอีกฝ่ายนั้นลิขิตให้เป็นฮ่องเต้และจะมีอายุยืนยาว

เพียงแต่ว่าเขาจะเป็นฮ่องเต้ช้า จะเป็นแม่ทัพนามกระเดื่องก่อนแล้วค่อยเป็นฮ่องเต้ ชีวิตจะเงียบเหงาไร้ทายาทสืบสกุล

เห็นชัดว่าบัดนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว กุญแจสำคัญอยู่ที่อวิ๋นหลิง

เฟิ่งเหมียนก็รู้ว่าชาวทูเจวียซุ่มซ่อนอยู่ในต้าแคว้นต้าโจวมายี่สิบกว่าปี นึกภาพได้ไม่ยากเลยว่าหากไม่มีอวิ๋นหลิงเข้ามาแทรกแซง บัดนี้แคว้นต้าโจวจะเป็นอย่างไร

เมื่อมองใบหน้าของเซียวปี้เฉิงอีกครั้ง โชคชะตาบางอย่างที่เปิดเผยได้ไม่สอดคล้องกับดวงชะตาอีกแล้ว

เฟิ่งเหมียนตั้งสมาธิวางเรียงการทำนายอยู่เป็นนานสองนาน ในที่สุดก็สามารถเห็นความลับสวรรค์

“ในชีวิตท่านน่าจะมีลูกสาวด้วยคนหนึ่งแต่พูดยากว่าจะลงมาเกิดเมื่อใด ที่แน่นอนคือนางเกิดมาจะต้องเจอกับความลำบากอยู่บ้าง เดชะบุญมีผู้สูงศักดิ์คอยช่วยเหลือก็ถือว่าราบรื่นไร้กังวล...”

อารมณ์ของเซียวปี้เฉิงแปรปรวนขึ้นๆ ลงๆ ไปตามคำพูดของเขา ตั้งแต่ปีติยินดีไปจนถึงตื่นเต้นตลอดจนโล่งใจ สุดท้ายใบหน้าก็ฉายแววดีใจเปี่ยมสุขอย่างอดมิได้

ลูกสาว! เขาคือคนที่จะมีลูกสาวในอนาคต!

“สหายเฟิ่ง ขอให้สมพรปาก ขอบคุณที่ทำนายให้ข้า หากภายหน้ามีวาสนาได้ไปเยี่ยมชมวัดไท่ชิง ข้าจะบริจาคเงินทำบุญให้พวกท่านมากขึ้นอย่างแน่นอน!”

ระหว่างพูด เซียวปี้เฉิงก็ควานไปทั่วกระเป๋าเสื้อ ก่อนล้วงเหรียญทองแดงห้าอีแปะออกมาได้ในที่สุด

เขาเหลือบมองเหรียญทองแดงอย่างตัดใจไม่ได้ ก่อนเอาสองมือวางเงินจำนวนมหาศาลนี้ลงบนโต๊ะอย่างเคร่งขรึม

เฟิ่งเหมียน “...”

ถึงแม้ชะตากรรมของเซียวปี้เฉิงจะเปลี่ยนไปเนื่องจากการปรากฏตัวของอวิ๋นหลิง แต่เรื่องที่ว่าเขาขัดสนเงินรั่วไหลก็ตรงกันอย่างน่าประหลาดใจ

หากพูดอีกมุมหนึ่ง อวิ๋นหลิงถือสิทธิ์ควบคุมอำนาจทางการเงินอย่างเข้มงวดไว้มากขึ้น

หากทิ้งไว้ในมือของเซียวปี้เฉิง เงินอาจอันตรธานหายไปโดยที่ไม่รู้สาเหตุ

ได้ฟังคำทำนายของเฟิ่งเหมียนแล้ว เซียวปี้เฉิงก็อารมณ์ดี ยามเดินเหินก็กระปรี้กระเปร่ากว่าเดิม

นางคิดว่านั่งรถม้าที่โยกคลอนก็ไม่เคยเป็นลม แต่ไม่นึกว่าวันนี้จะมาเมารถจักรยาน

ทันทีที่นางพูดจบ ก็อดอาเจียนอีกสองสามครั้งไม่ได้

เซียวปี้เฉิงรีบลูบหลังนางเบาๆ เพื่อให้ระบายลม จังหวะนั้นราวกับจู่ๆ ก็นึกอะไรบางอย่างได้ เขาหยุดกะทันหัน

ทันใดนั้นดวงตาของเขาก็ลุกวาวขึ้น “หลิงเอ๋อร์ อย่าบอกนะว่าเจ้าตั้งท้องอยู่หรือเปล่า”

“จะเป็นไปได้อย่างไร...”

อวิ๋นหลิงกำลังจะแย้ง แต่ทันใดนั้นก็นึกได้ว่าระดูไม่ได้มาสักพักแล้ว งอนิ้วนับก็เลยหนึ่งเดือนไปแล้ว

นางวางสองนิ้วบนข้อมือแล้วขมวดคิ้วงามเล็กน้อย

เซียวปี้เฉิงดูค่อนข้างตื่นเต้น “ใช่หรือไม่”

อวิ๋นหลิงตอบอย่างลังเล “รู้สึกว่าน่าจะใช่ แต่ยังไม่แน่ใจ”

จับแล้วรู้สึกเหมือนชีพจรลื่น ชีพจรตั้งท้องก็เป็นเพียงชีพจรประเภทหนึ่ง และชีพจรลื่นก็ไม่ได้เกิดขึ้นเฉพาะตอนตั้งครรภ์

เมื่อก่อนนางมีงานยุ่งตั้งแต่เช้าจรดค่ำ ระดูมาเยี่ยมไม่ตรงเวลาเป็นประจำ

ขณะนี้พลังจิตตรวจไม่พบสัญญาณชีพ จึงไม่แน่ใจจริงๆ ว่าตั้งครรภ์หรือไม่

“อาจเป็นแค่ชีพจรลื่นที่เกิดจากอาหารในกระเพาะยังไม่ย่อย หรืออาจตั้งครรภ์จริงๆ แต่เดือนยังสั้นไป คงต้องใช้เวลาสักพักกว่าจะได้รู้ความจริง”

อวิ๋นหลิงลูบท้อง รู้สึกทั้งดีใจและเสียใจผสมกันไปครู่หนึ่ง

ดีใจก็คืออาจมีเด็กตัวน้อยที่มีสายเลือดของนางจะมาเกิดในโลกนี้

เสียใจก็คือเมื่อตั้งครรภ์ นางจะต้องกลับไปใช้ชีวิตเหมือน ‘ติดคุก’ ดังเดิม

“ใช่ ใช่ ต้องใช่แน่ๆ!”

เซียวปี้เฉิงเลือกจะมองข้ามคำพูดของอวิ๋นหลิง ตรงเข้ากอดนางหมุนเป็นวงกลมด้วยความดีใจลิงโลด

จากนั้นก็ฉุกนึกได้ว่านางยังคงเวียนหัวและคลื่นไส้ จึงรีบวางนางลงกับพื้น