ผูกรักท่านประธานพันล้าน นิยาย บท 185

“ช่วงนี้ประธานอวี้เป็นอะไร?สามวันที่ประชุมก็เอาแต่ด่าคน?”

“หรือว่าช่วงนี้ยุ่งมาก ไฟไหม้ที่นั่นไม่ใช่การสูญเสียเล็กน้อย หลังจากนั้นการจัดการก็ล้มเหลว และไฟไหม้ก็เกี่ยวข้องกับลูกชายประธานอวี้ด้วยใช่ไหม?ลูกสุดที่รักเกือบจะตาย จะไม่โกรธได้ยังไง?”

“ผมได้ยินมาว่าประธานอวี้จะแต่งงานแล้วเถอะ?”

“ยังแต่งงาน？”พนักงานพากันหัวเราะ

“เหมือนมีคนคว้าน้ำเหลวไม่ได้รับผลใดๆตอบแทน ลูกชายสุดที่ของประธานอวี้ที่เป็นใบ้คนนั้นมีความสำคัญมาก เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น อย่าพูดว่าจะแต่งงาน ถึงแม้ว่าพอมีโอกาสก็เป็นไปไม่ได้ ผมได้ยินมาว่าผู้จัดการล็อบบี้ถูกไล่ออก”

“ไร้น้ำใจขนาดนี้เลย?”

“นายเคยเห็นประธานอวี้เคยมีน้ำใจกับใครไหม?”

“ก็ใช่ เห็นวันนี้ด่าคุณโจวฟังแล้ว…ประธานเกา”

ยังพูดไม่จบ ทั้งสองคนก็พบกับเกาจ้าน ก็ตกใจมาก

เกาจ้านผิวปากแกล้งทำไม่รู้“อรุณสวัสดิ์ทั้งสองท่าน ฉันตื่นสาย ยังคิดว่าจะรีบมาประชุม บังเอิญ พลาดโอกาสไปแล้ว”

“พลาดโอกาสก็คือดีมากแล้ว”ผู้จัดการหนึ่งในนั้นยิ้ม“หลีกเลี่ยงการถูกด่า”

“ประธานอวี้ด่าคนอีกแล้ว?”

“ไม่ใช่…”ผู้จัดการคนนั้นอยากจะพูดความแค้นในใจ ด้านข้างก็ใช้ข้อศอกสะกิดเขาไว้

เขาจึงมีสติกลับมา ไอแห้งออกมาอย่างเก้อเขิน

“คือว่า ประธานเกา พวกเรายังมีธุระ ต้องไปก่อน”

เกาจ้านเลิกคิ้วขึ้น พยักหน้าอย่างเข้าใจ หมุนตัวเดินเข้าไปในห้องประชุม

อวี้หนานเฉิงนั่งอยู่ในห้องประชุม การฉายภาพบนหน้าจอด้านหลังยังเปิดอยู่ แสงสีฟ้าที่ส่องแสงจางๆ ในห้องมืดเล็กน้อย แสงสีฟ้าจางๆกระทบบนร่างกายของอวี้หนานเฉิง ทำให้คนดูเดียวดายและเยือกเย็น

เกาจ้านดึงเก้าอี้ และนั่งลง“เมื่อก่อนนายไม่เป็นแบบนี้ ถึงแม้ว่าจะพบเซิ่งอันหรานถูกแดดเผาจนดำก็ยังชอบ แต่เพราะว่าเธอก่อให้เกิดอารมณ์ที่ควบคุมไม่ได้ ดังนั้นทำแบบนี้เพื่ออะไร?”

อวี้หนานเฉิงคิดว่าเกาจ้านเพียงแค่เปิดโปงความจริงที่เขาใช้กำลังและจิตใจบนตัวของเซิ่งอันหราน กลับคิดไม่ถึงว่าเขาจี้จุดสำคัญ ถามอย่างละเอียด

หลังจากนั้นเขาเงียบไม่พูดจานานมาก เสียงกลัดกลุ้มในห้องประชุมก็ดังขึ้นมา เหมือนหลังจากพัวพันวนเวียนมายาวนาน เหมือนได้ข้อวินิจฉัยที่ไม่แน่นอน และยังมีความสงสัยในตัวเอง

“บางที เธอไม่เหมาะสมกับฉัน”

‘บางที’ ‘เหมือนว่า’ ‘ดูเหมือน’คำที่ไม่ชัดเจนแบบนี้แทบจะเป็นศูนย์ที่จะปรากฏในสมองของอวี้หนานเฉิง ในชีวิตของเขาแทบไม่มีความผิดหวัง ขอบเขตของชีวิตก็ชัดเจน แม้แต่ญาติและเพื่อนๆของเขาก็ยังใกล้ชิดเขาไม่ได้

ดังนั้นเวลาที่เกาจ้านได้ยินคำนี้ ในใจก็ซับซ้อน

นานมาก สุดท้ายก็อดไม่ได้ที่จะระเบิดออกมา ตบเก้าอี้และพูดด่า

“อวี้หนานเฉิง กูรู้จักมึงใกล้จะสามสิบปีแล้ว ก็ไม่เคยเห็นนายจะลังเลอะไร ไม่ต้องพูดถึงความพัวพันแบบนี้ เวลาที่ทะเลาะกับฉันพูดว่าให้ฉันไสหัวไปออกไปก็ต้องไป ไม่มีทางเลือกอื่นให้ เซิ่งอันหรานสามารถจัดการนายได้แล้ว!”