ผูกรักท่านประธานพันล้าน นิยาย บท 366
เซิ่งอันหรานอยู่ในสถานพักฟื้นผู้ป่วยจนมืด เวลาอาหารเย็นพยาบาลก็เข้ามาถามว่าเธอจะกินอะไรไหม เธอรีบปฏิเสธ รีบหาข้ออ้างออกมา
กินรสชาติแบบนั้นครั้งหนึ่งก็ไม่อยากจะกินครั้งที่สอง
ระหว่างทางกลับโรงแรม เธอไปเดินชอปปิงที่ซูเปอร์มาร์เก็ต ซื้อขนมขบเคี้ยวกลับมา นั่งหน้าโต๊ะหนังสือโทรวิดีโอหาเด็กสองคน
“หม่าม้า สวยไหม?”
ในวิดีโอ เซิ่งเสี่ยวซิงสวมชุดกระโปรงสีชมพู มีกิ๊บติดผมมงกุฎเล็กๆอยู่บนหัว ราวกับดอกไม้ที่สดใส อวี้จิ่งซีสวมสูทสีขาว ใบหน้าเหมือนกับอวี้หนานเฉิง แต่เป็นเวอร์ชันวัยเด็ก
เซิ่งอันหรานมองอย่างมีความสุข “สวยหล่อจริงๆ”
“หม่าม้าพบป่าป๊ารึยัง?”
เซิ่งเสี่ยวซิงถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น“ป่าป๊ายอมให้คุณหย่าไหม?”
“รับปากแล้วนะ”เซิ่งอันหรานยิ้มอย่างจนปัญญา“ทำไมหนูถึงเข้มงวดขนาดนี้”
“เพราะว่าชั่วชีวิตของหม่าม้าจะต้องมีความสุข!”เซิ่งเสี่ยวซิงน้ำเสียงจริงจัง มีความสดใสไร้เดียงสาแบบเด็กๆ“เวลาที่ป่าป๊าอยู่ที่อเมริกาหนึ่งปีจะเจอกันไม่กี่ครั้งหนึ่ง ทุกครั้งหลังจากที่เขาไป และกลับมาอีกครั้งหนูแทบจำเขาไม่ได้ ไม่ต้องทนอยู่ด้วยกันเถอะ”
เซิ่งอันหรานไม่ดีที่จะอธิบายเรื่องปีนั้นกับเธอ ถือโอกาสทำตามแนวคิดของเธอ พูดเย้ยหยัน
“ถ้าเขาไม่รับปาก หนูจะทำยังไง?”
“ไม่มีทาง หนูพูดกับป่าป๊าแล้ว”
ได้ฟัง เซิ่งอันหรานก็ชะงัก“หนูพูดกับเขาแล้ว?”
เซิ่งเสี่ยวซิงนำเรื่องที่เธอไปต่างประเทศ เธอโทรศัพท์ไปแจ้งกับกู้เจ๋อบอกกับเธอ“ป่าป๊ารับปากหนูแล้ว พูดว่าจะไม่ทำให้หม่าม้าหนูลำบากใจ เขาจะอวยพรให้คุณ เขาต้องการแค่ให้หนูกลับไปหาเขาบ่อยๆก็พอแล้ว”
เซิ่งอันหรานจึงเข้าใจทันที
มิน่าล่ะ เวลาที่เธอเอ่ยเรื่องหย่ากับกู้เจ๋อ เห็นได้ชัดเจนว่าเขาไม่แปลกใจ และไม่ได้ถามอะไรมากมายก็รับปากแล้ว
ในใจของเซิ่งอันหรานรู้สึกหลากหลาย พูดไม่ออก
กู้เจ๋อดูแลเธอมาโดยตลอด เรื่องอะไรก็คิดเพื่อเธอ ถึงแม้ว่าตัวเองไม่ได้ทำเรื่องไม่ดี แต่ก็รู้สึกละอายใจอย่างอธิบายไม่ถูก
คนที่ดีกับคุณไม่แน่ว่าจะเป็นเรื่องดี คุณค้นหาทั่วร่างกายพบว่าตัวเองไม่มีทางที่จะตอบแทนเขาได้ ความดีส่วนนี้จะกลายเป็นภาระ
กำลังคิดไปคิดมา เสียงกริ่งประตูก็ดังขึ้น
เสียงกริ่งประตูที่เร่งรีบ เซิ่งอันหรานไม่ทันได้ปิดคอมพิวเตอร์ รีบเปิดประตู เพิ่งจะเปิดประตู กลิ่นแอลกอฮอล์ที่เข้มข้นก็พุ่งเข้ามา
อวี้หนานเฉิงนำเธอกอด จูบบนหน้าผากของเธอ พูดพึมพำ“หอมจัง”
“นี้คุณดื่มไปเท่าไหร่?”
เซิ่งอันหรานผลักเขาด้วยความอึดอัด
“ยังรู้ว่าฉันเป็นใครไหม?”
“ภรรยาฉัน”
เสียงแหบทำให้สามคำนี้มีความคลุมเครือ เซิ่งอันหรานก็หน้าแดงทันที “ใคร ใครเป็นภรรยาคุณ ยังไม่ได้จดทะเบียนสมรสนะ?”
“ไม่จดทะเบียนสมรสก็เป็นภรรยาฉัน”
ครั้งนี้อวี้หนานเฉิงกอดเธอไว้
เซิ่งอันหรานแทบจะถูกเขากดทับจนพลิกตัวไม่ได้ ใช้แรงทั้งหมดประคองเขาไปบนโซฟา
“พระเจ้า คุณดื่มไปเท่าไหร่ นั่งลงก่อน”
อวี้หนานเฉิงนั่งลง แต่กลับจับแขนของเซิ่งอันหรานไม่ปล่อย ใบหน้าที่เคยเย็นชาตอนนี้ร้อนผ่าวและแดง
“ฉันไปรินน้ำชาให้คุณ คุณปล่อยฉัน”
“ไม่เอา”
เธอพลิกฝ่ามือลูบแผ่นหลังของอวี้หนานเฉิง ปลอบโยนเขา
“อย่าคิดมาก”
กลิ่นเหล้าตลบไปทั่วไปห้อง เหมือนกับเซิ่งอันหรานก็เคลิบเคลิ้มไปด้วย ระหว่างทั้งสองคนก็มีความร้อนขึ้นมา ในดวงตาที่ลึกซึ้งของอวี้หนานเฉิงเขาสูญเสียความใจเย็นและการควบคุมตัวเอง เหลือแค่ความกระหายที่เข้มข้น
ราคะเป็นธรรมชาติของมนุษย์ และเขาปรารถนาจะครอบครองทั้งกายและใจของเธอ
แสงจันทร์ขมุกขมัวนอกหน้าต่างโรงแรม ไฟนีออนยังไม่ดับ โลกคึกคัก ทำให้ความรักของคนสองคนเด่นชัดมากขึ้น
หลังจากที่ทำเรื่องเสร็จแล้ว เซิ่งอันหรานกับอวี้หนานเฉิงกลับเมืองจินหลิง ก่อนไป เซิ่งอันหรานส่งบัตรเชิญร่วมงานแต่งงานให้ลิเลียนด้วยตัวเอง
“หวังว่าเธอกับกู้เจ๋อจะมาด้วยกัน”
ลิเลียนยังไม่เข้าใจความหมายของเธอ หลังจากดูเธอและอวี้หนานเฉิงเข้าไปในจุดตรวจรักษาความปลอดภัยที่สนามบินแล้ว เธอจึงเปิดบัตรเชิญ เห็นชื่อของตัวเองกับกู้เจ๋อเขียนอยู่ด้วยกัน สายตาของเธอก็หรี่ลงทันที สีหน้าตื่นเต้นรีบปิดบัตรเชิญ กลัวคนอื่นจะเห็น
แต่หลังจากนั้น เธอก็หัวเราะตัวเอง
เดิมทีตัวเองคิดว่าซ่อนความคิดของตัวเองดีแล้ว ในสายตาคนอื่นก็รู้ความจริงนานแล้ว
หลังจากที่กลับเมืองจินหลิง เซิ่งอันหรานทุ่มเทกับการจัดเตรียมงานแต่งงาน เพราะว่าต้องออกเรือนจากบ้านของน้าชาย ดังนั้นตั้งแต่กลับประเทศ น้าสะใภ้ก็ให้เธอย้ายเข้ามา
เดิมทีเธอยังเชื่องช้าจะย้ายสายหน่อย ผลลัพธ์คือน้าสะใภ้พูดขึ้นมาคืนนั้นในนิวยอร์กแล้ว
“พวกเธอดู ยังดีที่ปิดการโทรวิดีโอแล้ว เด็กสองคนยังรอให้พวกเธอพูดคุย ถ้าหากฉันไม่ใช่ได้ยินจิ่งซีเรียกฉัน ฉันหันหน้ากลับไปเห็นเจ้าหนุ่มกำลังปิดตาน้องสาว จริงๆเชียว……”
เซิ่งอันหรานนึกขึ้นได้ทันทีว่าคืนนั้นยังไม่ได้ปิดคอมพิวเตอร์
“……”
นึกถึงตัวเองทำเรื่องนั้นกับอวี้หนานเฉิงบนโซฟาอาจจะถูกเด็กสองคนเห็นแล้ว หน้าเธอก็แดงเหมือนมะเขือเทศทันที หัวใจเต้นรัว แทบอยากจะซุกแผ่นดินหนี
นี้เกิดเรื่องอะไรขึ้น!
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผูกรักท่านประธานพันล้าน