ผูกรักท่านประธานพันล้าน นิยาย บท 526

เซิ่งอันหรานไม่มีเวลาเตรียมตัวสำหรับการแข่งขัน จนกระทั่งก่อนที่เธอจะมาที่ห้องโถงด้านในก็ไม่รู้ว่ากฎของเกมคืออะไร

จนกระทั่งเดินตามกันมากับกู้เทียนเอินเข้าห้องโถง ทั้งสองคนอดไม่ได้ที่จะตกตะลึงกับผู้ชมที่พลุกพล่านหน้าเวที

ฟ่านหลิงชวงฝ่าฝูงชนออกและดึงเซิ่งอันหราน นิ้วมือขึ้นลงตรงหน้าเธอสองครั้ง

“เธอใส่ชุดแบบนี้เข้ามา?”

“มีปัญหาอะไรไหม?”

เสื้อคลุมสีเหลือง เสื้อข้างในสีเบจ กางเกงขากว้างสีเทาอ่อน แต่งตัวชุดลำลองและมีสไตล์ เซิ่งอันหรานได้ยินก้มหน้ามองตัวเอง คิดว่าตัวเองแต่งตัวก็ไม่ถือว่าออกนอกกรอบ

“ก็ดูดีมากนะ”

กู้เทียนเอินยื่นศีรษะออกมาจากด้านหลังพูดประเมิน

ฟ่านหลิงชวงแทบจะอยากถอดรองเท้าส้นสูงสิบสองเซนติเมตรของตัวเองตบบนหน้าทั้งสองคน

“เธอขึ้นไปนั่งข้างบนให้ฉัน เรื่องอื่นมอบให้ฉัน”

พูดพลางก็หายไปอย่างรวดเร็ว

เซิ่งอันหรานเดินฝ่าฝูงชนเพื่อเข้าสู่สนามแข่งขันจึงเข้าใจเหตุผลของฟ่านหลิงชวงทันที เดิมทีคิดว่าเป็นเพียงการทดสอบข้อเขียนหรือการสัมภาษณ์ธรรมดา ใครจะรู้ว่ามีคนมากมายขนาดนี้

ทันใดนั้นคิดว่าตัวเองหลงเข้าไปในห้องถ่ายทอดสด มีกล้องตามมุมต่างๆของโถง ความสนใจส่วนใหญ่อยู่ที่นักศึกษาแพทย์ฝึกงานหลายสิบคนที่ยืนเคียงข้างกัน พวกเขาเหมือนกับเซิ่งอันหราน ผู้ที่ผ่านการคัดเลือกรอบแรกนอกสถานที่ ตอนนี้พวกเขาทั้งหมดสวมเสื้อคลุมสีขาวยืนด้วยความเคารพ

เซิ่งอันหรานหยิบป้ายหมายเลขของเธอและเดินเข้าไปยืนอยู่ในกลุ่ม ในโลกสีขาวบริสุทธิ์ใบนี้มีเสื้อคลุมสีเหลืองราวกับนกกระจอกเทศท่ามกลางไก่

“ทำไมคุณถึงไม่ใส่ชุดเครื่องแบบ?ไม่ใส่ชุดเครื่องแบบไม่สามารถแข่งขันได้”

เพิ่งจะเข้ามายืน กรรมการตัดสินก็เดินเข้ามาและพูดอย่างจริงจัง เหมือนจะวางแผนที่จะเตะเธอออกจากเกมโดยตรง

เซิ่งอันหรานยิ้มกว้าง กำลังจะเปิดปากรับมือ ฟ่านหลิงชวงจู่ๆก็ถลันเข้ามา น้ำเสื้อคลุมสีขาวยัดเข้ามาในมือของเธอ

“พวกเรามีเครื่องแบบ ยังไม่สามารถแข่งขันได้เหรอ!”

ฟ่านหลิงชวงวิ่งหอบหายใจเข้ามา และยังฝืนยิ้มออกมา เห็นกรรมการตัดสินเดินออกไปแล้ว เธอก็หมุนกลับมานำเสื้อคลุมของเซิ่งอันหรานดึงออกมา

“เธอรีบใส่ เรื่องของตัวเองก็ไม่ใส่ใจ”

เซิ่งอันหรานในขณะที่ใส่เสื้อก็พูดบ่นพึมพำ

“เธอไม่ได้พูดกับฉันว่าจะแข่งขันแบบนี้ นี้คือการแข่งขันหรือถ่ายรายการ?”

“ดังนั้นการแข่งขันทั้งหมดจะถูกบันทึกวิดีโอ หลังจากนั้นจะทำเป็นวิดีโอโปรโมทและแขวนบนเว็บไซต์ทางการของโรงพยาบาลใหญ่ๆ ทั้งเกมที่แก้ไขแล้วจะถูกอัปโหลดไปยังสื่อออนไลน์ด้วย แข่งขันก่อนหน้านี้ วิดีโอสามารถพบได้ออนไลน์ เธอไม่ได้กังวลเลยใช่ไหม?”

ฟ่านหลิงช่วงโกรธจนพูดไม่ออก เซิ่งอันหรานแสดงถึงความจนปัญญาพูดหยอกล้อหนึ่งประโยค

“ตอนนี้กังวลยังทันไหม?”

ฟ่านหลิงชวงได้ยินก็กลอกตามองบนใส่เธอ ทิ้งหนึ่งประโยคไว้“เธอขอให้ตัวเองโชคดีเถอะ”หลังจากนั้นก็หมุนตัวออกไปแล้ว

“พวกเธอทำไม่ได้ก็ไม่ได้แปลว่าบนโลกใบนี้จะไม่มีคนทำได้ ขอแนะนำพวกเธอว่าอย่าเป็นกบในบ่อลึก”

ฟ่านหลิงชวงเสื่อมศรัทธาศาสตราจารย์อัลเลนมาก รู้ว่าเขาจะกลับประเทศ ยังเคยใช้ความพยายามอย่างมากในการเยี่ยมเยียน ผลลัพธ์คือไม่รู้ว่าทำไมถึงถูกปฏิเสธแล้ว

ตอนนี้เธอนั่งอยู่บนเวที เพราะตื่นเต้นจนพูดไม่ออก ตบขาของกู้เทียนเอินที่อยู่ด้านข้างจนบวมแล้ว

“เราทุกคนรู้ว่าศาสตราจารย์อัลเลนใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการวิจัยทางการแพทย์ ไม่ค่อยมีโอกาสได้ผ่าตัดจริงอีก แต่ทุกคนที่นี่ต้องเคยได้ยินวีรกรรมปาฏิหาริย์ทางการแพทย์ของศาสตราจารย์อัลเลน ไม่รู้ว่าวันนี้คุณสนใจที่จะแบ่งปันกับเราไหม?”

พิธีกรเพิ่งจะพูดจบ ในงานตอนนี้เงียบลงอย่างปาฏิหาริย์

อัลเลนนั่งตรงกลางโต๊ะกรรมการ รอยย่นของดวงตาคู่นั้นค่อยๆจมลงในความทรงจำ ในช่วงสองปีที่ผ่านมา เขาไม่เคยแบ่งปันประสบการณ์นี้กับโลกภายนอก ความจริงเหตุผลที่ใหญ่ที่สุดคือไม่สามารถข้ามสิ่งกีดขวางในใจตัวเองได้

ภาพเต็มไปด้วยกลิ่นคาวเลือดอย่างน่าเวทนา ถึงแม้จะเป็นศาสตราจารย์เก่าที่มีประสบการณ์ทางการแพทย์มาหลายสิบปีก็ตาม ยังคงจมอยู่ในความโศกเศร้าที่ควบคุมไม่ได้และต้องออกจากอย่างการผ่าตัดถาวร

ดวงตาสีเข้มนั้นค่อยๆสั่นเทาขึ้นมา เสียงแห่งความผันผวนของชีวิตก้องกังวานในห้องโถง

“นั่นคือเกือบสองปีแล้ว ผมกำลังศึกษาแลกเปลี่ยนทางวิชาการในเวียดนามและโรงพยาบาลท้องถิ่น นั่นคือหนึ่งเดือนก่อนการเรียนจบของผมจะ เกิดเหตุร้ายแรงที่เวียดนาม——”

เขาชะงักไป ฝืนรักษาเสียงให้มั่นคง คำพูดต่อมาทำให้เซิ่งอันหรานเดิมทีเป็นเพียงผู้ฟังธรรมดาหัวใจสั่นเทา

“ตำรวจเวียดนามเรียกมันว่า‘การกระทำของแสงอาทิตย์’เป็นการจับกุมแก๊งค้ายาในท้องที่ เพราะกลุ่มนี้เรียกว่า‘พระจันทร์ใหม่’พวกเขาเรียกตัวเองว่า 'ดวงอาทิตย์' แต่เกิดอุบัติเหตุระหว่างการจับกุม มีคนจงใจสร้างระเบิด โรงพยาบาลนครหลวงได้รับบาดเจ็บหลายร้อยคน”

พูดมาถึงตรงนี้ เขาแทบจะจดจำภาพแสนสาหัสนั้นได้ หยุดพูดแล้วมองผู้ฟังบริเวณรอบๆ อารมณ์จึงค่อยแข็งแกร่ง