หนึ่งเดือนต่อมา....
งานแต่งงานของเตชินกับรตี ถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่อลังการในโรงแรมหรูชื่อดัง
ภายในงานประดับตกแต่งอย่างหรูหราสวยงามสมฐานะ
แขกเหรื่อที่มาร่วมแสดงความยินดีกับบ่าวสาวในงานล้วนมีแต่ผู้ดีไฮโซที่มีชาติตระกูลดังๆ
บรรยากาศในงานอบอุ่นชื่นมื่นตั้งแต่เช้าจนค่ำ ผ่านพิธีต่างๆมาอย่างราบรื่น
เตชินกับรตียิ้มหน้าชื่นมื่น บนเวที แต่แล้วประตูห้องแต่งงานก็ถูกเปิดออก
พิมควงแขนป๊อบเดินเข้ามาในงานของเตชิน
กับรตีด้วยชุดราตรีสีเทาเข้มโทนดำ
ซึ่งตัดกับธีมงานแต่งงานคือสีขาว-เทา เธอเดินเข้ามาอย่างสง่างามในทุกท่วงท่าการเดิน
สายตาทุกคู่จับจ้องบนตัวเธอที่เดินเหยียบเข้ามาบนพรหมของคู่บ่าวสาว
แขกเหรื่อในงานต่างมองเธอด้วยสายตาที่หลากหลายอารมณ์ความรู้สึก
แต่ที่ทุกคนรู้สึกเหมือนกันคือ เซอร์ไพรส์มาก
พ่อกับแม่ของเตชินที่ยืนอยู่บนเวทีถึงกับตกใจ
อุทานชื่อพิมออกมาเบาๆ
" หนูพิม! "
เพื่อนของเตชินกับไตรภพถึงกับอึ้งไป ไม่คิดว่าทั้งสองคนจะมาในตอนจบของงาน
ทั้งสองหันมามองกันแล้วเอ่ย
" มีเซอร์ไพส์แล้ว ไม่คิดว่าคุณป๊อบจะกลับมาร่วมงานแต่งของเตชินในตอนจบ "
ไตระภพเอ่ยด้วยความตื่นเต้นราวกับจะมีละครสนุกๆให้ดู
นาวินเอ่ยตอบด้วยท่าทางอึ้งๆว่า
" ตอนจบที่ไหน ตอนล่าสุดเพิ่งจะเริ่มต้นขึ้นต่างหาก มาแบบแพคคูเสียด้วย "
เตชินมองพิมจนตาไม่กะพริบ ยากจะอธิบายความรู้สึกที่มีในใจ
[ นานแล้วที่ไม่ได้เจอกัน เธอสวยไม่เปลี่ยนเลย แถมยังดูโตเป็นผู้ใหญ่ขึ้น เซ็กซี่ขึ้นมาก ]
พิมยิ้มในหน้าให้เตชิน แววตาเจ้าเล่ห์ที่ดูเฉี่ยวคมกริบจับจ้องเตชินอย่างเยาะเย้ย
เธอมาในชุดราตรียาวสวยสุดเซ็กซี่โชว์เนินอกสวย
เธอสวมใส่รองเท้าส้นสูง ส่งให้หุ่นและรูปร่างของเธอดูสูงโปร่ง สัดส่วนเด่นชัดสะกดสายตาในงาน
ป๊อบจับมือเธอที่ควงแขนเขาเบาๆแล้วระซิบถามเสียงแผ่วเบา
" คุณพร้อมมั้ย "
พิมยิ้มแล้วเอ่ยอย่างมั่นใจ
" พร้อมค่ะ "
รตีมองพิมด้วยแววตากังวล นัยน์ตาสั่นไหว พร้อมกับกำมือแน่น
ซ่อนนิ้วหัวแม่มือเข้าไปในอุ้งมือแล้วใช้เล็บจิกลงบนนิ้วกลางอย่างอย่างแรง
เมื่อเห็นเตชินนิ่งอึ้งไป เธอจึงเอ่ยถามขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นๆท่าทางดูอ่อนแอขี้โรคน่าทะนุถนอม
" เตชิน เพื่อนของคุณเหรอคะ "
เตชินได้สติ ละสายตาจากพิมแล้วก้มมองรตี เอ่ยตอบเธอเสียงเบา
" ครับ "
พิมเดินเข้ามาใกล้ทั้งสองแล้วเอ่ยขึ้น
" ขอแสดงความยินดีกับคุณทั้งสองคนด้วยนะคะ "
จากนั้นเธอก็โน้มตัวเข้าไปใกล้เตชินแล้วเอ่ยเสียงเบาด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นพอให้เตชินได้ยินคนเดียว
" ฉันขออวยพรให้รักของคุณขาดสะบั้น พบเจอแต่ความผิดหวัง ชดเชยบาปกรรมที่คุณทำไว้กับฉันนะคะ "
เธอมาแบบแรงๆทำเอาเตชินถึงกับอึ้งไปเลย เขาไม่เคยเห็นด้านนี้ของเธอมาก่อน
จึงเป็นอะไรที่แปลกใหม่สำหรับเขาถึงกับพึมพำออกมาในใจ
[ เธอโตแล้ว เธอเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ ทั้งสไตล์การแต่งตัว และการใช้คำพูด ดูสงบเยือกเย็นน่าเกรงขามมากขึ้น ]
จากนั้นเตชินก็ยิ้มขึ้นที่มุมปากแล้วเอ่ย
" ขอบคุณที่มาปรากฏตัวให้ผมได้เห็นหน้าคุณอีกครั้ง นับเป็นเซอร์ไพรส์ชิ้นใหญ่จริงๆ "
พิมยกมุมปากขึ้นอย่างเยาะเย้ย พร้อมกับถอยห่างออกมาแล้วเลื่อนสายตามองไปยังรตีที่นั่งอยู่บนวีลแชร์
เธอเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยแล้วเอ่ยเสียดสีขึ้น
" ยินดีด้วยนะคะ ขอให้มีลูกไวๆค่ะ "
ถ้าเธอเดาไม่ผิด รตีต้องมีปัญหาเรื่องมดลูกแน่ นอน
ไม่งั้นคนอย่างรตีคงไม่ยอมให้เตชินมานอนกับเธอเพื่อทำให้เธอท้องหรอก
จากนั้นเธอก็ยื่นมือไปควงแขนป๊อบทันที
ป๊อบมองเธอแล้วยิ้มให้อย่างอบอุ่นหัวใจ แล้วหันไปเอ่ยกับเตชินด้วยใบหน้ายิ้มๆ
" ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับคุณเตชิน "
จากนั้นพิมก็หันไปมองป๊อบแล้วเอ่ย
" ให้พวกเขาเข้ามาเถอะค่ะ "
ป๊อบพยักหน้าแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นโทรออกไปยังเบอร์ของลูกน้องแล้วเอ่ย
" เข้ามาได้เลย "
จากนั้นผู้ชายวัยกลางคนในเสื้อสูทสีดำก็เดินเข้ามาในงาน
ในมือเขาถือเอกสารบางอย่างชวนให้ผู้คนสงสัยและสนใจสิ่งที่เขาถือ
พอมาถึงเขาก็ยื่นเอกสารชุดนั้นให้พิม พิมรับมาแล้วยื่นให้เตชินทันที
แล้วเอ่ยประกาศขึ้นเสียงดังให้ทุกคนในงานได้ยิน
" ขอทุกคนช่วยเป็นพยานนะคะ วันนี้ฉัน นางสาวพิมผกา หิรัญวัฒนากุล และ นายเตชิน อัศววัฒน์สกุล ขอเซ็นสัญญาหย่าต่อหน้าผู้หลักผู้ใหญ่ทุกคนในวันมงคลสมรสของเขากับคุณรตี หลังจากนี้ฉันจะกลายเป็นเพียงอดีตภรรยาที่ไม่ขอข้องเกี่ยวกับเขาอีกต่อไปค่ะ "
จากนั้นเธอก็เอ่ยต่อด้วยน้ำเสียงเบาลงแต่คนที่อยู่ใกล้กลับได้ยินชัดเจน
" หลังจากนี้หวังว่าคุณเตชินจะไม่ส่งคนตามจับตัวฉันอีกนะคะ "
การที่พิมทำแบบนี้ ก็เพื่อทำให้เตชินเกรงใจญาติผู้ใหญ่ของภรรยาในอนาคต
เป็นการบังคับให้เขาเซ็นหย่าโดยไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธอย่างไร้ข้ออ้างใดๆ
และเพื่อความปลอดภัยของตัวเธอเอง หากเธอไม่ทำแบบนี้
เธอไม่รู้ว่าคนเจ้าเล่ห์อย่างเขาจะหาข้อแลกเปลี่ยนอะไรในการหย่าอีก วิธีนี้ดีที่สุดแล้วสำหรับเธอ
จากนั้นป๊อบก็ยื่นปากกาให้ เธอก็จัดการเซ็นชื่อลงไปในใบหย่าทันที
แล้วยื่นปากกาพร้อมกับใบหย่าไปให้เตชิน
ที่ตอนนี้มีสีหน้าเคร่งขรึมจ้องมองเธอด้วยแววตาคมกริบอย่างแข็งกร้าวดวยความโมโห
[ พิมคุณจงใจจะประกาศให้ทุกคนรู้ว่าคุณโสด เพื่อที่จะได้ไปคบกับมันอย่างเปิดเผยสินะ ]
เตชินพึมพำในใจ จากนั้นก็รับปากกากับใบหย่ามาจากมือของเธอ
พิมกับป๊อบมองหน้ากันแล้วยิ้มให้กัน ประมาณว่าทุกอย่างเรียบร้อยราบรื่นดี
ตั้งแต่เกิดมาวันนี้เป็นวันที่พวกเขารู้สึกอับอายขายหน้า รับความอัปยศอดสูเต็มๆ
พ่อของรตีเอ่ยขึ้นเสียงเย็นว่า
" ท่านประธานเตชิน ผมหวังว่าคุณจะเคลียร์เรื่องวันนี้ให้เรียบร้อยเร็วๆ "
เอ่ยจบเขาก็หันไปเอ่ยกับลูกสาวเขาว่า
" รตี ไม่ต้องร้องแล้วกลับบ้านกันเถอะ "
รตีพยักหน้าทั้งน้ำตาอย่างเชื่อฟัง แต่ในใจเธอกลับแค้นพิม ที่มาพังงานแต่งเธอซ้ำยังทำให้เธออับอายขายหน้าต่อหน้าผู้คนมากมาย
[ แกจงใจมาพังงานแต่งของฉัน แกจงใจทำให้ฉันขายหน้านังพิม ฉันอยากจะฆ่าแก ให้ตายๆไปเลย ]
รตีกำมือแน่นเอ่ยพึมพำในใจอย่างโกรธแค้น
เมื่อรตีถูกเข็นออกไป คุณหญิงจารวีกับคุณผู้ชายทวีศักดิ์ก็เดินเข้ามาหาลูกชาย
คุณหญิงจารวีมองหน้าลูกชายที่ดูเหม่อลอยเขาก็ยื่นจับไปที่แขนของลูกชายเบาๆแล้วเอ่ยว่า
" หนูณัชชาพูดถูกนะ ลูกถามใจตัวเองดีๆว่าลูกรักหนูรตีหรือว่ารักหนูพิม
แต่ถ้าลูกรักหนูพิม ลูกจะมัวชักช้าไม่ได้ "
" ใช่ พ่อดูแล้วหนุมหล่อที่พาหนูรตีมาดูไม่ธรรมดา
ความสัมพันธ์เขากับหนูพิมดูสนิทสนมกันเกินธรรมดาแล้ว
ลูกต้องรีบตัดสินใจให้ดีๆถ้าจะหย่าก็รีบหย่าให้จบๆไป "
ภายในงานตอนนี้ไม่มีใครอยู่แล้ว เหลือเพียงสามคนพ่อแม่ลูกที่ยืนคุยกันบนเวที
เตชินเลื่อนสายตามองหน้าพ่อแม่แล้วเอ่ยอย่างเศร้าใจ
" ผมรักรตี ผมสงสารเธอ ถ้าผมไม่แต่งกับเธอไม่ดูแลเธอในยามแก่เฒ่าใครจะดูแลเธอ
ผมอยากจะอยู่เคียงข้างเธอไปจนแก่เฒ่าครับ แต่เธอไม่สามารถมีลูกให้ผมได้
ส่วนพิมเป็นคนที่ผมรักมากรักมากกว่ารตีอีก แต่เธอดื้อรั้นเอาแต่ใจเกินไป แถมยังไม่เคยมีใจให้ผมเลย
ผมไม่สามารถทำตามใจตัวเองแล้วทิ้งรตีที่พิการให้ใช้ชีวิตลำพังได้ "
คุณหญิงจารวีได้ยินว่ารตีไม่สามารถมีลูกได้
เขาก็เริ่มไม่อยากให้ลูกชายเลือกรตีแล้ว
เพราะเขามีลูกชายแค่คนเดียว จำเป็นต้องมีทายาทสืบทอดกิจการ
" แต่ลูกต้องเลือกนะ เอาตรงๆนะแม่ไม่ได้ก้าวก่ายความเป็นส่วนตัวของลูกนะ
แต่แม่ชอบหนูพิมมากกว่าแม้เธอจะดื้อรั้นเอาแต่ใจ แต่วันนี้แม่ดูแล้วเธอดูเป็นผู้ใหญ่ที่สุขุมขึ้นเยอะ
มีรัศมีแห่งความน่าเกรงขามแผ่ออกมาจากตัวส่งให้เธอดูเป็นผู้ใหญ่ที่สง่างามมาก "
คุณผู้ชายทวีศักดิ์รูดีว่า ถึงแม้ภรรยาของเขาจะบอกว่าไม่ได้ก้าวก่าย
แค่เจตนากลับชัดเจนว่าสนับสนุนให้เลือกพิม ซึ่งขัดกับความคิดของลูกชายที่ไม่อาจเลือกพิมได้
เตชินนิ่งเงียบ เขายอมรับว่าแม่เขาพูดถูกพิมเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ
ทางด้านณัชชาที่ตามพิมกับป๊อบ เห็นทั้งสองเข้าไปในรถแล้วขับรถออกไป
เธอก็วิ่งไปที่รถรีบแล้วขับตามออกไปเช่นกัน เธออยากจะรู้ว่าพิมพักอยู่ที่ไหน
เพราะพิมคือคนเดียวที่จะทำให้เธอเอาชนะรตีได้
และพิมคือคนเดียวที่ทำให้พี่เตชินของเธอไม่สามารถสนใจรตีได้
" คุณพิมนี่น่าสนใจกว่าที่คิด กล้าบุกมาพังงานแต่งสามี พร้อมกับประกาศหย่าเสียงกร้าว
เซ็นหย่าต่อหน้าผู้คนมากมาย เป็นการตบหน้ารตีโดยไม่ต้องเจ็บมือ คุณทำได้สะใจมากจริงๆ "
รตีเอ่ยอย่างสะใจเธอรู้สึกพอใจมากที่ได้เห็นความอัปยศของรตี
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา