เนื่องจากกระจกรถของพิมติดฟิล์มสีทึบ
คนภายนอกจึงมองไม่เห็นเตชินที่อยู่ข้างใน
เมื่อทำอะไรเสร็จ พิมก็เดินกลับเข้าไปในบ้านพักแล้วจัดการเปลี่ยนเสื้อผ้า
เปลี่ยนเป็นใส่ชุดสุภาพของโรงเรียน
เป็นเสื้อสูททับเสื้อเชิ้ตสีขาว กระโปรงทรงเอ
สวมรองเท้าคัทชูสีดำ
ทรงผมก็ทำเป็นถักเปียสองข้างเกล้าขึ้นข้างหลังแล้วติดโบว์สีดำให้ดูสุภาพสวยงาม
แต่งหน้าอ่อนๆ เขียนคิ้วบางๆเป็นธรรมชาติ
ทาลิปสีอ่อนให้เข้ากับสไตล์การแต่งหน้า
ทำให้บุคลิกเธอดูโตขึ้นดูสุขุมสง่างามมีความสวยใสและมีเสน่ห์มากยิ่งขึ้น
จากนั้นเธอก็เดินออกมาจากบ้านพักครู
โดยไม่หันไปสนใจเตชินที่อยู่ในรถเลย
ทันทีที่เตชินเห็นพิม เขาก็ถึงกับตกตะลึงไปเลย
" เป็นแม่บ้านจำเป็นต้องสวยขนาดเลยเหรอหรือ...หรือว่าพิมจะเป็นครูของที่นี่
แต่มันจะเป็นไปได้ยังไง ในเมื่อพิมจบแค่มัธยมปลาย เธอจะเป็นครูได้ยังไง "
เตชินนั่งอยู่ในรถพึมพำคนเดียว ในสมองเขาเต็มไปด้วยความสงสัยในตัวตนของพิมเต็มไปหมด
จากนั้นเขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วโทรไปหา
ผู้ช่วยคัง
ผู้ช่วยคังที่กำลังตื่น เห็นเตชินโทรมา เขาก็รีบรับสายแล้วเอ่ยขึ้น
" ครับคุณชาย "
" คุณไปสืบประวัติของพิมมาให้หน่อย ว่าเธอจบอะไรกันแน่ จบจากที่ไหน แล้วรีบส่งมาให้ผมด่วน "
" ครับ ผมจะจัดการให้เดี๋ยวนี้เลยครับ "
จากนั้นเตชินก็วางสายไป ผู้ช่วยคังรีบค้นหาเบอร์ของเทเท่ทันทีพร้อมกับบ่นออกมา
" แต่งงานใหม่แล้ว ยังคิดจะรั้งคุณพิมไว้อีกคุณชายนะคุณชาย จะเห็นแก่....จะโลภมากไปแล้ว "
เขาอยากจะพูดคำว่าเห็นแก่ตัว แต่ใจที่จงรักภักดีมันแรง เลยเปลี่ยนเป็นคำพูดที่ซอฟท์ลง
พอเจอเบอร์ของเทเท่เขาก็โทรออกไปทันที
ทางด้านพิม เธอเดินเข้าไปหานักเรียน แล้วเอ่ยถามขึ้น
" นักเรียนพร้อมหรือยังคะ "
" พร้อมแล้วค่ะ "
นักเรียนเอ่ยตอบรับพร้อมกันอย่างมั่นใจ
พิมยิ้มอย่างชื่นใจแล้วเอ่ยต่อว่า
" ดีมากค่ะ งั้นเราก็ Let's go "
" โอเคค่ะ ไปกันเล้ย(เลย) "
นักเรียนเอ่ยอย่างพร้อมเพียงมีความเป็นทีมในแบบที่พิมสอนมา
แล้วพิมก็เดินออกมาจากอาคารนาฏศิลป์
นักเรียนหญิงทั้งเก้าคน ที่แต่งตัวสวยงามยดย้อยดูอ่อนช้อยงดงามตามวัย ราวกับหลุดออกมาจากในวรรณคดีไทย
พวกเขาเดินตามพิมออกมา แล้วมุ่งหน้าไปยังหอประชุมใหญ่
ไม่นานรถหรูของผู้อำนวยการคนใหม่ก็ขับเข้ามาในโรงเรียน แล้วมุ่งหน้าไปยังอาคารที่พิมไป
พอเตชินเห็นรถหรูคันดังกล่าวเขาก็จำได้ทันทีว่าเป็นรถของใคร
ความหึงหวงทำให้เลือดในกายเขาเดือดพล่านจนนั่งไม่ติดแล้ว
เขาอยากจะบุกเข้าไปหาพิม แล้วถามให้รู้เรื่อง แต่เมื่อนึกถึงคำพูดที่เธอกำชับไว้
เขาก็พยายามอดทนปรับใจให้เย็นลงแล้วพึมพำปลอบตัวเองเบาๆ
" ไม่เป็นไรๆ เขาแค่แวะมา พิมเป็นของเรา เป็นภรรยาของเรา ไม่จำเป็นต้องไปคิดมากแล้ว "
ในหอประชุม พิมไปแจ้งเพลงที่ใช้ในการแสดงกับผู้ที่คุมเครื่องเสียง แล้วเธอก็เดินกลับมานั่งในที่ของตัวเอง
จากนั้นครูที่ทำหน้าที่เป็นพิธีกรก็เอ่ยขึ้น
" ตอนนี้ท่าน ผอ. คนใหม่ก็เดินทางมาถึงแล้ว พวกเราคณะครูชาว JK ขอต้อนรับท่าน
ผอ. จัตรภัค หิรัญทรัพย์เจริญ ค่ะ "
ได้ยินดังนั้นพิมก็หันขวับไปมองตรงทางเข้าทันที
ป๊อบเดินเข้ามาในชุดสูทสีกรมท่าสุดเนี๊ยบ
อย่างสง่าผ่าเผย ออร่าความหล่อหมดจด
สะกดทุกสายตา
และในขณะที่ป๊อบเดินเข้ามาในหอประชุม เสียงดนตรีบรรเลงคอยบิ้วให้ได้บรรยากาศมากขึ้น
ทำให้รู้สึกยิ่งใหญ่ราวกับกำลังเปิดตัวพระเอกในซีรี่ส์ยังไงยังงั้น
" คุณป๊อบ! "
พิมเอ่ยชื่อป๊อบออกมาเบาๆ เธอมองไปที่เขา
แบบอึ้งๆ
ป๊อบเห็นสีหน้าและแววตาของพิมดูอึ้งไปแบบนั้น เขาก็แทบจะอดขำไม่ได้
ก็เพราะว่าวันนี้ท่าน ผอ. อยากจะเซอร์ไพรส์ครูบางคนในโรงเรียนของเรา
โดยการขอเธอเป็นแฟนค่ะ "
ครูทุกคนได้ยินดังนั้นก็ฮือฮากันใหญ่ ครูพิธีกรสาวยิ้ม จากนั้นก็เอ่ยต่อว่า
" เราหวังว่าครูคนนี้ที่เป็นผู้โชคดี จะยอมรับคำขอของท่าน ผอ. สุดหล่อของเรานะคะ "
ครูพิธีกรที่เป็นผู้ชายก็เอ่ยเสริมขึ้นด้วยรอยยิ้มว่า
" ท่าน ผอ. ป๊อบของเรามาถึงก็ทำให้ครูสาวในโรงเรียนหลายคนใจสลายแล้ว
แต่ไม่เป็นไรยังไงก็มีหนึ่งในครูสาวที่เป็นผู้โชคดี เรามาลุ้นกันดีกว่าครับ ว่าครูคนนั้นคือใคร
ขอเชิญ ผอ.ป๊อบ นำช่อดอกไม้ไปมอบให้กับครูสาวในดวงใจเลยครับ "
ป๊อบถือช่อดอกไม้ลุกจากเก้าอี้แล้วเดินไปทางฝั่งพิม ที่วันนี้เธอถูกจัดให้นั่งท้ายสุด
ทำเอาครูทุกคนต่างก็ลุ้นกันอย่างใจจดใจจ่อ
พิมมองป๊อบด้วยความรู้สึกสับสนที่ยากจะอธิบาย
ในระหว่างที่ป๊อบเดินไปครูพิธีกรทั้งสองก็เอ่ยต่อว่า
" หวังว่าครูสาวคนนี้จะยอมรับช่อดอกไม้สวยๆช่อใหญ่จากท่าน ผอ. นะคะ "
" เอ๋! ถ้าครูสาวรับช่อดอกไม้จาก ผอ.ป๊อบแล้วก็จะหมายความว่า ครูสาวยินดีตกลงเป็นแฟนกับท่าน ผอ. ใช่มั้ยครับ "
" ถูกต้องค่ะ "
แล้วป๊อบก็เดินไปหยุดลงตรงหน้าพิม
ทำเอาครูและนักเรียนทุกคนต่างดีอกดีใจ
ที่ผู้ถูกเลือกคือครูพิมคนสวยของพวกเขา
แล้วป๊อบก็คุกเข่าลงข้างหนึ่ง อีกข้างก็ชันเข่าขึ้น
จากนั้นก็ยื่นช่อดอกไม้ไปให้พิม แววตาจับจ้องใบหน้างามอย่างหวานซึ้งแล้วเอ่ย
" พิม เป็นแฟนกับผมนะ "
พิมนิ่งอึ้งไป ป๊อบเห็นดังนั้นจึงเอ่ยต่อว่า
" พิมผมรอวันนี้มานาน หวังว่าคุณจะไม่ทำให้ผมผิดหวังอีกนะ
เพราะครั้งนี้ เป็นครั้งที่สามแล้ว ที่ผมมาเอาคำตอบจากคุณ
คุณยินดีและพร้อมที่จะคบกับผมมั้ย "
ครูทุกและนักเรียนในหอประชุมต่างก็ส่งเสียงเชียร์ สนับสนุน ให้พิมคบกับ ผอ.ป๊อบ อย่างพร้อมเพรียง
" คบเลย คบเลย คบเลยๆๆๆๆๆๆ "
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา