ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา นิยาย บท 89

แม้ป๊อบเพิ่งจะมาถึง

แต่ด้วยหน้าตาที่หล่อเหลา รูปร่างที่ดูภูมิฐานแฝงบารมีที่น่าเคารพยำเกรงในตัว

เขาก็ได้รับความรักความเอ็นดูความเคารพนับถือจากคณะครูในโรงเรียนอย่างมากแล้ว

เสียงเชียร์ทำให้พิมไม่อาจทำให้ป๊อบเสียหน้าได้แม้เธอจะสับสน แต่เธอก็ต้องรักษาหน้าของป๊อบไว้

เพราะเขาเป็น ผอ. โรงเรียน ที่เพิ่งมาใหม่

และเขาก็ดีกับเธอมาก เธอจึงไม่อาจใจร้ายกับเขาได้ เธอคิดว่า

[ ยังไงเราก็โสด เมื่อเขาให้เกียรติ เราก็ควรจะเริ่มต้นชีวิตใหม่กับเขา ให้ถูกหลักธรรมนองคลองธรรมสักที ]

จากนั้นเธอก็ยิ้มขึ้นพร้อมกับรับช่อดอกไม้ของเขาแล้วเอ่ย

" ค่ะ ฉันยินดีที่จะคบกับคุณค่ะ "

ครูและนักเรียนต่างปรบมือแสดงความยินดีและดีใจกับทั้งสองคน

ป๊อบได้ยินดังนั้นก็ยิ้มขึ้นด้วยความดีใจ เขาลุกขึ้นเข้าไปกอดพิมไว้แน่นแล้วเอ่ยด้วยความดีใจ

" พิม คุณรู้มั้ยผมรอวันนี้มานานแค่ไหน หลังจากนี้ผมจะดูแลคุณให้ดีที่สุด เราจะก้าวผ่านสิ่งต่างๆไปด้วยกันนะ "

เตชินที่วิ่งขึ้นมาถึงบนหอประชุมด้วยความเหนื่อยหอบ

เห็นพิมตอบรับคำขอของป๊อบใจเขาก็แตกสลายไปเป็นผุยผง

เขาเจ็บปวดที่ขั้วหัวใจจนแทบจะยืนทรงตัวไม่ไหวแล้ว

[ นี่เราจะต้องเสียเธอไปให้อื่นแล้วจริงๆเหรอ

พิม ทำไมคุณใจร้ายใจดำกับผมแบบนี้นะ ]

สีหน้าของเตชินแปรเปลี่ยนเป็นนิ่งเคร่งขรึมและเย็นชา แววตาเศร้าหมองลงไปทันที

[ พิม ในหัวใจของคุณมีเพียงเขาคนเดียวมาตลอดเลยใช่มั้ย

คุณถึงได้ตอบรับคำขอของเขาง่ายดายขนาดนั้น แล้วผมล่ะ

คุณเคยมีใจให้ผมจริงๆอย่างที่เคยพูดไว้จริง

หรือเปล่า ]

น้ำตาของเตชินปริ่มอยู่ที่ขอบตาค่อยๆซึมออกมาอย่างช้าๆ

จากนั้นเขาก็เดินเข้าไปหาพิมกับป๊อบที่กอดกันอยู่ด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

แววตาเศร้าอย่างเห็นได้ชัดเจน ชุดที่เขาใส่ก็ยังเป็นชุดแต่งงานเมื่อวาน

พอเด็กนักเรียนและครูในโรงเรียนเห็นเขา ก็รู้

ทันทีว่าเป็นเขาที่กำลังดังเป็นที่พูดถึงในตอนนี้

แล้วนักเรียนหญิงคนหนึ่งก็เริ่มเอ่ยขึ้น

" ว้าว คุณเตชิน เจ้าบ่าวป้ายแดง ที่เพิ่งผ่านการแต่งงานมาหมาดๆนี่ "

นักเรียนอีกคนก็เอ่ยเสริมขึ้น ด้วยความรู้สึก

ตื่นเต้น

" จริงด้วย หล่อกว่าในรูปอีก สูงชะมัดเลยราวกับพระเอกซีรี่ส์ "

ส่วนคุณครูคนทุกคนต่างพากันเงียบกริบ

เพื่อรอดูสถานการณ์

ทันทีที่พิมเห็นเขาเธอก็ตกใจจนป๊อบที่ยืนกอด

เธออยู่นั้นสัมผัสได้ถึงอาการตกใจของพิม

เขาจึงผละตัวออกห่างจากพิม แล้วหันหลังไป มองตามสายตาพิม

" คุณเตชิน คุณมาได้ยังไง "

ป๊อบนึกว่าเขากลับไปแล้ว และไม่คิดว่าจะตามมาถึงที่นี่

พิมกลัวเตชินจะทำเรื่องขายหน้า เธอจึงเอ่ย

กระซิบกับป๊อบว่า

" คุณช่วยพาเขาออกไปที อย่าให้มีเรื่องกันต่อหน้าครูและนักเรียนเด็ดขาด "

เตชินรู้ว่าพิมกลัวอะไร เขาเดินเข้ามายืนอยู่ต่อหน้าทั้งสองคนแล้วเอ่ยด้วยสีหน้าเย็นชา

" ขอแสดงความยินดีกับคุณป๊อบด้วยนะครับ

ที่ขอภรร....พิม เป็นแฟนได้สำเร็จ "

เขาแทบอยากจะหลุดปากประกาศว่าพิมเป็นภรรยาของเขาแล้ว

แต่กลัวผลที่ตามมาจะกระทบกับพิมจนเธอรับไม่ไหวจึงเปลี่ยนคำว่า ภรรยาเป็น พิม แทน

" ขอบคุณครับ ผมเองก็ยินดีกับเจ้าบ่าวป้ายแดงอย่างคุณด้วย

ที่บุกมาเซอร์ไพรส์พวกเราถึงที่นี่ เซอร์ไพรส์มากจริงๆครับ "

ป๊อบเอ่ยด้วยสีหน้ายิ้มๆอย่างเป็นมิตร

และใช้คำพูดให้เหมือนกับว่าเตชินคือคนสนิทคุ้นเคยของเขาเพื่อปกป้องพิมไม่ให้ถูกมองไม่ดี

จากนั้นเขาก็เอ่ยถามต่อว่า

" คุณนาวินกับคุณไตรภพมาด้วยหรือเปล่าครับ "

เตชินเห็นดังนั้นก็หมั่นไส้จนแทบจะกลั้นอารมณ์ไว้ไม่ไหวแล้ว เขามองไปยังพิมแล้วเอ่ยขึ้น

" แน่นอนว่ามาเซอร์ไพรส์พวกคุณต้องมาคนเดียวอยู่แล้ว

คุณรู้มั้ย เมื่อวานผมแอบอยู่กับคุณพิมทั้งคืน

เมื่อเช้าก็ขับรถมาพร้อมกับคุณพิมอีก

ผมรออยู่ในรถคุณพิมตั้งนาน พอผมเห็นรถคุณผมก็รีบมาเซอร์ไพรส์ทันที

ผมขอแสดงความยินดีกับคุณทั้งสองด้วยจริงๆครับ "

เตชินสะกดกลั้นอารมณ์เอาไว้ ฝืนกัดฟันพูดด้วยแววตาเศร้าเสียใจ

พิมยืนนิ่ง แล้วฝืนยิ้มขึ้น ใช้รอยยิ้มสดใส

กลบเกลื่อนความผิดปกติทางความสีหน้า

เมื่อเตชินพูดเล่นลิ้นยอกย้อนไม่ตรงไปตรงมาชวนให้คนอื่นคิดไปต่างๆนาๆ

" พิม เราไปถ่ายรูปร่วมกับคณะครูทุกคนกันเถอะ "

พิมเงยหน้ามองเขาแล้วฝืนยิ้มขึ้น เอ่ยตอบว่า

" ไปค่ะ "

เตชินเดินออกมาข้างนอกแล้วเดินกลับไปที่รถ

ยื่นมือออกไปเปิดประรถแล้วเข้าไปนั่งข้างใน

จู่ๆก็มีนักเรียนคนหนึ่งที่ใส่ชุดฟ้อนมาเคาะ

ประตูรถ เขาลดกระจกลงมองหน้าเด็กสาว

แล้วเด็กสาวก็เอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าแสดงออกว่า

ไม่พอใจเขา

" เป็นคุณนี่เองที่แย่งข้าวเช้าของครูพิม "

" หนูพูดแบบนี้หมายความว่าไง "

ได้ยินดังนั้น เตชินก็เอ่ยเสียงแข็งอย่างเย็นชา

แต่เด็กสาวกลับไม่มีทีท่าว่าจะกลัวเขาเลย

แม้แต่น้อย แล้วเอ่ยต่อ

" คุณรู้มั้ย ว่าครูพิมน่ะเสียสละข้าวของตัวเองให้คุณ ทั้งที่ตัวเองเป็นโรคกระเพาะอยู่

หมอบอกให้ครูพิมทานข้าวให้ตรงเวลา เพราะโรคกระเพาะครูพิมรุนแรง เป็นทีหนึ่งครูพิมถึงขั้นหมดสติไป "

เตชินได้ยินดังนั้นก็ตกใจ จะเอ่ยถามขึ้นแต่เด็กสาวกลับชิงเอ่ยขึ้นซะก่อน

" คุณไม่ต้องถามว่าหนูรู้ได้ยังไง เพราะหนูเป็นคนไปส่งครูพิมเข้าโรงพยาบาลเอง

แล้วหนูก็ดูออกว่าคุณน่ะ ไม่ได้มาแสดงความยินดีกับครูพิมและท่าน ผอ. อย่างที่พูดหรอก

คุณชอบครูพิม คุณคือคุณเตชิน อัศววัฒน์สกุล ที่เพิ่งแต่งงานกับผู้หญิงที่ชื่อรตีเมื่อวาน

แถมยังใส่ชุดแต่งงานเมื่อวานมาอีก หากคุณกลับไปหาภรรยาคุณแล้วก็ไม่ต้องมายุ่งเกี่ยวกับครู

พิมอีก

อย่าทำให้ครูพิมของพวกเราเสื่อมเสียชื่อเสียงเพราะคุณ "

เอ่ยจบเด็กสาวก็หมุนตัวเดินจากไป เตชินถึงกับอึ้งไป จากนั้นก็พึมพำกับตัวเองเบาๆ

" นี่เราถูกเด็กสั่งสอนเหรอ ยัยเด็กนี่ใจกล้าไม่เบา นิสัยเหมือนพิมไม่มีผิดเลย "

แล้วข้อความจากรตีก็ส่งมาหาเขา รตีส่งข้อความมาถามว่า

( คุณออกมาหรือยังคะ )

เขาจึงพิมตอบไปว่า

( ครับ )

จากนั้นเขาก็ขับรถออกไปทันที กลับเข้าไปในเมืองแล้วมุ่งหน้าตรงไปยังสนามบินเชียงใหม่

เข้าไปซื้อตั๋วเครื่องบินที่เคาน์เตอร์แล้วเดินทางกลับไปหารตีที่กรุงเทพทันที