พวกเขาเข้ามาโดยไม่บอกล่วงหน้า
เขาไม่ได้ยินดีกับการมาของพวกเขาเลย
พวกเขาเป็นคนแปลกหน้าสำหรับอิ๋นอิ๋น
พวกเขาทำให้อิ๋นอิ๋นรู้สึกหวาดกลัว
แม่เฒ่าฟู่ยืนอยู่หัวแถว
เมื่อเห็นอิ๋นอิ๋น ดวงตาแม่เฒ่าฟู่เป็นประกายทันทีและอดไม่ได้ที่จะเดินไปหาเธอ
ฟู่สือถิงปกป้องอิ๋นอิ๋นไว้ที่ด้านหลัง “แม่ครับ ทำไมแม่ไม่บอกก่อนว่าจะมา?”
“วันนี้คือวันของลูก…แม่เลยเอาเค้กมาให้” แม่เฒ่าฟู่หลุบสายตาลง พูดตะกุกตะกัก “แม่รู้ว่าแม่มาอย่างกะทันหัน แต่ว่าแม่อดไม่ได้จริง ๆ ที่จะ…”
อดไม่ได้ที่จะมาเจออิ๋นอิ๋น
อิ๋นอิ๋นได้ยินเสียงแม่เฒ่าฟู่ รู้สึกประหม่าเล็กน้อย แต่อยากรู้อยากเห็นเช่นกัน
ดวงตารูปอัลมอนด์สีดำสนิทโผล่ออกมาด้านหลังฟู่สือถิงและจ้องเขม็งไปที่แม่เฒ่าฟู่
“อิ๋นอิ๋น หนูไม่กลัวฉัน ใช่ไหม?” แม่เฒ่าฟู่มองเธอด้วยใบหน้าคาดหวัง
อิ๋นอิ๋นหดศีรษะกลับทันทีพร้อมกระชับด้านหลังเสื้อของฟู่สือถิงแน่นขึ้น
มือของฟู่สือถิงเอื้อมไปด้านหลังแล้วจับมือเธอไว้
“แม่ครับ พวกแม่กลับไปก่อนเถอะ! เรากินเค้กที่โรงเรียนมาแล้ว” เขาพูดอย่างเย็นชา “เอาเค้กกลับไปด้วย”
แม่เฒ่าฟู่ถอนหายใจ
ถึงแม้จะเสียดายมาก แต่เมื่อเห็นลูกสาวสบายดี ก็ทำให้เธอรู้สึกพอใจเช่นกัน
กลุ่มคนหายไปอย่างรวดเร็ว
ฟู่สือถิงพาอิ๋นอิ๋นเข้าบ้าน
ป้าจางกล่าวขอโทษ “คุณนายใหญ่เพิ่งมาถึงได้ไม่นาน เธอขอไม่ให้ดิฉันแจ้งคุณค่ะ”
ฟู่สือถิงได้ยินแล้วก็มองไปทางเสิ่นอวี๋ที่อยู่ข้าง ๆ
เสิ่นอวี๋เอ่ยปากทันทีว่า “สือถิง ฉันมาที่นี่ตั้งแต่หกโมงเย็น ถ้าคุณกินเค้กมาแล้ว ถ้าอย่างนั้นฉันจะเอาเค้กกลับไปนะคะ”
เสิ่นอวี๋เองก็นำเค้กมาด้วย
มันเป็นเค้กที่เธอทำเอง
ฟู่สือถิงขมวดคิ้วเมื่อเห็นเธอทำท่าราวกับลูกกวางที่หวาดกลัว
ผู้หญิงโหดเหี้ยม!
ครั้นพอเห็นว่าเขาไม่ตอบกลับมาทันที เสิ่นอวี๋ส่งข้อความต่อไปว่า : ให้ฉันเดาแล้วกันนะ อิ๋นอิ๋นคนนี้เกี่ยวข้องกับตระกูลฟู่ของคุณใช่ไหม? ปัญหาทางสติปัญญาของเธอเกิดจากตระกูลฟู่สินะ? เธอคือภรรยาเก่าของฟู่สือถิงใช่หรือเปล่า? เพราะว่าสติปัญญามีปัญหา ดังนั้นตระกูลฟู่ของคุณจึงปกปิดข้อมูลทั้งหมดของเธอ
ฟู่เย่เฉินอ่านเหตุผลประกอบของเธอแล้วจะเป็นลม : คุณหมอเสิ่น ที่จริงแล้วผมเองก็ไม่รู้สถานภาพที่แท้จริงของอิ๋นอิ๋น แต่ผมคิดว่าคงไม่ใช่อย่างที่คุณคาดเดา
เสิ่นอวี๋ : แล้วคุณคิดว่ายังไง?
ฟู่เย่เฉิน : เธอกับอาของผมไม่ใช่คู่รักกันแน่นอน ถ้าพวกเขาเคยแต่งงานกันมาก่อน ผมจะไม่รู้ได้ยังไง?
เมื่อเห็นดังนั้น ในใจเสิ่นอวี๋ก็มีความสุขอย่างมาก
ขอเพียงอิ๋นอิ๋นไม่ใช่ผู้หญิงของฟู่สือถิง ไม่ว่าตัวตนของเธอจะเป็นอย่างไร เสิ่นอวี๋ก็ไม่ค่อยสนใจมากแล้ว
เวลาตีสาม
ที่สตาร์ริเวอร์วิลล่า ในห้องนอนใหญ่
เสียงโทรศัพท์ของฉินอันอันดังขึ้นกลางดึก
เธอเอื้อมมือมาขยี้ตาแล้วรับสาย
เมื่อรู้ว่าทางปลายสายพูดอะไร เธอสะดุ้งทันที จากนั้นก็ผุดลุกขึ้นนั่ง!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รอวันหย่า คุณสามีร้าย
ทนความโง่ของนางเอกไม่ไหว ทำไมต้องให้เสิ่นอวี๋ได้หน้า ไม่เห็นจะสมเหตุสมผลเลย ถ้าไม่อยากเปิดเผยตัว ก็ส่งข้อความผ่านเว่ยเจินได้นี่ว่าผ่าตัดเสร็จแล้ว ต้องดูแลอย่างนั้นอย่างนี้ แล้วที่นังเสิ่นแท้ง ก็บอกให้ตรวจดีเอ็นเอสิ เพคาะตัวเองก็สงสัยว่าทำไมมันถึงจงใจให้แท้ง ตอนหลังมารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ยังจะเก็บเงียบ ไม่บอกพระเอก ด้วยเหตุผลประสาท ๆ ว่าไม่อยากให้รู้สึกแย่ เอิ่ม แล้วปล่อยให้ถูกหลอกว่าเป็นคนรักษาน้องจนหายดี หลอกว่ามีลูกด้วย แบบนี้คือ ดีกว่าเหรอ งงกับตรรกะ...
ยังไงก็ให้อภัยไม่ได้ที่บังคับให้ทำแท้ง ต่อให้นางเอกยื้อลูกเอาไว้ได้ก็เหอะ ทำไมชอบเขียนให้นางเอกอภัยให้คนแบบนี้ นี่เป็นการใช้ความรุนแรงและการฆ่าคนชัด ๆ...
ตามหลายเรื่องอัพเดทไม่จบซักเรื่อง😂😂...
หยุดอัพเดท..หลายเรื่องมาก😂😂...
กำลังสนุก โดนเทอีกแล้ว😂😂😂...
รออยู่นะคะ...
อยากได้วันละ5ตอนเหมือนเดิมได้ไหมคะ🤩😍🥰...
แอดมิน..ให้อ่านวันละ1ตอน😁😁😁...
ข้ามไป 4 ตอน238-241...
สนุกมากค่ะ...