รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 272

เธอนั่งอยู่บนตียง ไม่สามารถปิดบังความปิติบนใบหน้าได้!

ห้าปีก่อน หวังฉีเทียนน้องชายของหวังหว่านจือแม่เลี้ยงของเธอกวาดเอาเงินจากฉินกรุ๊ปไปเกือบสองพันล้าน!

หลังจากใช้เงินส่วนใหญ่ไปอย่างสุรุ่ยสุร่าย เพราะความโลภจึงทำให้ใจของหวังฉีเทียนมืดบอด และนึกว่าตัวเองจะกลับมากอบโกยความมั่งคั่งกับฉินกรุ๊ปได้อีกครั้ง

เพียงแต่ว่าสิ่งที่รอเขาอยู่ในครั้งนี้ไม่ใช่เงินสองพันล้าน แต่เป็นบทลงโทษตามกฎหมาย!

เมื่อสักครู่ เจ้าหน้าที่หลี่ผู้ดูแลคดีนี้ได้โทรหาเธอ และบอกเธอว่าหวังฉีเทียนขึ้นเครื่องบินกลับประเทศมาแล้ว

ทางตำรวจได้จัดชุดเจ้าหน้าที่คอยดักซุ่มที่สนามบิน

ขอเพียงหวังฉีเทียนมาถึงก็สามารถจับกุมได้ทันที!

เธอรอคอยมานานหลายปีก็เพื่อผลลัพธ์นี้!

หลังจากวางสายแล้ว เธอจึงไม่สามารถระงับอารมณ์เอาไว้ได้

เธออยากแบ่งปันข่าวดีนี้กับเพื่อน ๆ แต่ตอนนี้เป็นเวลาตีสาม เธอจะโทรไปรบกวนคนอื่นไม่ได้

พอเลิกผ้าห่มขึ้นแล้วลงจากเตียง ก่อนเดินไปยังห้องครัว

เธอเปิดตู้เย็นและเห็นเบียร์หลายกระป๋องตั้งอยู่ในนั้น แม่น่าจะซื้อมาไว้สำหรับใช้ทำอาหาร

พอหยิบเบียร์ออกมาแล้วเธอก็เดินไปนั่งที่ห้องนั่งเล่น

เวลาตีสี่

ณ ตระกูลฟู่

โทรศัพท์ของฟู่สือถิงดังขึ้น

เขาตื่นจากความฝัน

เขาขมวดคิ้วแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา

ตอนที่เห็นชื่อของฉินอันอัน เขานึกว่าตัวเองมองผิดไป

นิ้วเรียวยาวถูระหว่างคิ้ว มองหน้าจอให้ชัด ๆ อีกครั้ง

เขาไม่ได้ตาฝาด เป็นฉินอันอันโทรมาจริง ๆ

เขาลุกขึ้นนั่งอย่างตกใจ ไม่มีเวลาให้คิดมากแล้วรับสายของเธอ

เธอโทรหาเขาเวลานี้ จะต้องมีเรื่องร้ายแรงเกิดขึ้นแน่นอน!

ความสัมพันธ์ของพวกเขาสองคนมาถึงขั้นที่ถึงแม้จะเจอหน้าก็ไม่เสวนากันแล้ว หากไม่มีเรื่องอะไรร้ายแรงเกิดขึ้นกับเธอ เธอคงไม่โทรหาเขา

“สวัสดี…ฟู่สือถิงใช่ไหม? สุขสันต์วันเกิดนะ!” เสียงเมาอ้อแอ้ของฉินอันอันดังลอดมา จิตใจที่ตึงเครียดของฟู่สือถิงก็ผ่อนคลายและเต้นรัว

เธอโทรมาเพราะเธอเมา!

เธอไม่ได้เป็นอะไรร้ายแรง!

เพียงแต่ว่า ทำไมเธอถึงเมาในเวลานี้ ?

เธอโยนกระป๋องเบียร์ทั้งหมดลงถังขยะ แล้วลุกจากโซฟาเดินไปที่ห้องนอน

“ฟู่สือถิง…ฉันโทรหาคุณ…เพราะ…อยากอวยพรวันเกิดให้คุณ…”

“คุณเพิ่งอวยพรไปนี่”

“อ้อ…งั้นฉันขอให้คุณมีลูกชายไว ๆ”

ฟู่สือถิงฟังคำพูดเพ้อเจ้อของเธอแล้วก็โกรธไม่ลง “ไม่ต้องหรอก”

“ไม่อยากมีลูกชายงั้นเหรอ? งั้นขอให้คุณร่ำรวยมาก ๆ แล้วกัน!” ฉินอันอันเดินโซเซกลับไปที่ห้องนอน

เธอสูดหายใจเข้าอย่างแรง ร่างกายของเธอหนักอึ้ง

ขณะที่ฟังเสียงหายใจของเธอ แรงบันดาลใจบางอย่างก็ฉายวาบขึ้นมาในใจฟู่สือถิง

ว่ากันว่าดื่มแล้วจะพูดความจริง พอดีเลยเขามีคำถามอยากถามเธอ

“ฉินอันอัน ตอนนั้นคุณไม่ได้ทำแท้งลูกของพวกเราที่อยู่ในท้องของคุณใช่ไหม?” เขาถามเสียงแหบพร่า

ฉินจือหานหน้าตาคล้ายเขามาก นอกจากนี้ข้อบกพร่องด้านบุคลิกภาพก็เหมือนอิ๋นอิ๋นทุกอย่าง

เขาคิดถึงฉินจื่อหานตลอด

ถ้าหากตอนนั้นไม่มีการทำแท้งลูกของเขากับฉินอันอัน อายุลูกของพวกเขาก็จะเท่ากับอายุของเสี่ยวหานพอดี