รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 276

“ฟู่สือถิงลากเขาไปแล้ว” ไมค์ชี้บอกทิศทางเธอ

ฉินอันอันเห็นฟู่สือถิงและเว่ยเจินนั่งอยู่ที่โต๊ะตามลำพังด้วยกัน

ด้านข้าง มีบอดี้การ์ดคุ้มกันอยู่

มีไวน์ขวดหนึ่งวางอยู่บนโต๊ะของพวกเขา พวกเขาวางแผนที่จะดื่มงั้นเหรอ?

ฉินอันอันขมวดคิ้ว

เว่ยเจินดื่มไม่บ่อยนัก คอเขาไม่แข็งแน่นอน

ไมค์พูดติดตลก “มือใหม่สองคน ดูกันว่าพวกเขาใครจะคอพับก่อน”

ฉินอันอันไม่รู้จะพูดอย่างไร

เธอเกือบลืมไปแล้วว่าความสามารถในการดื่มก็ไม่ดีเลยเช่นกัน

“ฉินอันอัน นี่คือการประลองฝีมือของผู้ชาย เธอปล่อยให้พวกเขาดื่มไปเถอะ!” ไมค์ตบไหล่เธอ

เธอเงยหน้าขึ้นแล้วจับใบหน้าที่ทั้งหล่อทั้งกวนประสาทเอียงไปด้านข้าง “ทั้งหมดคือความผิดของนาย!”

“ครั้งต่อไปฉันจะไม่ฟังคำหลอกลวงของโจวจื่ออี้อีกแล้ว! ครั้งหน้าฉันจะเรียกให้เขามาที่ ๆ ของเราเอง!” ไมค์สาบาน

“ไม่มีครั้งหน้าแล้ว!” ฉินอันอันเดินไปหาหลีเสี่ยวเถียนที่อยู่ด้านข้าง

หลีเสี่ยวเถียนชูนิ้วกลางใส่ไมค์

เดิมทีฉินอันอันไม่ได้ติดต่อหรือพบฟู่สือถิงมานานแล้ว

ทั้งหมดเป็นความผิดของไมค์! ทำให้พวกเขาต้องมาพบกันอีกครั้งคืนนี้ เพิ่มเยื่อใยระหว่างพวกเขา ทำให้หัวใจเหมือนถูกมีดกรีดอีกหลายครั้ง

“อันอัน ยินดีด้วยนะที่มูลค่าสุทธิทรัพย์สินเพิ่มขึ้น” หลีเสี่ยวเถียนยื่นแก้วน้ำผลไม้ให้เธอ “ไม่ว่าจะได้เงินคืนมาหรือไม่ อย่างน้อยเธอก็อธิบายให้พ่อฟังได้แล้ว”

ฉินอันอันพยักหน้า “ใช่แล้วล่ะ ฉันคิดว่าจะไปเยี่ยมพ่อที่สุสานพรุ่งนี้”

“ได้เลย! เธอพาเด็กสองคนไปด้วย…ถ้าหากพ่อของเธอยังอยู่จะต้องมีความสุขมากแน่ ๆ”

ฉินอันอันครุ่นคิดอยู่สองวินาทีแล้วพยักหน้า

จากนั้นไม่นาน เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

เธอเหลือบดูการแจ้งเตือนการโทรแล้วเดินออกมารับสายที่ด้านข้าง

ท่าทางของหวังหว่านจือ ราวกับจะยกลาภลอยให้ฉินอันอัน!

มุมปากฉินอันอันยกขึ้นแล้วเธอก็ยิ้มเยาะ “หวังหว่านจือ น้องชายของคุณมีค่าแค่สองพันล้านงั้นเหรอ? บริษัทที่เมืองนอกของคุณทำเงินได้มากมายทุกปีไม่ใช่รึไง? อย่างน้อย ๆ ก็ต้องห้าพันล้านสิ ถึงจะไกล่เกลี่ยกันส่วนตัวได้”

ห้าพันล้าน!

หวังหว่านจืออ้าปากค้าง!

เงินจำนวนมากขนาดนี้ ไม่เอาชีวิตเธอไปด้วยเลยหรือไง?

ใบหน้าเธอดุร้าย มือสองข้างกำหมัดแน่น

“ฉินอันอัน! เธออย่ามาเรียกร้องให้มันมากเกินไปนัก!”

“ไกล่เกลี่ยล้มเหลว ก็ปล่อยให้เป็นไปตามกระบวนการทางกฎหมายแล้วกัน!” ฉินอันอันพูดอย่างไม่ทุกข์ร้อน แล้วลุกขึ้นจากเก้าอี้

หวังหว่านจือเห็นเธอกำลังจะเดินไป ในใจก็มีเปลวไฟลุกโชนขึ้น

“เดี๋ยวก่อน! ยังไงห้าพันล้านก็ไม่ใช่จำนวนเงินน้อย ๆ! ขอฉันคิดดูก่อน!” หวังหว่านจือลุกตามแล้วกัดฟันเจรจากับเธอ