รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 483
บทที่ 483 สายไปที่จะหลบซ่อน
เสี้ยงหวั่นฉิงก้าวเท้าเดินอย่างรวดเร็ว ไม่นานก็ออกจากห้องกักกัน
จงอี้มองไปตามทางเดินจนอ้าปากค้าง : “คุณถัง คุณนี่สุดยอดจริง! คุณดูคุณเสี้ยงโกรธจนหน้าดำหน้าแดงเหมือนตับหมู!”
ถังซินพูดอย่างเยือกเย็น : “ใครให้เธอปากเสีย มากวนประสาทฉัน เล่นกับใครไม่เล่น!”
เล่นแบบนี้ ใครไม่สามารถบ้าง!
จงอี้พยักหน้า มองไปท้องของถังซิน
“คุณถัง คุณเคยคบหากับประธานมู่มาก่อนใช่ไหม?” จงอี้อดถามไม่ได้ : “เด็กคนนี้.....”
“ไม่ใช่” ถังซินกำมือแน่น สีหน้าเรียบเฉย : “ฉันพูดแบบนั้น ก็แค่คิดเสียดสีความอวดดีของเสี้ยงหวั่นฉิงเท่านั้น ฉันไม่เคยคบกับประธานมู่ เด็กคนนี้ไม่ใช่ลูกเขา”
“คุณชายใช่ไหม?”
เงียบไปสักครู่ จนในที่สุดถังซินก็มีเสียงฮึมออกมา
“มิน่าคุณชายถึงได้เป็นห่วงคุณมาก ที่แท้ก็เป็นแบบนี้” จงอี้เข้าใจในที่สุด
ขณะเดียวกัน จงอี้ยังคงถอนหายใจ : “เมื่อก่อนฉันเห็นคุณถังกับประธานมู่เดินใกล้ชิดกัน บางครั้งก็ไปกินข้าวกับประธานมู่ จนเข้าใจคำนินทาของพวกเขาว่าเป็นจริง”
สายตาถังซินมืดมน ยิ้มน้อยๆ : “เดินใกล้ชิดกับประธานมู่ มีใครบ้างไม่เคยถูกนินทา? เมื่อก่อนยังมีข่าวประธานมู่กับผู้ช่วยจางเป็นคู่เกย์!”
“ใช่ใช่! ข่าวนี้ฉันเคยเห็น จนคิดว่าประธานมู่เป็นกะเทย....”
หัวข้อสนทนาถูกบิดเบือนไปอย่างรวดเร็ว
จงอี้สนใจเรื่องซุบซิบนินทา พูดคุยอยู่นาน
ถังซินพูดไม่เพียงกี่ประโยค สายตาเธอหยุดอยู่ที่ประตูห้องกักกัน คิดถึงคำพูดที่พูดคุยกับเสี้ยงหวั่นฉิงเมื่อสักครู่ ทันใดนั้นรู้สึกขมขื่นจิตใจ
พวกเขา...แต่งงานกันใช่ไหม?
หลังจากออกจากสถานีตำรวจ สีหน้าเสี้ยงหวั่นฉิงที่สำลักคำพูดของถังซิน ดูเคร่งเครียด
เธอกำลังเดินไปเรียกรถที่ถนน มีหญิงสาวคนหนึ่งมาขวางไว้
“คุณเสี้ยงหวั่นฉิง”
เสี้ยงหวั่นฉิงหันไปมอง ขมวดคิ้ว : “คุณคงไม่ใช่คนของมู่ซื่อ....”
“อืม ฉันคือผู้จัดการแผนกอาร์ของมู่ซื่อ...จ้าวอี้ซีน” จ้าวอี้ซีนเป็นคนบอกชื่อเสียงเรียงนามก่อน ถามด้วยรอยยิ้ม : “คุณเสี้ยงว่าหรือเปล่า ฉันอยากคุยกับคุณ”
เห็นเสี้ยงหวั่นฉิงไม่ตอบ ดูเหมือนไม่อยากสนใจเขา จ้าวอี้ซีนจึงกล่าวเพิ่มเติม : “เกี่ยวกับถังซิน”
เสี้ยงหวั่นฉิงร้อนรนมากยิ่งขึ้น “งั้นคุณก็เข้าไปหาเธอ!”
“คุณเสี้ยง” จ้าวอี้ซีนขวางทางเธอไว้ “ฉันคิดว่าคุณคงยังไม่รู้ ถังซินท้อง”
“............”
สิบนาทีต่อมา ทั้งสองคนมาถึงร้านกาแฟ
ทันทีที่พวกเขานั่งลง เสี้ยงหวั่นฉิงรีบถามจ้าวอี้ซีน “ที่คุณพูดเมื่อสักครู่นี้ หมายความว่าอย่างไร?”
เห็นจ้าวอี้ซีนไม่ตอบคำถามของตัวเอง เสี้ยงหวั่นฉิงดูเหมือนจะคิดอะไรบ้างออก
เธอขมวดคิ้ว หลังพิงพนักเก้าอี้ พูดอย่างเกียจคร้าน “คุณอยากให้เธอเป็นทุกข์ทรมาน ก็ต้องลงมือเอง อย่าดึงฉันเข้าไปเกี่ยวข้อง ฉันไม่ลงมือกับเด็กไร้เดียงสา”
จ้างอี้ซีนหยิบเอกสารขึ้นมาจากกระเป๋า ส่งให้เสี้ยงหวั่นฉิง “คุณเสี้ยงดูนี่ก่อน”
“อะไร?” เสี้ยงหวั่นฉิงหยิบเอกสารขึ้นมาเปิดดู
หลังจากกวาดตามองพบว่ามันเป็นผลการตรวจครรภ์ เธอวางกลับไปบนโต๊ะ พูดด้วยน้ำเสียงงอนๆ “เธอท้องเด็กแฝดสาม ยังจะให้ฉันไปพูดกับเธอว่า “ยินดีด้วยนะ” ใช่ไหม!”
“เธอท้องเด็กแฝดสามซึ่งก็ไม่แปลก คุณไม่อยากรู้หรือว่าใครเป็นพ่อเด็ก?”
“คุณหมายความว่าอย่างไร?”
จ้าวอี้ซีนเปิดเอกสาร ชี้ตรงบริเวณจำนวนสัปดาห์ของการตั้งครรภ์ แล้วเปิดโทรศัพท์มือถือ เพื่อเปิดตารางการเดินทาง : “นี่เป็นตารางการเดินทางส่วนตัวของประธานมู่ บริษัทไม่ได้บันทึกไว้”
“...........”
เมื่อเห็นว่าตัวเองบรรลุวัตถุประสงค์แล้ว จ้าวอี้ซินก็ถึงเวลาต้องไป
ก่อนจะออกไปเธอเอนกายเข้ามา พูดกับเสี้ยงหวั่นฉิงสองประโยค : “คุณเสี้ยง อย่าดูถูกถังซินเกินไป นอกจากครอบครัว อย่างอื่นไม่แพ้คุณหรอก”
จ้าวอี้ซินเดินจากไป เสี้ยงหวั่นฉิงยังคงนั่งอยู่ที่เก้าอี้ ไม่ขยับเขยื้อน จ้องมองเอกสารบนโต๊ะตาไม่กระพริบ
--
ถึงวันขึ้นศาล ถังซินไม่รอโทรศัพท์
เมื่อพนักงานเข้าในห้องกักกัน เธอเตรียมตัวไปศาลเรียบร้อยแล้ว
คิดไม่ถึงเมื่อพนักงานเปิดประตู พูดด้วยเสียงเรียบเฉย : “หลัวจื่อเว่ยถอนฟ้องแล้ว คุณกลับไปได้”
“ถอนฟ้อง?” ถังซินคิดว่าตัวเองฟังผิด “คุณแน่ใจใช่ไหม?”
พนักงานใจร้อน “ใช่ ถ้าคุณไม่อยากไป จะอยู่ที่นี่ต่อก็ได้นะ!”
ถังซินหงุดหงิดกับท่าทางของเขา แต่ก็อดทนไว้
หลังจากออกไป เธอโทรศัพท์เรียกให้ผู้ช่วยไอรามารับเธอ และประกันตัวจงอี้ไป
จงอี้เมาแล้วขับจึงถูกจับ
เดิมทีถูกกักตัวสิบวัน มีคนเข้ามาประกันตัว จ่ายค่าปรับ เซ็นชื่อ แล้วจากไปอย่างรวดเร็ว
หลังจากออกจากสถานีตำรวจ ผู้ช่วยถาม : “ประธานถัง คุณจะกลับบ้านก่อนทำงานใช่ไหม?”
“ฉันไม่เป็นไร ไปบริษัทก่อน เรื่องที่ต้องจัดการมีมาก” หลังจากพูดจบ ถังซินหันกลับไปถามจงอี้ “ฉันให้ผู้ช่วยส่งเธอกลับไปเอาไหม?”
จงอี้ปฏิเสธ “คุณถังพวกคุณไปเถอะ ฉันเรียกรถกลับเองก็พอ”
“งั้นเธอก็ระวังตัวด้วยนะ” ถังซินขอบคุณเธออีกครั้ง “ลำบากคุณจริงๆ ต้องอยู่กับฉันในห้องกักกันตั้งหลายวัน รอให้เสร็จงานก่อน ฉันจะเลี้ยงข้าวเธอตอบแทน”
***************
ผู้อ่านที่รักทุกคนค่ะ เรื่องนี้ผู้แต่งกำลังเขียนอยู่ค่ะ เวลาอัพเดทตอนใหม่ไม่แน่ค่ะ รบกวนอดใจรอนะคะ ขอขอบคุณสำหรับการสนับสนุนและความเข้าใจของคุณ
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน
สนุกมากๆ เลยค่ะ ขอบคุณมากๆ นะคะ ที่มีนิยายสนุกๆ ได้อ่าน...
สนุกมากๆๆๆ...