รักหวานอมเปรี้ยว นิยาย บท 598

อีกทั้งเธอยังได้วางแผนแล้วว่า รอจนกระทั่งโรงงานสร้างเสร็จเรียบร้อยแล้ว เครื่องจักรจากเกาหลีได้ขนส่งมาแล้ว เธอก็จะเปิดประชุมผู้ถือหุ้นอย่างเป็นทางการ และนั่งตำแหน่งประธานบริษัท

เมื่อเป็นเช่นนี้ เธอก็จะสามารถกดเตชิตลงได้อย่างสมเหตุสมผล และทวงสิทธิ์ผู้บริหารอีกครึ่งหนึ่งจากเตชิต จะได้ไม่ต้องเป็นเหมือนที่เป็นอยู่ในตอนนี้ ทั้งๆที่ตัวเองเป็นผู้ถือหุ้นที่ใหญ่ที่สุด แต่กลับถูกเตชิตกดทับไว้

เพียงแต่ยังไม่ทันรอให้โรงงานสร้างเสร็จ ตอนนี้เตชิตกลับเปิดประชุมผู้ถือหุ้นเสียเอง เพื่อเตรียมที่จะเลือกประธานบริษัท

ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ดี ในเมื่อเตชิตทนรอที่จะให้เธอนั่งตำแหน่งประธานบริษัทไม่ไหวแล้ว ถ้าเช่นนั้นเธอก็จะทำให้เขาสมหวัง？

ด้านหน้าประตู เมื่อผู้ช่วยของเตชิตฟังคำพูดของมายมิ้นท์จนจบ เขาก้มศีรษะด้วยความกลัวชั่วขณะพลางพูดขึ้นว่า “ประธานมายมิ้นท์ คำพูดนี้คุณพูดกับผมก็ไม่มีประโยชน์อะไร คุณพูดกับประธานเตชิตเองเถอะครับ”

“ได้ เดี๋ยวฉันพูดกับเขาเอง”มายมิ้นท์ลุกขึ้นยืน

เธอก็รู้ดีว่าการที่เธอพูดกับผู้ช่วยคนนี้ไม่ได้มีประโยชน์อะไร ดังนั้นก็ไม่ควรที่จะทำให้ผู้ช่วยคนนี้ต้องลำบากใจ จึงหยิบสมุดโน๊ตที่อยู่บนโต๊ะพลางพูดขึ้นว่า：“นำทางเถอะ”

“ประธานมายมิ้นท์เชิญครับ”เมื่อเห็นมายมิ้นท์รับปากว่าจะเข้าร่วมการประชุมในครั้งนี้ ผู้ช่วยจึงคลายความกังวลลง จากนั้นรีบทำท่าทางเชิญอย่างรวดเร็ว

มายมิ้นท์เดินเข้าไป แล้วยื่นสมุดโน้ตให้เขา

ผู้ช่วยรีบยื่นมือออกไปรับ แล้วช่วยเธอถือ

มายมิ้นท์ขยับเสื้อคลุมที่อยู่บนไหล่เล็กน้อย สวมรองเท้าส้นสูงแล้วเดินออกมาอย่างกล้าหาญ

ไม่นาน เธอก็มาถึงยังห้องประชุม

ผู้ช่วยช่วยเธอเปิดประตูออก

มายมิ้นท์ก้าวเท้าเข้าไป เห็นเพียงผู้ถือหุ้นและผู้บริหารระดับสูงของเทนเดอร์กรุ๊ปนั่งอยู่เต็มห้อง อีกทั้งเธอยังเป็นคนสุดท้ายที่เข้าไปในห้อง

เมื่อผู้ถือหุ้นและผู้บริหารระดับสูงเห็นมายมิ้นท์เดินเข้ามา ก็ต่างเงียบลงในทันที และทักทายมาที่เธอ“รองประธานมายมิ้นท์”

ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม แม้ว่าเธอจะเป็นเพียงรองประธาน แต่ว่าในมือของเธอก็มีหุ้นของเทนเดอร์กรุ๊ปมากที่สุด

ดังนั้นคนพวกนี้ก็น่าจะรู้มารยาทดี

มายมิ้นท์พยักหน้าให้กับคนพวกนี้เล็กน้อย ถือว่าเป็นการตอบรับ จากนั้นก็เดินมานั่งในที่ของตนเอง

ผู้ช่วยเตชิตที่เดินตามเธอมาข้างหลัง ก็ก้าวขึ้นมาข้างหน้าหนึ่งก้าวแล้วคืนสมุดโน้ตให้กับเธอ โดยการวางไว้บนโต๊ะด้านหน้าของเธอ จากนั้นก็รีบจากไปอย่างรวดเร็ว และเดินไปยืนอยู่ที่ด้านหลังของเตชิต

เตชิตกวาดสายตามองไปยังทุกคนที่อยู่ในห้องประชุม และมองไปที่มายมิ้นท์สองวินาที จากนั้นจึงค่อยๆเคลื่อนสายตาไปที่อื่น

แต่ว่ามายมิ้นท์ยังคงจับสายตาที่เจ้าเล่ห์ของเขาได้

มายมิ้นท์ยืดตัวตรงอย่างอัตโนมัติ พลางหรี่ตา

สายตาของเตชิตเมื่อสักครู่นี้ หมายความว่ายังไงกันแน่？

เขาคิดจะทำอะไร？

มายมิ้นท์รู้ดีว่า การที่เตชิตจัดการประชุมขึ้นในครั้งนี้ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน

เพราะถึงยังไงหุ้นที่อยู่ในมือของเตชิต แม้ว่าจะเป็นผู้ถือหุ้นอันดับสองของเทนเดอร์กรุ๊ปก็ไม่ใช่ น่าจะอยู่อันดับที่สามหรือไม่ก็ที่สี่ การที่เขาสามารถนั่งอยู่ในตำแหน่งผู้อำนวยการได้ ต่างก็อาศัยความโหดเหี้ยมของเขา อีกทั้งผู้ถือหุ้นอันดับที่สองและอันดับที่สามก็ไม่ได้มีความสามารถ ดังนั้นจึงถูกเตชิตแย่ง

อีกทั้งการที่เตชิตจัดประชุมผู้ถือหุ้นในครั้งนี้ ดูยังไงก็ผิดปกติ

ประการแรก เป็นไปไม่ได้ที่เตชิตจะไม่รู้ว่าตนเองไม่สามารถดำรงตำแหน่งประธานบริษัทได้ ดังนั้นการจัดการประชุมผู้ถือหุ้นในครั้งนี้ สำหรับเตชิตแล้ว ไม่มีประโยชน์ใดใดเลย มีเพียงจะเป็นการผลักเธอให้ดำรงตำแหน่งประธานบริษัท

แน่นอนว่าคนของเตชิตนั้นรู้ว่าเตชิต ไม่เต็มใจที่จะให้มายมิ้นท์เป็นประธานบริษัท

ส่วนคนของมายมิ้นท์ กลับต้องการให้เตชิตแสดงเหตุผลออกมาให้ชัดเจน มีสิทธิ์อะไรไม่ต้องการให้มายมิ้นท์เป็นประธานบริษัท

เตชิตนึกไม่ถึงเลยว่าคำพูดสั้นๆของมายมิ้นท์นี้ จะทำให้ตนต้องจนมุม

ในเวลานี้คำพูดมากมายที่เขาเตรียมไว้ก็คงไม่สามารถใช้ได้แล้ว ทำได้เพียงหน้าด้าน พลางพูดขึ้นด้วยสีหน้าที่ไม่เต็มใจว่า：“หลานสาวพูดอะไรอย่างนั้นล่ะ แน่นอนว่าฉันไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น คุณเข้าใจผมผิดแล้ว คุณก็พูดแล้วไงว่า คุณเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุด ดังนั้น ผมถึงจะมีความคิดที่ไม่อยากให้คุณเป็นประธานบริษัทล่ะ？”

แม้ว่าเขาจะไม่อยากให้เธอเป็นประธานบริษัท พยายามกดทับไว้ในหัวของตนเอง

แต่ว่าคำพูดแบบนี้ เขาทำได้เพียงเก็บซ่อนไว้ในใจ ไม่สามารถพูดออกมาตรงๆได้

ไม่เช่นนั้นคนที่เสียเปรียบก็จะเป็นเขา เพราะทำให้เธอต้องโกรธ เธอสามารถใช้สิทธิ์ที่เป็นผู้ถือหุ้นที่มีอำนาจเด็ดขาดอยู่ในมือ

เพื่อนั่งตำแหน่งประธานบริษัท จากนั้นชี้ขาดผู้ถือหุ้นรายเล็กๆอย่างเขา

หุ้นเล็กๆที่อยู่ในมือของเขานั้น ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเธอเลยแม้แต่น้อย

และสิ่งที่เขาไม่สามารถทำได้ตอนนี้คือ การทำให้เธอโกรธ หากเธอยึดอำนาจแล้วนั่งตำแหน่งประธานบริษัทขึ้นมาจริงๆ ถ้าอย่างนั้นแผนการของเขาหลังจากนี้ก็คงไม่สามารถดำเนินการได้แล้ว

“อ่อ？”มายมิ้นท์ฟังเตชิตเสแสร้ง และไม่ได้เปิดโปงเขา ยิ้ม แต่ไม่ยิ้มและพูดต่อว่า ：“ดังนั้น ประธานเตชิตก็อยากให้ฉันเป็นประธานบริษัทใช่ไหมคะ？ถ้าอย่างนั้น การประชุมในวันนี้ ประธานเตชิตก็จัดขึ้นเพื่อฉันใช่ไหมคะ？”

เตชิตมีความโกรธวูบวาบในดวงตาของเขา แต่ใบหน้าก็พยายามฝืนยิ้มออกมา แต่ว่ารอยยิ้มนั้นดูมืดมน “คำพูดของหลานสาวมีบางอย่างที่ไม่ถูกต้อง แม้ว่าผมจะอยากให้คุณเป็นประธานบริษัท แต่ว่าสุดท้ายแล้วหลานสาวจะได้เป็นหรือเปล่า ก็ต้องดูความสามารถของหลานสาวเอง เพราะถึงยังไงผู้สมัครตำแหน่งประธานบริษัท ก็คงไม่ยอมมองดูหลานสาวนั่งตำแหน่งประธานบริษัทอยู่เฉยๆ”

“คุณพูดอะไร？ผู้สมัครตำแหน่งประธานบริษัทอีกหนึ่งคน？”สีหน้าของมายมิ้นท์เปลี่ยนไปเล็กน้อยพลางขมวดคิ้วแน่น